بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ آيا داستان غاشيه [روز قيامت كه حوادث وحشتناكش همه را مى‌پوشاند] به تو رسيده است؟!

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ

چهره‌هايى در آن روز خاشع و ذلت‌بارند،

عامِلَةٌ ناصِبَةٌ

آنها كه پيوسته عمل كرده و خسته شده‌اند (و نتيجه‌اى عايدشان نشده است)،

تَصْليٰ ناراً حامِيَةً

و در آتش سوزان وارد مى‌گردند؛

تُسْقيٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ

از چشمه‌اى بسيار داغ به آنان مى‌نوشانند؛

لَيْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ

غذايى جز از ضريع [خار خشك تلخ و بدبو] ندارند؛

لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ

غذايى كه نه آنها را فربه مى‌كند و نه از گرسنگى مى‌رهاند!

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ ناعِمَةٌ

چهره‌هايى در آن روز شاداب و با طراوتند،

لِسَعْيِها راضِيَةٌ

و از سعى و تلاش خود خشنودند،

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ

در بهشتى عالى جاى دارند،

لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً

كه در آن هيچ سخن لغو و بيهوده‌اى نمى‌شنوند!

فِيها عَيْنٌ جارِيَةٌ

در آن چشمه‌اى جارى است،

فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ

در آن تختهاى زيباى بلندى است،

وَ أَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ

و قدحهايى (كه در كنار اين چشمه) نهاده،

وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ

و بالشها و پشتيهاى صف‌داده شده،

وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ

و فرشهاى فاخر گسترده!

أَ فَلا يَنْظُرُونَ إِلَي الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ

آيا آنان به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده است؟!

وَ إِلَي السَّماءِ كَيْفَ رُفِعَتْ

و به آسمان نگاه نمى‌كنند كه چگونه برافراشته شده؟!

وَ إِلَي الْجِبالِ كَيْفَ نُصِبَتْ

و به كوه‌ها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده!

وَ إِلَي الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ

و به زمين كه چگونه گسترده و هموار گشته است؟!

فَذَكِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ

پس تذكر ده كه تو فقط تذكر دهنده‌اى!

لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ

تو سلطه‌گر بر آنان نيستى كه (بر ايمان) مجبورشان كنى،

إِلَّا مَنْ تَوَلَّيٰ وَ كَفَرَ

مگر كسى كه پشت كند و كافر شود،

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذابَ الْأَكْبَرَ

كه خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات مى‌كند!

إِنَّ إِلَيْنا إِيابَهُمْ

به يقين بازگشت (همه) آنان به سوى ماست،

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ

و مسلما حسابشان (نيز) با ماست!