Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.

'Aĥasiba An-Nāsu 'An Yutrakū 'An Yaqūlū 'Āmannā Wa Hum Lā Yuftanūna

آيا مردم پنداشتند، همين كه بگويند:« ايمان آورديم. »رها مى‌شوند در حالى كه آنان آزمايش نمى‌شوند؟!

Wa Laqad Fatannā Al-Ladhīna Min Qablihim Falaya`lamanna Allāhu Al-Ladhīna Şadaqū Wa Laya`lamanna Al-Kādhibīna

و بيقين كسانى را كه پيش از آنان بودند آزموديم، و حتما خدا كسانى را كه راست گفته‌اند معلوم مى‌دارد (و شناخته مى‌شوند،) و البته دروغگويان را (نيز) معلوم مى‌دارد.

'Am Ĥasiba Al-Ladhīna Ya`malūna As-Sayyi'āti 'An Yasbiqūnā Sā'a Mā Yaĥkumūna

بلكه آيا كسانى كه [كارهاى‌] بد را انجام مى‌دهند پنداشتند كه بر ما پيشى مى‌گيرند؟! چه بد داورى مى كنند!

Man Kāna Yarjū Liqā'a Allāhi Fa'inna 'Ajala Allāhi La'ātin Wa Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

هر كس به ملاقات خدا همواره اميد دارد، پس (آماده شود، چرا) كه سرآمد (معين شده از طرف) خدا آمدنى است. و او شنوا [و] داناست.

Wa Man Jāhada Fa'innamā Yujāhidu Linafsihi 'Inna Allāha Laghanīyun `Ani Al-`Ālamīna

و هر كس كوشش كند، پس تنها براى خودش كوشش كرده است؛ [چرا] كه مسلما خدا از جهانيان بى نياز است.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lanukaffiranna `Anhum Sayyi'ātihim Wa Lanajziyannahum 'Aĥsana Al-Ladhī Kānū Ya`malūna

و كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، قطعا بدى‌هايشان را از آنان مى‌زداييم. و مسلما آنان را بر طبق بهترين چيزى كه همواره انجام مى‌دادند، پاداش مى‌دهيم.

Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi Ĥusnāan Wa 'In Jāhadāka Litushrika Bī Mā Laysa Laka Bihi `Ilmun Falā Tuţi`humā 'Ilayya Marji`ukum Fa'unabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna

و به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند؛ و اگر آن دو تلاش كنند براى اينكه [تو] چيزى را كه بدان هيچ دانشى ندارى، همتاى من قراردهى، پس از آن دو اطاعت مكن. بازگشت شما فقط به سوى من است؛ و شما را به آنچه همواره انجام مى‌داديد خبر مى‌دهم.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lanudkhilannahum Fī Aş-Şāliĥīna

و كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، قطعا آنان را در [زمره‌] شايستگان وارد خواهيم كرد.

Wa Mina An-Nāsi Man Yaqūlu 'Āmannā Billāhi Fa'idhā 'Ūdhiya Fī Al-Lahi Ja`ala Fitnata An-Nāsi Ka`adhābi Allāhi Wa La'in Jā'a Naşrun Min Rabbika Layaqūlunna 'Innā Kunnā Ma`akum 'Awalaysa Allāhu Bi'a`lama Bimā Fī Şudūri Al-`Ālamīna

و برخى از مردم كسانى هستند كه مى‌گويند:« به خدا ايمان آورده‌ايم. »و [لى‌] هنگامى كه در [راه‌] خدا آزار مى‌شوند، فتنه [گرى‌] مردم را همچون عذاب الهى قرار مى‌دهند؛ و اگر از سوى پروردگارت يارى (و پيروزى) فرارسد، حتما مى‌گويند:« البته ما با شما بوديم. »و آيا خدا به آنچه در سينه‌هاى جهانيان است داناتر نيست؟!

Wa Laya`lamanna Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Laya`lamanna Al-Munāfiqīna

و مسلما خدا كسانى را كه ايمان آوردند معلوم مى‌دارد (و مى‌شناسد)؛ و حتما منافقان را (نيز) معلوم مى‌دارد.

Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū Attabi`ū Sabīlanā Wa Lnaĥmil Khaţāyākum Wa Mā Hum Biĥāmilīna Min Khaţāyāhum Min Shay'in 'Innahum Lakādhibūna

و كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آوردند، گفتند:« از راه ما پيروى كنيد، و بايد خطاهاى شما را بر دوش كشيم. »و [لى‌] آنان هيچ چيزى از خطاهايشان را بر دوش نخواهند گرفت؛ [چرا] كه آنان مسلما دروغگو هستند.

Wa Layaĥmilunna 'Athqālahum Wa 'Athqālāan Ma`a 'Athqālihim Wa Layus'alunna Yawma Al-Qiyāmati `Ammā Kānū Yaftarūna

و قطعا بار سنگين (گناهان) شان را، و بار سنگين (گناهان ديگران) را، با بار سنگين (گناهان) شان بر دوش مى‌كشند. و مسلما روز رستاخيز از آنچه همواره (بر خدا به دروغ) مى بستند، بازپرسى خواهند شد.

Wa Laqad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi Falabitha Fīhim 'Alfa Sanatin 'Illā Khamsīna `Āmāan Fa'akhadhahumu Aţ-Ţūfānu Wa Hum Žālimūn

و بيقين نوح را به سوى قومش فرستاديم؛ و در [ميان‌] آنان هزار سال جز پنجاه سال، درنگ كرد؛ و (سرانجام) سيلاب آنان را فراگرفت در حالى كه آنان ستمكار بودند.

Fa'anjaynāhu Wa 'Aşĥāba As-Safīnati Wa Ja`alnāhā 'Āyatan Lil`ālamīna

و او و همراهان كشتى را نجات داديم؛ و آن را نشانه‌اى (عبرت آموز) براى جهانيان قرار داديم.

Wa 'Ibrāhīma 'Idh Qāla Liqawmihi A`budū Allaha Wa Attaqūhu Dhalikum Khayrun Lakum 'In Kuntum Ta`lamūna

و (يادكن) ابراهيم را هنگامى كه به قومش گفت:« خدا را پرستش كنيد و [خودتان را] از [عذاب‌] او حفظ كنيد كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد.

'Innamā Ta`budūna Min Dūni Allāhi 'Awthānāan Wa Takhluqūna 'Ifkāan 'Inna Al-Ladhīna Ta`budūna Min Dūni Allāhi Lā Yamlikūna Lakum Rizqāan Fābtaghū `Inda Allāhi Ar-Rizqa Wa A`budūhu Wa Ashkurū Lahu 'Ilayhi Turja`ūna

(شما) تنها بتانى (سنگى) را كه غير از خدا هستند، مى‌پرستيد و فقط دروغى بزرگ مى‌سازيد؛ در واقع كسانى را كه جز خدا پرستش مى‌كنيد، براى شما مالك هيچ« روزى »نيستند؛ پس« روزى »را نزد خدا بجوييد و وى را پرستش كنيد و اورا سپاس گوييد، كه فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.

Wa 'In Tukadhdhibū Faqad Kadhdhaba 'Umamun Min Qablikum Wa Mā `Alá Ar-Rasūli 'Illā Al-Balāghu Al-Mubīnu

و اگر (مرا) تكذيب كنيد پس بتحقيق امت‌هاى پيش از شما (نيز پيامبران را) تكذيب كردند؛ و بر فرستاده [خدا وظيفه اى‌] جز رساندن [پيام روشنگرو] آشكار نيست. »

'Awalam Yarawā Kayfa Yubdi'u Allāhu Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu 'Inna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrun

و آيا اطلاع نيافته‌اند كه خدا چگونه آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را بازمى‌گرداند؟! [چرا] كه آن (كار) بر خدا آسان است.

Qul Sīrū Fī Al-'Arđi Fānžurū Kayfa Bada'a Al-Khalqa Thumma Allāhu Yunshi'u An-Nash'ata Al-'Ākhirata 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

بگو:« در زمين گردش كنيد و بنگريد كه چگونه (خدا) آفرينش را آغاز كرد؟ سپس خدا پديده آخرت را پديد مى آورد؛ [چرا] كه خدا بر هر چيزى تواناست.

Yu`adhdhibu Man Yashā'u Wa Yarĥamu Man Yashā'u Wa 'Ilayhi Tuqlabūna

هر كس را بخواهد (و مستحق بداند) مجازات مى‌كند، و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) رحم مى‌كند؛ و فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.

