بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر،؛ بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفريد.

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

انسان را از خونى بسته شده آفريد.

ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان كه پروردگارت از هر كريمى كريم‌تر است.

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

كسى است كه به وسيله قلم تعليم كرد.

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

آرى انسان را تعليم كرد چيزهايى را كه نمى‌دانست.

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

چنين نيست كه انسان حقشناس باشد مسلما طغيان مى‌كند.

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

به خاطر اينكه خود را بى نياز مى‌بيند.

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

ولى بايد بداند كه برگشت همه به سوى اوست.

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ

آيا ديدى آن شخص را كه نهى مى‌كرد؟.

عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ

بنده‌اى را كه به هنگامى كه نماز مى‌خواند.

أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ

خبر بده اگر او بر طريق هدايت بود.

أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ

و به تقوى امر مى‌كرد.

أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَ تَوَلَّىٰٓ

چه وظيفه‌اى را بر خود واجب مى‌شمرد و حالا كه تكذيب كرد و اعراض نمود آيا بغير از عذاب استحقاق دارد؟.

أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ

آيا نمى‌دانست كه خدا او را مى‌بيند؟!.

كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ

نه، چنين نيست كه او خيال مى‌كند مى‌دانست و اگر دست از عمل زشتش برندارد موى پيشانيش را به شدت مى‌گيريم.

نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ

پيشانى دروغگوى خطاكارش را.

فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ

آن وقت اهل مجلس خود را صدا بزند.

سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ

ما هم به زودى ماموران دوزخمان را مى‌خوانيم.

كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَ ٱسۡجُدۡ وَ ٱقۡتَرِب

نه، تو او را اطاعت مكن، سجده كن و نزديك شو.