قرآن عثمان طه

سوره الطور

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلطُّورِ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به طور.


وَ كِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ

2

قسم به كتاب نوشته شده (از جانب خدا).


فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ

3

در صفحه گسترده.


وَ ٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ

4

قسم به خانه آباد.


وَ ٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ

5

قسم به آسمان برافراشته.


وَ ٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ

6

قسم به درياى پر شده.


إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ

7

كه عذاب پروردگارت ثابت است.


مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ

8

مانعى از آن نيست.


يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا

9

روزى كه آسمان به طور كامل موج مى‌زند.


وَ تَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا

10

كوه‌ها به وضع عجيبى به راه افتند.


فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

11

پس واى در آن روز بر مكذبين.


ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ

12

كسانى كه در باطل عجيب مشغولند.


يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

13

روزى كه به شدت به آتش پرتاب شوند.


هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ

14

اين آتشى است كه آن را تكذيب مى‌كرديد.


أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ

15

آيا اين سحر است يا نمى‌بينيد.


ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

16

بچشيد آن را صبر كنيد يا نكنيد، برابر است بر شما، فقط با آنچه مى‌كرديد مجازات مى‌شويد.


إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ نَعِيمٖ

17

اهل تقوى در بهشتها و نعمت وسيع هستند.


فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَ وَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

18

متنعمند با آنچه پروردگارشان داده و پروردگارشان از عذاب جهنم حفظشان كرده است.


كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

19

بخوريد و بياشاميد گوارا، در مقابل آنچه مى‌كرديد.


مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖ وَ زَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

20

نشستگانند بر تختهاى صف كشيده و قرين كرده‌ايم آنها را با حور عين.


وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ ٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَ مَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۢ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ

21

كسانى كه ايمان آورده و فرزندانشان با ايمان از آنها تبعيت كرده‌اند، فرزندان آنها را به آنها لاحق مى‌كنيم و از پاداششان چيزى كم نمى‌كنيم، هر كس در گرو عمل خويش است.


وَ أَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَ لَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ

22

به آنها پى در پى مى‌رسانيم ميوه و گوشتى از آنچه ميل مى‌كنند.


يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَ لَا تَأۡثِيمٞ

23

در آنجا براى گرفتن كاسه شراب منازعه مى‌كنند (اما) در بهشت لغو و گناهكار دانستن نيست.


وَ يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ

24

گردش مى‌كند در اطراف آنها غلامانى كه براى آنهاست، گويى مرواريد مستور هستند


وَ أَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

25

بعضى بر بعضى رو مى‌كند و از همديگر سؤال مى‌كنند.


قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ

26

گويند: ما در گذشته در ميان خانواده خويش اهل توجه بوديم.


فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَ وَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ

27

خدا بر ما عنايت فرمود و از عذاب نافذ حفظ كرد.


إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ

28

ما خدا را از پيش مى‌خوانديم كه او احسان كننده و مهربان است.


فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَ لَا مَجۡنُونٍ

29

يادآورى كن، تو با نعمت پروردگارت كاهن و ديوانه نيستى.


أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ

30

بلكه مى‌گويند: او خيالباف است، به او اضطراب مرگ را انتظار بكشيم.


قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ

31

بگو: انتظار بكشيد من نيز با شما از منتظرانم.


أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

32

يا عقولشان باين گفته امرشان مى‌كند؟ نه بلكه قومى طغيانگرند.


أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ

33

يا مى‌گويند: قرآن را از خود جعل كرده نه بلكه ايمان نمى‌آورند.


فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

34

اگر راست مى‌گويند سخنى مثل آن را بياورند.


أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

35

يا از چيزى غير از (ماده آدميان) آفريده شده‌اند يا آنها آفريننده‌اند؟


أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ

36

يا آسمانها و زمين را آفريده‌اند، نه، بلكه يقين نمى‌آورند.


أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ

37

يا در نزد آنهاست خزائن پروردگارت با آنها مسلط بر اراده حقند.


أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

38

يا نردبانى دارند كه در آن بالا رفته و سخن وحى را گوش مى‌دهند، شنونده‌شان دليل روشنى بياورد.


أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَ لَكُمُ ٱلۡبَنُونَ

39

يا براى اوست دختران و براى شماست پسران؟


أَمۡ تَسۡ‍َٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

40

يا از آنها مزدى مى‌خواهى كه از غرامت به مشقت افتادگانند؟


أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

41

يا غيب نزد آنهاست و از آن مى‌نويسند؟


أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗا فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ

42

يا مى‌خواهند حيله‌اى بكنند، كافران خود حيله شدگانند؟


أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

43

يا آنها را معبودى جز خدا هست؟ خدا از آنچه شريك قرار مى‌دهند برتر است.


وَ إِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ

44

اگر قطعه‌هايى از آسمان را در حال سقوط ببينند گويند: ابرى متراكم است.


فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ

45

تركشان كن، تا روزشان را بيابند كه در آن مى‌ميرند.


يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡ‍ٔٗا وَ لَا هُمۡ يُنصَرُونَ

46

روزى كه: كيدشان فائده‌اى ندهد و يارى كرده نشوند.


وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَ لَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

47

براى ظالمان نزديكتر از آن، عذابى هست، ليكن بيشترشان نمى‌دانند.


وَ ٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا وَ سَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

48

صبور باش به حكم پروردگارت، كه تو زير نظر مايى، تسبيح و حمد كن وقتى كه بر مى‌خيزى.


وَ مِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَ إِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ

49

و تسبيح كن خدا را در مقدارى از شب و در وقت پشت كردن ستارگان.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان