بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِكَ أَمْراً

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ اى پيمبر هر گاه طلاق گفتيد زنان را پس طلاقشان گوئيد براى عده آنان و بشمريد عده را و بترسيد خدا را پروردگار خويش برونشان نرانيد از خانه‌هاى خويش و برون نروند مگر آنكه بيارند فحشايى آشكار و اين است مرزهاى خدا و آنكه بگذرد از مرزهاى خدا همانا ستم كرده است خويش را ندانى شايد خدا پديد آرد پس از اين كارى را

فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ أَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ وَ أَقِيمُوا الشَّهادَةَ لِلَّهِ ذٰلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً

تا گاهى كه رسيدند سرآمد خويش را پس نگاهشان داريد به خوشى يا دورى گزينيد از ايشان به خوشى و گواه گيريد دو تن عدالتمند را از شما و بپاى داريد گواهى را براى خدا بدين اندرز داده شود آن كو ايمان آرد به خدا و روز آخر و آنكه بترسد خدا را نهد برايش برون‌شدنگاهى

وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً

و روزيش دهد از آنجا كه در شمار نيارد و آن كو توكل كند بر خدا پس باشدش همانا خدا است رسنده كار او هر آينه نهاده است خدا براى هر چيزى اندازه‌اى

وَ اللاَّئِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِنْ نِسائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاثَةُ أَشْهُرٍ وَ اللاَّئِي لَمْ يَحِضْنَ وَ أُولاتُ الْأَحْمالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْراً

و آنان كه نوميد شدند از خون ديدن از زنان شما اگر شك آورديد پس عده ايشان سه ماه است و آنان كه حيض نشدند (خون نديدند) و زنان باردار سرآمد ايشان آن است كه نهند بار خود را و آن كو بترسد خدا را قرار دهد براى او از كارش گشايشى

ذٰلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنْزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً

اين است امر خدا كه فرستادش بسوى شما و آن كو بترسد خدا را بسترد از او گناهانش را و بزرگ كند برايش پاداش را

أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَ لا تُضآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ وَ إِنْ كُنَّ أُولاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّي يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ وَ إِنْ تَعاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْريٰ

بنشانيد زنان را آنجا كه خود نشستيد از دارايى خويش (يا از گشايش خويش) و نيازاريدشان كه تنگ بر ايشان گيريد و اگر باشند بارداران پس هزينه كنيد بر ايشان تا بنهند بار خود را و اگر شير دادند براى شما بپردازيد بديشان مزدهاى ايشان را و بسازيد با همديگر به خوشى و اگر سخت باشد شما را زود است شير دهدش ديگرى

لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا ما آتاها سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً

بايد هزينه كند گشايشمند از گشايش خويش و آنكه تنگ شده است بر او روزى پس بايد بدهد از آنچه خدايش داده است تكليف نكند خدا كسى را جز آنچه بدادش زود است نهد خدا پس از تنگى گشايشى

وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِيداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً

و بسا شهرى كه سرپيچيد از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش پس رسيديم حسابش را حسابى سخت و شكنجه كرديمش شكنجه‌اى زشت

فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً

پس چشيد فرجام كار خويش را و شد پايان كار او زيانكارى

أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدِيداً فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً

آماده كرد خدا براى ايشان عذابى سخت پس بترسيد خدا را اى خردمندان آنان كه ايمان آورديد همانا فرستاد خدا بسوى شما ذكرى (يادداشتى)

رَسُولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ مُبَيِّناتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً

پيمبرى كه بسرايد بر شما آيتهاى خدا را روشن تا برون آورد آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند از تاريكيها بسوى روشنايى و آنكه ايمان آرد به خدا و بكند كارى شايسته درآردش باغهايى كه روان است زير آنها جويها جاودانان در آن هميشه به راستى نكو كرده است خدا برايش روزى را

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً

خدا است آنكه آفريد هفت آسمان و از زمين مانند آنها فرود آيد كار ميان آنها تا بدانيد كه خدا بر همه چيز است توانا و آنكه خدا فراگرفته است همه چيز را به دانش