بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به [اسبان‌] دونده نفس زن!

فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا

و افروزندگان جرقه آتش،

فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا

و شبيخون زنندگان در صبح،

فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا

و (اسبانى كه) بوسيله آن (دويدن) غبار را برانگيزند،

فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا

و بوسيله آن (دويدن) در ميان جمع (دشمن، ظاهر) شوند،

إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ

قطعا انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس است؛

وَ إِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ

و مسلما او بر آن (مطلب) گواه است؛

وَ إِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ

و قطعا او سخت، دوستدار (مال) خوب است.

أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ

و آيا نمى‌داند در زمان (رستاخيز) آنچه در قبرهاست برانگيخته مى‌شود،

وَ حُصِّلَ مَا فِي ٱلصُّدُورِ

و آنچه در سينه‌هاست بدست آورده (و آشكار) شود؟

إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّخَبِيرُۢ

قطعا در آن روز پروردگارشان به (حال) آنان آگاه است.