بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

بنام خداى رحمان رحيم؛ بخوان قرآن را با شروع به نام پروردگارت كه آفريد

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

انسان را از خون بسته آفريد

اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ

بخوان قرآن را كه پروردگارت عطا كننده‌تر است‌

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

خدايى كه با قلم تعليم كرد.

عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ

انسان را آنچه نمى‌دانست آموخت‌

كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغيٰ

لكن انسان طغيان مى‌كند

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنيٰ

زيرا كه خود را بى نياز مى‌پندارد

إِنَّ إِليٰ رَبِّكَ الرُّجْعيٰ

حقا كه بازگشت به سوى پروردگار تو است‌

أَ رَأَيْتَ الَّذِي يَنْهيٰ

خبر بده از كسى كه نهى مى‌كند (از نماز)

عَبْداً إِذا صَلَّيٰ

بنده‌اى را وقتى كه نماز مى‌خواند

أَ رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَي الْهُديٰ

خبر بده: اگر آن بنده بر هدايت باشد

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْويٰ

يا امر به تقوى كند؟

أَ رَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّيٰ

خبر بده كه اگر نهى كننده حق را تكذيب و از آن رو گرداند

أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَريٰ

آيا ندانسته است كه خدا مى‌بيند.

كَلاَّ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ

نه، اگر بس نكند حتما از پيشانى او مى‌گيريم.

ناصِيَةٍ كاذِبَةٍ خاطِئَةٍ

پيشانيى كه دروغگو و خطا كار است.

فَلْيَدْعُ نادِيَهُ

پس (بيارى) بخواند اهل مجلس خود را

سَنَدْعُ الزَّبانِيَةَ

مى‌خوانيم مأموران آتش را

كَلاَّ لا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ

نه، از او اطاعت نكن. سجده كن و به خدا نزديك باش‌