بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ بخوان به نام پروردگارت كه آفريد.

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

انسان را از عَلَق آفريد.

ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان، و پروردگار تو كريمترين [كريمان‌] است.

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

همان كس كه به وسيله قلم آموخت.

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

آنچه را كه انسان نمى‌دانست [بتدريج به او] آموخت.

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

حقّاً كه انسان سركشى مى‌كند،

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

همين كه خود را بى‌نياز پندارد.

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

در حقيقت، بازگشت به سوى پروردگار توست.

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ

آيا ديدى آن كس را كه باز مى‌داشت،

عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ

بنده‌اى را آن گاه كه نماز مى‌گزارد؟

أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ

چه پندارى اگر او بر هدايت باشد،

أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ

يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست‌]؟

أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَ تَوَلَّىٰٓ

[و باز] آيا چه پندارى [كه‌] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگردانَد [چه كيفرى در پيش دارد]؟

أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ

مگر ندانسته كه خدا مى‌بيند؟

كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ

زنهار، اگر باز نايستد، موى پيشانى [او] را سخت بگيريم

نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ

[همان‌] موىِ پيشانى دروغزن گناه‌پيشه را.

فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ

[بگو] تا گروه خود را بخواند.

سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ

بزودى آتشبانان را فرا خوانيم.

كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَ ٱسۡجُدۡ وَ ٱقۡتَرِب

زنهار! فرمانش مَبَر، و سجده كن، و خود را [به خدا] نزديك گردان.