Wa Mā 'Antum Bimu`jizīna Fī Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i Wa Mā Lakum Min Dūni Allāhi Min Walīyin Wa Lā Naşīrin

و شما عاجز كننده (خدا) در زمين و در آسمان نيستيد، و جز خدا، هيچ سرپرست و ياورى براى شما نيست. »

Wa Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyāti Allāhi Wa Liqā'ihi 'Ūlā'ika Ya'isū Min Raĥmatī Wa 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun 'Alīmun

و كسانى كه نشانه‌هاى خدا و ملاقات او را منكر شدند، آنان از رحمت من نااميدند؛ و آنان براى شان عذاب دردناكى است!

Famā Kāna Jawāba Qawmihi 'Illā 'An Qālū Aqtulūhu 'Aw Ĥarriqūhu Fa'anjāhu Allāhu Mina An-Nāri 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yu'uminūna

و [لى‌] پاسخ قوم او [ابراهيم‌] جز اين نبود كه گفتند:« او را بكشيد يا وى را بسوزانيد! »و خدا اورا از آتش نجات داد؛ قطعا در آن (ماجرا) نشانه‌هايى است براى گروهى كه ايمان مى‌آورند.

Wa Qāla 'Innamā Attakhadhtum Min Dūni Allāhi 'Awthānāan Mawaddata Baynikum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Thumma Yawma Al-Qiyāmati Yakfuru Ba`đukum Biba`đin Wa Yal`anu Ba`đukum Ba`đāan Wa Ma'wkumu An-Nāru Wa Mā Lakum Min Nāşirīna

(ابراهيم) گفت:« شما تنها بتانى (سنگى) را كه غير از خدا هستند، (به پرستش) گرفته‌ايد تا مايه دوستى بين شما در زندگى پست (دنيا) باشد؛ سپس روز رستاخيز برخى از شما برخى [ديگر] را انكار مى‌كند و برخى از شما برخى [ديگر] را لعنت مى‌كند؛ و مقصد شما آتش است و هيچ ياورى براى شما نخواهد بود! »

Fa'āmana Lahu Lūţun Wa Qāla 'Innī Muhājirun 'Ilá Rabbī 'Innahu Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

و لوط به او [ابراهيم‌] ايمان آورد، و گفت:« در واقع من هجرت كننده به سوى پروردگارم هستم، كه تنها او شكست نا پذير [و] فرزانه است. »

Wa Wahabnā Lahu 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Ja`alnā Fī Dhurrīyatihi An-Nubūwata Wa Al-Kitāba Wa 'Ātaynāhu 'Ajrahu Fī Ad-Dunyā Wa 'Innahu Fī Al-'Ākhirati Lamina Aş-Şāliĥīn

و اسحاق و يعقوب را به او بخشيديم، و نبوت و كتاب [الهى‌] را در نسلش قرار داديم، و در دنيا پاداشش را به وى داديم، و قطعا او در آخرت از شايستگان است.

Wa Lūţāan 'Idh Qāla Liqawmihi 'Innakum Lata'tūna Al-Fāĥishata Mā Sabaqakum Bihā Min 'Aĥadin Mina Al-`Ālamīna

و (يادكن) لوط را هنگامى كه به قومش گفت:« قطعا شما [عمل‌] زشت (ى) را مرتكب مى‌شويد، كه هيچ يك از جهانيان در آن (كار) بر شما پيشى نگرفته است!

'A'innakum Lata'tūna Ar-Rijāla Wa Taqţa`ūna As-Sabīla Wa Ta'tūna Fī Nādīkumu Al-Munkara Famā Kāna Jawāba Qawmihi 'Illā 'An Qālū A'tinā Bi`adhābi Allāhi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

آيا واقعا شما به سراغ مردان مى‌رويد و راه (تداوم نسل انسان) را قطع مى‌كنيد و در محفل‌تان [كار] ناپسند انجام مى‌دهيد؟! »و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند:« اگر از راستگويانى عذاب خدا را براى ما بياور! »

Qāla Rabbi Anşurnī `Alá Al-Qawmi Al-Mufsidīna

(لوط) گفت:« پروردگارا! مرا بر گروه فسادگر پيروزگردان. »

