سوره الطلاق
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā An-Nabīyu 'Idhā Ţallaqtumu An-Nisā' Faţalliqūhunna Li`iddatihinna Wa 'Aĥşū Al-`Iddata Wa Attaqū Allaha Rabbakum Lā Tukhrijūhunna Min Buyūtihinna Wa Lā Yakhrujna 'Illā 'An Ya'tīna Bifāĥishatin Mubayyinatin Wa Tilka Ĥudūdu Allāhi Wa Man Yata`adda Ĥudūda Allāhi Faqad Žalama Nafsahu Lā Tadrī La`alla Allāha Yuĥdithu Ba`da Dhālika 'Amrāan
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ اى پيامبر! زمانى كه خواستيد زنان را طلاق دهيد، آنان را در زمان عده [آن زمانى كه از عادت پاك شده و با همسر آميزش نكرده باشند] طلاق دهيد و حساب عده را نگه داريد، و از خدا پروردگارتان پروا كنيد، و آنان را [در مدتى كه عده خود را مىگذرانند] از خانههايشان بيرون مكنيد، و آنان هم [در مدت عده] بيرون نروند مگر اينكه مرتكب عمل زشت آشكارى شوند [كه در آن صورت بيرون كردنشان از خانه بىمانع است]. اين حدود خداست؛ و هر كه از حدود تجاوز كند، يقينا به خودش ستم ورزيده است. تو نمىدانى شايد خدا پس از اين [طلاق] كارى پديد آورد [تا وسيله صلح و سازشى ميان آنان شود.]
Fa'idhā Balaghna 'Ajalahunna Fa'amsikūhunna Bima`rūfin 'Aw Fāriqūhunna Bima`rūfin Wa 'Ash/hidū Dhaway `Adlin Minkum Wa 'Aqīmū Ash-Shahādata Lillāh Dhalikum Yū`ažu Bihi Man Kāna Yu'uminu Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Man Yattaqi Allāha Yaj`al Lahu Makhrajāan
2و چون به پايان زمان [عده] نزديك شدند، آنان را [با رجوع به زوجيت] به صورتى شايسته [كه رعايت همه حقوق همسردارى است] نگه داريد يا از آنان به طرزى شايسته [كه پرداخت همه حقوق شرعيه اوست] جدا شويد، و [هنگام جدايى] دو عادل از خودتان را گواه [طلاق] گيريد. [و شما اى گواهان!] گواهى را براى خدا اقامه كنيد. به وسيله اين [حقايق] به كسى كه همواره به خدا و روز قيامت ايمان دارد، اندرز داده مىشود و هر كه از خدا پروا كند، خدا براى او راه بيرون شدن [از مشكلات و تنگناها را] قرار مىدهد.
Wa Yarzuqhu Min Ĥaythu Lā Yaĥtasibu Wa Man Yatawakkal `Alá Allāhi Fahuwa Ĥasbuhu 'Inna Allāha Bālighu 'Amrihi Qad Ja`ala Allāhu Likulli Shay'in Qadrāan
3و او را از جايى كه گمان نمىبرد روزى مىدهد، و كسى كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است، [و] خدا فرمان و خواستهاش را [به هر كس كه بخواهد] مىرساند؛ يقينا براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است.
Wa Al-Lā'ī Ya'isna Mina Al-Maĥīđi Min Nisā'ikum 'Ini Artabtum Fa`iddatuhunna Thalāthatu 'Ash/hurin Wa Al-Lā'ī Lam Yaĥiđna Wa 'Ūlātu Al-'Aĥmāli 'Ajaluhunna 'An Yađa`na Ĥamlahunna Wa Man Yattaqi Allāha Yaj`al Lahu Min 'Amrihi Yusrāan
4و از زنان شما آنانى كه از عادت ماهيانه نااميداند، اگر شك داريد [كه به سبب رسيدن به سن يائسگى يا عاملى ديگر است] عده آنان [پس از طلاق] سه ماه است. و [هم چنين عده] زنانى كه [با وجود سن معمولى] عادت نشدهاند [سه ماه است] و [پايان] عده زنان باردار روزى است كه وضع حمل مىكنند. و هر كه از خدا پروا كند براى او در كارش آسانى قرار مىدهد.
Dhālika 'Amru Allāhi 'Anzalahu 'Ilaykum Wa Man Yattaqi Allāha Yukaffir `Anhu Sayyi'ātihi Wa Yu`žim Lahu 'Ajrāan
5آن احكام خداست كه آنها را به سوى شما نازل كرده است؛ و هر كس از خدا پروا كند، گناهانش را از او محو مىكند و پاداش او را بزرگ مىدارد.
