بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر،؛ بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفريد.

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

انسان را از خونى بسته شده آفريد.

اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ

بخوان كه پروردگارت از هر كريمى كريم‌تر است.

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

كسى است كه به وسيله قلم تعليم كرد.

عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ

آرى انسان را تعليم كرد چيزهايى را كه نمى‌دانست.

كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغيٰ

چنين نيست كه انسان حقشناس باشد مسلما طغيان مى‌كند.

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنيٰ

به خاطر اينكه خود را بى نياز مى‌بيند.

إِنَّ إِليٰ رَبِّكَ الرُّجْعيٰ

ولى بايد بداند كه برگشت همه به سوى اوست.

أَ رَأَيْتَ الَّذِي يَنْهيٰ

آيا ديدى آن شخص را كه نهى مى‌كرد؟.

عَبْداً إِذا صَلَّيٰ

بنده‌اى را كه به هنگامى كه نماز مى‌خواند.

أَ رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَي الْهُديٰ

خبر بده اگر او بر طريق هدايت بود.

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْويٰ

و به تقوى امر مى‌كرد.

أَ رَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّيٰ

چه وظيفه‌اى را بر خود واجب مى‌شمرد و حالا كه تكذيب كرد و اعراض نمود آيا بغير از عذاب استحقاق دارد؟.

أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَريٰ

آيا نمى‌دانست كه خدا او را مى‌بيند؟!.

كَلاَّ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ

نه، چنين نيست كه او خيال مى‌كند مى‌دانست و اگر دست از عمل زشتش برندارد موى پيشانيش را به شدت مى‌گيريم.

ناصِيَةٍ كاذِبَةٍ خاطِئَةٍ

پيشانى دروغگوى خطاكارش را.

فَلْيَدْعُ نادِيَهُ

آن وقت اهل مجلس خود را صدا بزند.

سَنَدْعُ الزَّبانِيَةَ

ما هم به زودى ماموران دوزخمان را مى‌خوانيم.

كَلاَّ لا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ

نه، تو او را اطاعت مكن، سجده كن و نزديك شو.