Wa Lammā Jā'at Rusulunā 'Ibrāhīma Bil-Bushrá Qālū 'Innā Muhlikū 'Ahli Hadhihi Al-Qaryati 'Inna 'Ahlahā Kānū Žālimīna

و هنگامى كه فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند، گفتند:« در واقع ما مردم اين آبادى (لوط) را هلاك مى‌كنيم، [چرا] كه مردمش ستمكار هستند. »

Qāla 'Inna Fīhā Lūţāan Qālū Naĥnu 'A`lamu Biman Fīhā Lanunajjiyannahu Wa 'Ahlahu 'Illā Amra'atahu Kānat Mina Al-Ghābirīn

(ابراهيم) گفت:« در حقيقت لوط در اين (آبادى) است! » (فرشتگان) گفتند:« ما به كسانى كه در آن (جا) هستند داناتريم؛ قطعا او و خاندانش را نجات مى‌دهيم؛ جز زنش كه از بازماندگان (در آبادى) بود. »

Wa Lammā 'An Jā'at Rusulunā Lūţāan Sī'a Bihim Wa Đāqa Bihim Dhar`āan Wa Qālū Lā Takhaf Wa Lā Taĥzan 'Innā Munajjūka Wa 'Ahlaka 'Illā Amra'ataka Kānat Mina Al-Ghābirīna

و هنگامى كه فرستادگان ما به سوى لوط آمدند، بخاطر (آمدن) آنان ناراحت شد و به جهت آنان دست (قدرتش از حمايت كوتاه گشت و دل) تنگ شد و (فرشتگان) گفتند:« مترس و اندوهگين مباش [چرا] كه ما تو و خاندانت را نجات مى‌دهيم، جز زنت كه از بازماندگان (در آبادى) است.

'Innā Munzilūna `Alá 'Ahli Hadhihi Al-Qaryati Rijzāan Mina As-Samā'i Bimā Kānū Yafsuqūna

در حقيقت ما بر مردم اين آبادى بخاطر آنكه همواره نافرمانى مى‌كردند، (عذابى) اضطراب‌آور از آسمان فرو مى‌فرستيم. »

Wa Laqad Taraknā Minhā 'Āyatan Bayyinatan Liqawmin Ya`qilūna

و بيقين از اين (آبادى) نشانه (عبرت آموز) روشنى، براى گروهى كه خرد ورزى مى‌كنند، برجاى گذاشتيم.

Wa 'Ilá Madyana 'Akhāhum Shu`aybāan Faqāla Yā Qawmi A`budū Allaha Wa Arjū Al-Yawma Al-'Ākhira Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīn

و به سوى (مردم)« مدين »، برادرشان شعيب را (فرستاديم)؛ و گفت:« اى قوم [من‌]! خدا را پرستش كنيد، و به روز باز پسين اميدوار باشيد، و در زمين تبهكارانه فساد مكنيد. »

Fakadhdhabūhu Fa'akhadhat/humu Ar-Rajfatu Fa'aşbaĥū Fī Dārihim Jāthimīna

پس او را تكذيب كردند، و (در نتيجه) زلزله آنان را فرو گرفت؛ و در خانه‌هايشان از پاى در آمدند.

Wa `Ādāan Wa Thamūda Wa Qad Tabayyana Lakum Min Masākinihim Wa Zayyana Lahumu Ash-Shayţānu 'A`mālahum Faşaddahum `Ani As-Sabīli Wa Kānū Mustabşirīna

و (قوم)« عاد »و« ثمود »را (نيز هلاك كرديم)، و بيقين (اين) از خانه‌هاى (ويران شده) آنان براى شما آشكار شده است؛ و شيطان كارهايشان را براى آنان آراست، و آنان را از راه (خدا) بازداشت در حالى كه آنان بينا بودند.

Wa Qārūna Wa Fir`awna Wa Hāmāna Wa Laqad Jā'ahum Mūsá Bil-Bayyināti Fāstakbarū Fī Al-'Arđi Wa Mā Kānū Sābiqīna

و« قارون »و« فرعون »و« هامان »را (نيز هلاك كرديم)؛ و بيقين موسى با دليل‌هاى روشن (معجزه‌آسا) به سراغشان آمد، و در زمين تكبر ورزيدند، و [لى‌] پيشى گيرنده (بر ما) نبودند.

Fakullāan 'Akhadhnā Bidhanbihi Faminhum Man 'Arsalnā `Alayhi Ĥāşibāan Wa Minhum Man 'Akhadhat/hu Aş-Şayĥatu Wa Minhum Man Khasafnā Bihi Al-'Arđa Wa Minhum Man 'Aghraqnā Wa Mā Kāna Allāhu Liyažlimahum Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna

و هر كدام [از آنان‌] را بخاطر پيامد (گناه) ش گرفتار (عذاب) كرديم. پس از آنان كسى بود كه بر او طوفان شن فرستاديم، و از آنان كسى بود كه بانگ (مرگبار) او را فروگرفت، و از آنان كسى بود كه اورا در زمين فرو برديم، و از آنان كسى بود كه غرق كرديم؛ و خدا هرگز به آنان ستم نكرد و ليكن همواره بر خودشان ستم مى‌كردند.

Mathalu Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Awliyā'a Kamathali Al-`Ankabūti Attakhadhat Baytāan Wa 'Inna 'Awhana Al-Buyūti Labaytu Al-`Ankabūti Law Kānū Ya`lamūna

مثال كسانى كه غير از خدا سرپرستانى گزيده‌اند، همچون مثال عنكبوت است كه خانه‌اى برگزيده، در حالى كه قطعا سست‌ترين خانه‌ها خانه عنكبوت است اگر (بر فرض) مى‌دانستند.

'Inna Allāha Ya`lamu Mā Yad`ūna Min Dūnihi Min Shay'in Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

در حقيقت خدا آن چيزى را كه غير از او مى‌خوانند (و مى پرستند) مى‌داند؛ و او شكست ناپذير [و] فرزانه است.

Wa Tilka Al-'Amthālu Nađribuhā Lilnnāsi Wa Mā Ya`qiluhā 'Illā Al-`Ālimūna

و آن مثال‌هايى است كه آنها را براى مردم مى‌زنيم، و جز دانايان آنها را درك نمى‌كنند.

Khalaqa Allāhu As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna

خدا، آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد؛ قطعا در آن نشانه‌اى (آموزنده) براى مؤمنان است.

'Atlu Mā 'Ūĥiya 'Ilayka Mina Al-Kitābi Wa 'Aqimu Aş-Şalāata 'Inna Aş-Şalāata Tanhá `Ani Al-Faĥshā'i Wa Al-Munkari Wa Ladhikru Allāhi 'Akbaru Wa Allāhu Ya`lamu Mā Taşna`ūna

آنچه از كتاب (قرآن) به سوى تو وحى شده بخوان [و پيروى كن،] و نماز را برپا دار؛ [چرا] كه نماز از [كارهاى‌] زشت و ناپسند باز مى‌دارد، و البته ياد خدا بزرگ‌تر است؛ و خدا آنچه را با زيركى انجام مى‌دهيد مى‌داند.

Wa Lā Tujādilū 'Ahla Al-Kitābi 'Illā Billatī Hiya 'Aĥsanu 'Illā Al-Ladhīna Žalamū Minhum Wa Qūlū 'Āmannā Bial-Ladhī 'Unzila 'Ilaynā Wa 'Unzila 'Ilaykum Wa 'Ilahunā Wa 'Ilahukum Wāĥidun Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

و با اهل كتاب جز به آن (شيوه‌اى) كه آن نيكوتر است مناظره نكنيد؛ مگر با كسانى از آنان كه ستم كرده‌اند؛ و بگوييد:« به آنچه به سوى ما فرو فرستاده شده و به سوى شما فرود آمده، ايمان آورده‌ايم، و معبود ما و معبود شما يگانه است، و ما تنها فرمانبردار او هستيم. »

Wa Kadhalika 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Fa-Al-Ladhīna 'Ātaynāhumu Al-Kitāba Yu'uminūna Bihi Wa Min Hā'uulā' Man Yu'uminu Bihi Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Al-Kāfirūna

و اين گونه، كتاب (قرآن) را به سوى تو فرو فرستاديم، و كسانى كه كتاب (الهى) به آنان داده‌ايم بدان ايمان مى‌آورند؛ و برخى از آن (مشرك) ان كسانى هستند كه بدان ايمان مى‌آورند؛ و آيات ما را جز كافران انكار نمى‌كنند.

Wa Mā Kunta Tatlū Min Qablihi Min Kitābin Wa Lā Takhuţţuhu Biyamīnika 'Idhāan Lārtāba Al-Mubţilūna

و پيش از اين (قرآن) هيچ كتابى نمى‌خواندى [و پيروى نمى‌كردى‌] و با دست راستت آن را نمى‌نوشتى؛ در صورتى كه (اگر مى خواندى و مى نوشتى) حتما باطل گرايان شك مى‌كردند.

Bal Huwa 'Āyātun Bayyinātun Fī Şudūri Al-Ladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Až-Žālimūna

بلكه آن (قرآن) آيات روشنى است كه در سينه‌هاى كسانى است كه به آنان دانش داده شده است؛ و آيات ما را جز ستمكاران انكار نمى‌كنند.

Wa Qālū Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyātun Min Rabbihi Qul 'Innamā Al-'Āyātu `Inda Allāhi Wa 'Innamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

و گفتند:« چرا نشانه هاى (اعجاز آميز) از سوى پروردگارش بر او فروفرستاده نشده؟! »بگو:« نشانه‌هاى (اعجاز آميز) تنها نزد خداست؛ و من فقط هشدارگرى روشنگرم. »

'Awalam Yakfihim 'Annā 'Anzalnā `Alayka Al-Kitāba Yutlá `Alayhim 'Inna Fī Dhālika Laraĥmatan Wa Dhikrá Liqawmin Yu'uminūna

و آيا براى آنان كافى نبوده كه ما كتاب (قرآن) را بر تو فروفرستاديم در حالى كه بر آنان خوانده مى‌شود؟! قطعا در اين، رحمت و يادمانى است براى گروهى كه ايمان مى آورند.

Qul Kafá Billāhi Baynī Wa Baynakum Shahīdāan Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Bil-Bāţili Wa Kafarū Billāhi 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

بگو:« گواهى خدا بين من و بين شما كافى است؛ در حالى كه آنچه را در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند؛ و كسانى كه به باطل ايمان آورده و به خدا كفر ورزيدند، تنها آنان زيانكارند.

Wa Yasta`jilūnaka Bil-`Adhābi Wa Lawlā 'Ajalun Musamman Lajā'ahumu Al-`Adhābu Wa Laya'tiyannahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

و از توى مى‌خواهند كه در عذاب شتاب ورزى؛ و اگر سرآمد معينى نبود، حتما عذاب به سراغ آنان مى‌آمد؛ و قطعا (عذاب) بطور ناگهانى به سراغشان مى‌آيد، در حالى كه آنان (با درك حسى) متوجه نمى‌شوند.

Yasta`jilūnaka Bil-`Adhābi Wa 'Inna Jahannama Lamuĥīţatun Bil-Kāfirīna

و از تو مى‌خواهند كه در عذاب شتاب ورزى، و قطعا جهنم بر كافران احاطه دارد!

Yawma Yaghshāhumu Al-`Adhābu Min Fawqihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim Wa Yaqūlu Dhūqū Mā Kuntum Ta`malūna

در روزى كه عذاب (الهى) آنان را از بالاى (سر) شان و از زير پاهايشان مى‌پوشاند! و (خدا به آنان) مى‌گويد:« بچشيد آنچه را كه (شما) همواره انجام مى‌داديد! »

Yā `Ibādiya Al-Ladhīna 'Āmanū 'Inna 'Arđī Wāsi`atun Fa'īyāya Fā`budūni

اى بندگان من كه ايمان آورده‌ايد! در واقع زمين من وسيع است، پس تنها مرا بپرستيد.

Kullu Nafsin Dhā'iqatu Al-Mawti Thumma 'Ilaynā Turja`ūna

هر شخصى چشنده مرگ است؛ سپس فقط به سوى ما بازگردانده مى‌شويد.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lanubawwi'annahum Mina Al-Jannati Ghurafāan Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Ni`ma 'Ajru Al-`Āmilīna

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، حتما آنان را در جايگاه‌هاى (بلندى) از بهشت جاى مى‌دهيم، كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است، در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ پاداش اهل عمل چه نيكوست!

Al-Ladhīna Şabarū Wa `Alá Rabbihim Yatawakkalūna

(همان) كسانى كه شكيبايى كردند و تنها بر پروردگارشان توكل مى‌كنند.

Wa Ka'ayyin Min Dābbatin Lā Taĥmilu Rizqahā Al-Lahu Yarzuquhā Wa 'Īyākum Wa Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

و چه بسيار جنبنده‌اى كه« روزى »خود را حمل نمى كند، خدا آنها و شما را« روزى »مى‌دهد؛ و او شنوا [و] داناست.

Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Layaqūlunna Allāhu Fa'annā Yu'ufakūna

و اگر از آن (مشرك) ان بپرسى:« چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريده، و (منافع) خورشيد و ماه را مسخر كرده است؟ »حتما مى‌گويند:« خدا »پس چگونه (از حق) بازگردانده مى‌شوند؟!

Al-Lahu Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Min `Ibādihi Wa Yaqdiru Lahu 'Inna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun

خدا« روزى »را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد (و شايسته بداند) گسترده مى‌سازد و (يا) برايش تنگ مى‌گرداند؛ [چرا] كه خدا به هر چيزى داناست.

Wa La'in Sa'altahum Man Nazzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'aĥyā Bihi Al-'Arđa Min Ba`di Mawtihā Layaqūlunna Allāhu Quli Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`qilūna

و اگر از آن (مشرك) ان بپرسى:« چه كسى از آسمان آبى فروفرستاد و با آن زمين را، پس از مردنش زنده نمود؟ حتما مى‌گويند:« خدا »بگو:« ستايش مخصوص خداست. »بلكه بيشترشان خرد ورزى نمى كنند.

Wa Mā Hadhihi Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā 'Illā Lahwun Wa La`ibun Wa 'Inna Ad-Dāra Al-'Ākhirata Lahiya Al-Ĥayawānu Law Kānū Ya`lamūna

اين زندگى پست (دنيا) جز سرگرمى و بازى نيست؛ و قطعا سراى آخرت فقط زندگى (حقيقى) است، اگر (بر فرض) مى‌دانستند.

Fa'idhā Rakibū Fī Al-Fulki Da`awā Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna Falammā Najjāhum 'Ilá Al-Barri 'Idhā Hum Yushrikūna

و هنگامى كه بر كشتى سوار شوند خدا را در حالى كه دين (خود) را براى او خالص گردانيده‌اند مى‌خوانند؛ و هنگامى كه آنان را به سوى خشكى نجات دهد، بناگاه آنان شرك مى ورزند.

Liyakfurū Bimā 'Ātaynāhum Wa Liyatamatta`ū Fasawfa Ya`lamūna

تا آنچه را به آنان داده‌ايم ناسپاسى كنند، و تا (چند روزى از دنيا) بهره‌گيرند؛ و [لى‌] در آينده خواهند دانست!

'Awalam Yarawā 'Annā Ja`alnā Ĥaramāan 'Āmināan Wa Yutakhaţţafu An-Nāsu Min Ĥawlihim 'Afabiālbāţili Yu'uminūna Wa Bini`mati Allāhi Yakfurūna

و آيا نظر نكرده‌اند كه ما (مكه را) حرم امنى قرار داديم در حالى كه مردم از اطرافشان ربوده مى‌شدند؟! پس آيا به باطل ايمان مى آورند و نعمت خدا را انكار مى‌كنند؟!

Wa Man 'Ažlamu Mimmani Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan 'Aw Kadhdhaba Bil-Ĥaqqi Lammā Jā'ahu 'Alaysa Fī Jahannama Mathwan Lilkāfirīna

و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته يا حق را هنگامى كه به سراغش آمد دروغ انگاشته است؟! آيا در جهنم جايگاهى براى كافران نيست؟!

Wa Al-Ladhīna Jāhadū Fīnā Lanahdiyannahum Subulanā Wa 'Inna Allāha Lama`a Al-Muĥsinīna

و كسانى كه در (راه) ما تلاش كنند، قطعا به راه‌هاى خود، رهنمونشان خواهيم كرد؛ و مسلما خدا با نيكوكاران است.