سوره العادیات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به ماديانهايى كه با همهمه تازانند و با سمّ [هاى] خود از سنگ آتش مىجهانند!
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
2و برق [از سنگ] همى جهانند،
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
3و صبحگاهان هجوم آرند،
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
4و با آن [يورش]، گَردى برانگيزند،
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
5و بدان [هجوم]، در دل گروهى درآيند،
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
6كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است،
وَ إِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
7و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است.
وَ إِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
8و راستى او سخت شيفته مال است.
أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
9مگر نمىداند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد،
وَ حُصِّلَ مَا فِي ٱلصُّدُورِ
10و آنچه در سينههاست فاش شود،
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّخَبِيرُۢ
11در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است؟