Askinūhunna Min Ĥaythu Sakantum Min Wujdikum Wa Lā Tuđārrūhunna Lituđayyiqū `Alayhinna Wa 'In Kunna 'Ūlāti Ĥamlin Fa'anfiqū `Alayhinna Ĥattá Yađa`na Ĥamlahunna Fa'in 'Arđa`na Lakum Fa'ātūhunna 'Ujūrahunna Wa 'Tamirū Baynakum Bima`rūfin Wa 'In Ta`āsartum Fasaturđi`u Lahu 'Ukhrá
6زنان طلاق داده را [تا پايان عده] به اندازه توانگرى خود آنجا سكونت دهيد كه خود سكونت داريد و به آنان [در نفقه و مسكن] آسيب و زيان نرسانيد تا زندگى را بر آنان سخت و دشوار كنيد [و آنان مجبور به ترك خانه شوند]، و اگر باردار باشند، هزينه آنان را تا زمانى كه وضع حمل كنند، بپردازيد و اگر [پس از جدايى] كودك شما را شير دادند اجرتشان را بدهيد، و در ميان خود [درباره فرزند] به نيكى و شايستگى مشورت كنيد [تا به توافقى عادلانه برسيد و در نتيجه به حق زن و شوهر و فرزند زيانى نرسد] و اگر [كارتان در اين زمينه] با يكديگر به سختى كشيد [و نهايتا به توافق نرسيديد] زنى ديگر كودك را [با هزينه پدر] شير دهد.
Liyunfiq Dhū Sa`atin Min Sa`atihi Wa Man Qudira `Alayhi Rizquhu Falyunfiq Mimmā 'Ātāhu Allāhu Lā Yukallifu Allāhu Nafsāan 'Illā Mā 'Ātāhā Sayaj`alu Allāhu Ba`da `Usrin Yusrāan
7بر توانگر است كه از توانگرىاش [همسر بچهدارش را در ايام عده] هزينه دهد، و هر كه رزق و روزىاش تنگ باشد از همان كه خدا به او عطا كرده هزينه دهد. خدا هيچكس را جز به اندازه رزقى كه به او عطا كرده است، تكليف نمىكند. خدا به زودى پس از سختى و تنگنا فراخى و گشايش قرار مىدهد.
Wa Ka'ayyin Min Qaryatin `Atat `An 'Amri Rabbihā Wa Rusulihi Faĥāsabnāhā Ĥisābāan Shadīdāan Wa `Adhdhabnāhā `Adhābāan Nukrāan
8چه بسيار آبادىها كه [اهلش] از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روى برگرداندند، پس ما آنان را به حساب سختى محاسبه كرديم و به عذاب بسيار شديدى عذاب نموديم؛
Fadhāqat Wabāla 'Amrihā Wa Kāna `Āqibatu 'Amrihā Khusrāan
9و آنان كيفر سنگين كفر و كبرشان را چشيدند و سرانجام كارشان خسارت بود.
'A`adda Allāhu Lahum `Adhābāan Shadīdāan Fa Attaqū Allaha Yā 'Ūlī Al-'Albābi Al-Ladhīna 'Āmanū Qad 'Anzala Allāhu 'Ilaykum Dhikrāan
10خدا براى آنان [در آخرت] عذابى سخت آماده كرده است، پس اى خردمندان مؤمن! از خدا پروا كنيد. به راستى خدا به سوى شما وسيله تذكر نازل كرده است.
Rasūlāan Yatlū `Alaykum 'Āyāti Allāhi Mubayyinātin Liyukhrija Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūri Wa Man Yu'umin Billāhi Wa Ya`mal Şāliĥāan Yudkhilhu Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Qad 'Aĥsana Allāhu Lahu Rizqāan
11[و آن] پيامبرى [است] كه آيات روشن خدا را بر شما مىخواند، تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند از تاريكىها به سوى نور بيرون آورد. و هر كس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد، او را در بهشتهايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است درآورد، در حالى كه در آنها جاودانهاند. همانا رزق و روزى را براى او نيكو قرار داده است.
Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqa Sab`a Samāwātin Wa Mina Al-'Arđi Mithlahunna Yatanazzalu Al-'Amru Baynahunna Lita`lamū 'Anna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun Wa 'Anna Allāha Qad 'Aĥāţa Bikulli Shay'in `Ilmāan
12خداست كه هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد. همواره فرمان او در ميان آنها نازل مىشود، تا بدانيد كه خدا بر هر كارى تواناست و اينكه يقينا علم خدا به همه چيز احاطه دارد.