بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَ لَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ وَ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ وَ مَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى پيامبر! هنگامى كه زنان را طلاق مى‌دهيد پس آنان را در (زمان) عده شان طلاق دهيد، و عده را شمارش كنيد؛ و [خودتان را] از [عذاب‌] خدايى حفظ كنيد كه پروردگار شماست؛ آن (زن) ان را از خانه‌هايشان بيرون نرانيد و (آنان نيز در زمان عده) بيرون نروند، مگر آنكه [كار] زشت آشكارى (به بار) آورند؛ و اينها مرزهاى خداست و هر كس از مرزهاى خدا تعدى كند پس يقينا به خودش ستم كرده است؛ نمى‌دانى شايد خدا بعد از اين، كارى پديد آورد.

فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ فَارِقُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖ وَ أَشۡهِدُواْ ذَوَيۡ عَدۡلٖ مِّنكُمۡ وَ أَقِيمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَ لِلَّهِ ذَٰلِكُمۡ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَ ٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا

و هنگامى كه سرآمد (عده) آنان (به روزهاى پايانى) رسيد پس آنان را بطور پسنديده نگاه داريد يا بطور پسنديده از آنان جدا شويد؛ و از شما (مسلمانان) دو مرد عادل را گواه گيريد و گواهى را براى خدا برپا داريد؛ اين (چيزى) است كه كسانى كه به خدا و روز بازپسين همواره ايمان آورند بدان پند داده مى‌شوند. و هر كس [خودش‌] را از [عذاب‌] خدا حفظ كند، برايش محل خارج شدن (از مشكلات) قرار مى‌دهد؛

وَ يَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ بَٰلِغُ أَمۡرِهِۦ قَدۡ جَعَلَ ٱللَّهُ لِكُلِّ شَيۡءٖ قَدۡرٗا

و او را از جايى كه نمى‌پندارد روزى مى‌دهد؛ و هر كس بر خدا توكل كند پس او برايش كافى است؛ در حقيقت خدا كارش را (به انجام) مى‌رساند؛ كه بيقين خدا براى هر چيزى اندازه‌اى قرار داده است.

وَ ٱلَّٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَ ٱلَّٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَ وَ أُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

و از زنان شما كسانى كه از عادت ماهانه نااميدند، اگر (در مورد باردارى آنان) شك كنيد، پس عده آنان سه ماه است و (نيز) زنانى كه عادت ماهانه نشده‌اند. و زنان باردار سرآمد (عده) آنان اين است كه آنان وضع حمل كنند. و هر كس [خود را] از [عذاب‌] خدا حفظ كند براى او كارش را آسان قرار مى‌دهد.

ذَٰلِكَ أَمۡرُ ٱللَّهِ أَنزَلَهُۥٓ إِلَيۡكُمۡ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّ‍َٔاتِهِۦ وَ يُعۡظِمۡ لَهُۥٓ أَجۡرًا

اين فرمان خداست كه آن را به سوى شما فروفرستاده است، و هر كس [خود را] از [عذاب‌] خدا حفظ كند، بدى‌ها (ى گناهان) ش را از او بزدايد؛ و پاداش را برايش بزرگ سازد.

أَسۡكِنُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ سَكَنتُم مِّن وُجۡدِكُمۡ وَ لَا تُضَآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُواْ عَلَيۡهِنَّ وَ إِن كُنَّ أُوْلَٰتِ حَمۡلٖ فَأَنفِقُواْ عَلَيۡهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّ فَإِنۡ أَرۡضَعۡنَ لَكُمۡ فَ‍َٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖ وَ إِن تَعَاسَرۡتُمۡ فَسَتُرۡضِعُ لَهُۥٓ أُخۡرَىٰ

آن (زن) ان را هر جا كه سكونت داريد [و] در توان شماست، سكونت دهيد؛ و به آنان زيان نرسانيد تا بر آنان تنگ گيريد؛ و اگر (آنان) باردار باشند، پس براى آنان هزينه كنيد تا اينكه آنان وضع حمل كنند؛ و اگر براى (كودك) شما شير مى‌دهند، پس پاداش آنان را به ايشان بدهيد، و (در مورد كودك) بين خودتان بطور پسنديده مشورت كنيد؛ و اگر هر دو به سختى افتاديد (و به توافق نرسيديد) پس بزودى (زن) ديگرى او را شير مى‌دهد.

لِيُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦ وَ مَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا مَآ ءَاتَىٰهَا سَيَجۡعَلُ ٱللَّهُ بَعۡدَ عُسۡرٖ يُسۡرٗا

صاحب (امكانات) وسيع بايد از (امكانات) وسيعش هزينه كند؛ و هر كس روزى اش بر او تنگ شده پس بايد از آنچه خدا به او داده هزينه كند، خدا هيچ كس را جز به آنچه به او داده، تكليف نمى‌كند؛ خدا بزودى بعد از دشوارى آسانى قرار مى‌دهد.

وَ كَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ عَتَتۡ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهَا وَ رُسُلِهِۦ فَحَاسَبۡنَٰهَا حِسَابٗا شَدِيدٗا وَ عَذَّبۡنَٰهَا عَذَابٗا نُّكۡرٗا

چه بسيار از [مردم‌] آبادى كه از فرمان پروردگارش و فرستادگانش سرپيچى كردند و با حسابى شديد آن [ان‌] را مورد محاسبه قرار داديم! و باعذابى ناپسند آن [ان‌] را عذاب كرديم!

فَذَاقَتۡ وَبَالَ أَمۡرِهَا وَ كَانَ عَٰقِبَةُ أَمۡرِهَا خُسۡرًا

و سنگينى (كيفر) كارشان را چشيدند و فرجام كارشان زيانكارى بود.

أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَدۡ أَنزَلَ ٱللَّهُ إِلَيۡكُمۡ ذِكۡرٗا

خدا عذابى شديد براى آنان آماده ساخته است! پس اى خردمندانى كه ايمان آورده‌ايد، [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد. بيقين خدا يادآورنده (قرآن) را به سوى شما فرستاده است.

رَّسُولٗا يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ مُبَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَ مَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَ يَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗا قَدۡ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ لَهُۥ رِزۡقًا

فرستاده‌اى (به سوى شما فرستاد) كه آيات خدا را در حالى كه روشنگر است بر شما مى‌خواند [و پيروى مى‌كند] تا كسانى را كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده‌اند، از تاريكى‌ها به سوى نور بيرون آورده و هر كس به خدا ايمان آورده و [كار] شايسته انجام دهد، او را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كند كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است، در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ [و] بيقين خدا براى او« روزى »را نيكو ساخته است.

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ وَ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ مِثۡلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ ٱلۡأَمۡرُ بَيۡنَهُنَّ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ وَ أَنَّ ٱللَّهَ قَدۡ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عِلۡمَۢا

خدا كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين (نيز) همانند آنها را؛ فرمان (او) در ميان آنها فرود مى‌آيد تا اينكه بدانيد كه خدا بر هر چيزى تواناست، و اينكه بيقين، علم خدا به هر چيزى احاطه دارد.