سوره الطور
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلطُّورِ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به (كوه) طور،
وَ كِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ
2و به كتاب نوشته شده،
فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ
3در صفحه‌اى گشوده،
وَ ٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ
4و به خانه آباد،
وَ ٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ
5و به سقف برافراشته،
وَ ٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ
6و به درياى (پر و) بر افروخته،
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ
7قطعا عذاب پروردگارت واقع شدنى است!
مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ
8هيچ دفع كننده براى آن نيست!
يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا
9در روزى كه آسمان بطور كامل بچرخد،
وَ تَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا
10و كوه‌ها بطور كامل روان مى‌شوند!
فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
11در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ
12(همان) كسانى كه آنان در (باطل) فرو رفته، بازى مى‌كنند.
يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
13روزى كه به سوى آتش جهنم به سختى كاملا رانده مى‌شوند.
هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
14(به آنان گفته مى‌شود:) اين آتشى است كه همواره آن را دروغ مى‌انگاشتيد!
أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ
15و آيا اين سحر است يا شما نمى‌بينيد؟!
ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
16بدان (دوزخ) وارد شويد (و بسوزيد)! و شكيبا باشيد يا شكيبا نباشيد، براى شما يكسان است؛ كه فقط به آنچه همواره انجام مى‌داديد مجازات خواهيد شد!
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ نَعِيمٖ
17در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستان‌ها (ى بهشتى) و نعمت‌هاى فراوان هستند؛
فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَ وَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
18در حالى كه به آنچه پروردگارشان به آنان داده، شادمانند؛ و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است.
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
19(به آنها گفته مى‌شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا؛ بخاطر آنچه همواره انجام مى‌داديد.
مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖ وَ زَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
20در حالى كه بر تخت‌هاى صف كشيده تكيه كرده‌اند، و حوريانى فراخ چشم (و همسرانى سپيد چشم) را به ازدواج آنان در آورده‌ايم.
وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ ٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَ مَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۢ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ
21و كسانى كه ايمان آوردند و نسل آنان در ايمان از آنان پيروى كردند، نسلشان را به آنان ملحق سازيم؛ و از (پاداش) كارشان هيچ چيز نمى‌كاهيم؛ و هر انسانى در گرو دستاورد (خويش) است.
وَ أَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَ لَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
22و با ميوه و گوشت از آنچه ميل دارند آنان را مدد مى‌رسانيم.
يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَ لَا تَأۡثِيمٞ
23در آن (بهشت) در مورد جام [پر از شراب] كه نه در آن بيهودگى است و نه گناه، كشمكش مى‌كنند.
وَ يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ
24و جوان پسرانى كه براى آنان است، بر (گرد) ايشان مى‌چرخند، چنان كه گويى آنان مرواريد پنهان (در صدف) ند.
وَ أَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
25و برخى آنان به برخى [ديگر] روكرده در حالى كه از يكديگر مى‌پرسند؛
قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ
26گويند:« در واقع ما پيش (از اين) در خانواده‌مان بيمناك بوديم!
فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَ وَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ
27و خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سوزان حفظ كرد.
إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ
28در حقيقت ما پيش از (اين)، او را مى‌خوانديم (و مى‌پرستيديم، چرا) كه فقط او نيكوكار [و] مهرورز است »
فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَ لَا مَجۡنُونٍ
29پس تذكر ده، كه تو به نعمت (و لطف) پروردگارت، پيشگو و ديوانه نيستى،
أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ
30بلكه مى‌گويند:« شاعرى است كه (حادثه) مرگ مشكوكى را براى او انتظار مى‌كشيم! »
قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ
31بگو:« انتظار بكشيد كه من (نيز) با شما از منتظرانم! »
أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
32يا عقل‌هايشان آنان را به اين فرمان مى‌دهد، يا آنان گروهى طغيانگرند؟!
أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ
33يا مى‌گويند:« آن (قرآن) را فرا بافته است؟! »بلكه ايمان نمى‌آورند.
فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
34پس اگر راست گويند، سخنى همانند آن (قرآن) بياورند!
أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
35يا از هيچ چيز آفريده شده‌اند، يا آنان آفريننده‌اند؟!
أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
36يا آسمان‌ها و زمين را آفريده‌اند؟! بلكه يقين ندارند.
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ
37يا منابع پروردگارت نزد آنهاست، يا آنان سيطره دارند؟!
أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
38يا براى آنان نردبانى است كه با آن (اسرار را) مى‌شنوند؟! پس بايد شنونده آنان دليلى آشكار آورد!
أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَ لَكُمُ ٱلۡبَنُونَ
39يا فقط براى او دختران است. و پسران فقط براى شماست؟!
أَمۡ تَسَۡٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ
40يا از آنان پاداشى مى‌طلبى پس آنان از زيان (آن) گرانبارند؟!
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ
41يا (اسرار) نهان فقط نزد آنان است، پس آنان (از آنجا) مى‌نويسند؟!
أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗا فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ
42يا نيرنگى (درباره تو) مى‌خواهند؟! و [لى] فقط كسانى كه كفر ورزيدند نيرنگ زده شده‌اند!
أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
43يا براى آنان معبودى غير از خداست؟! منزه است خدا از آنچه شريك (او) قرار مى‌دهند!
وَ إِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ
44و اگر ببينند قطعه‌اى از آسمان مى‌افتد، مى‌گويند:« (اين) ابرى متراكم است! »
فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ
45پس رهايشان كن، تا اينكه روزشان را كه در آن (روز) مدهوش مى‌شوند (و مى‌ميرند) ملاقات كنند!
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡٔٗا وَ لَا هُمۡ يُنصَرُونَ
46روزى كه نيرنگشان هيچ چيز را از آنان دفع نمى‌كند، و آنان يارى نمى‌شوند.
وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَ لَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
47و در حقيقت براى كسانى كه ستم كردند، عذابى غير از آن (عذاب، دردنيا) است، و ليكن بيشترشان نمى‌دانند.
وَ ٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا وَ سَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
48و براى (ابلاغ) حكم پروردگارت شكيبا باش، چرا كه تو زير نظر مايى، و هنگامى كه بر مى‌خيزى، با ستايش پروردگارت تسبيح گوى.
وَ مِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَ إِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ
49و بخشى از شب (را بپاخيز)، و اورا تسبيح گوى، و از پى ستارگان (نيز تسبيح گوى).
