بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفريد،

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

همان كس كه انسان را از خون بسته‌اى خلق كرد!

اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ

بخوان كه پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است،

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

همان كسى كه بوسيله قلم تعليم نمود،

عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ

و به انسان آنچه را نمى‌دانست ياد داد!

كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغيٰ

چنين نيست (كه شما مى‌پنداريد) به يقين انسان طغيان مى‌كند،

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنيٰ

از اينكه خود را بى‌نياز ببيند!

إِنَّ إِليٰ رَبِّكَ الرُّجْعيٰ

و به يقين بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است!

أَ رَأَيْتَ الَّذِي يَنْهيٰ

به من خبر ده آيا كسى كه نهى مى‌كند،

عَبْداً إِذا صَلَّيٰ

بنده‌اى را به هنگامى كه نماز مى‌خواند (آيا مستحق عذاب الهى نيست)؟!

أَ رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَي الْهُديٰ

به من خبر ده اگر اين بنده به راه هدايت باشد،

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْويٰ

يا مردم را به تقوا فرمان دهد (آيا نهى كردن او سزاوار است)؟!

أَ رَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّيٰ

به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) حق را انكار كند و به آن پشت نمايد (آيا مستحق مجازات الهى نيست)؟!

أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَريٰ

آيا او ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مى‌بيند؟!

كَلاَّ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ

چنان نيست كه او خيال مى‌كند، اگر دست از كار خود برندارد، ناصيه‌اش [موى پيش سرش‌] را گرفته (و به سوى عذاب مى‌كشانيم)،

ناصِيَةٍ كاذِبَةٍ خاطِئَةٍ

همان ناصيه دروغگوى خطاكار را!

فَلْيَدْعُ نادِيَهُ

سپس هر كه را مى‌خواهد صدا بزند (تا ياريش كند)!

سَنَدْعُ الزَّبانِيَةَ

ما هم بزودى مأموران دوزخ را صدا مى‌زنيم (تا او را به دوزخ افكنند)!

كَلاَّ لا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ

چنان نيست (كه آن طغيانگر مى‌پندارد)؛ هرگز او را اطاعت مكن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوى!