بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ آيا بيامدت داستان فراگيرنده

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ

رويهايى است در آن روز سرافكنده

عامِلَةٌ ناصِبَةٌ

كاركننده‌اند رنجبرنده

تَصْليٰ ناراً حامِيَةً

چشند آتشى سوزان

تُسْقيٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ

نوشانيده شوند از چشمه جوشان

لَيْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ

نيستشان خوراكى جز از خار

لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ

نه فربه سازد و نه بى‌نياز كند از گرسنگى

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ ناعِمَةٌ

رويهايى است در آن روز شاداب

لِسَعْيِها راضِيَةٌ

از كوشش خويشند خوشنود

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ

در بهشتى فرازنده

لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً

نشنوند در آن ياوه‌اى

فِيها عَيْنٌ جارِيَةٌ

در آن است چشمه روان

فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ

در آن است تختهايى افراشته

وَ أَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ

و جامهايى نهاده

وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ

و بالشهايى چيده (صف آورده)

وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ

و پرده‌هاى گسترده

أَ فَلا يَنْظُرُونَ إِلَي الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ

آيا ننگرند بسوى اشتر چگونه آفريده شد

وَ إِلَي السَّماءِ كَيْفَ رُفِعَتْ

و بسوى آسمان چگونه افراشته شد

وَ إِلَي الْجِبالِ كَيْفَ نُصِبَتْ

و بسوى كوه‌ها چگونه نشانده شد

وَ إِلَي الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ

و بسوى زمين چگونه گسترده شد

فَذَكِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ

پس يادآورى كن جز اين نيست تويى ياد آورنده

لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ

نيستى بر ايشان فرمانده

إِلَّا مَنْ تَوَلَّيٰ وَ كَفَرَ

مگر آنكه روى برتافت و كفر ورزيد

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذابَ الْأَكْبَرَ

كه عذاب كندش خدا آن عذاب بزرگتر

إِنَّ إِلَيْنا إِيابَهُمْ

همانا بسوى ماست بازگشتشان

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ

سپس همانا بر ماست حسابشان