قرآن عثمان طه

سوره الغاشیة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡغَٰشِيَةِ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ آيا خبر حادثه هولناكى كه [همه انسان‌ها را از هر سو] فرا مى‌گيرد، به تو رسيده است؟


وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ

2

در آن روز چهره‌هايى زبون و شرمسارند؛


عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ

3

[آنان كه همواره در دنيا] كوشيده‌اند و خسته شده‌اند [و سرانجام سودى نيافته‌اند]


تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِيَةٗ

4

در آتشى سوزان درآيند.


تُسۡقَىٰ مِنۡ عَيۡنٍ ءَانِيَةٖ

5

آنان را از چشمه‌اى بسيار داغ مى‌نوشانند؛


لَّيۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٖ

6

براى آنان طعامى جز خار خشك و زهرآگين وجود ندارد


لَّا يُسۡمِنُ وَ لَا يُغۡنِي مِن جُوعٖ

7

كه نه فربه مى‌كند و نه از گرسنگى بى‌نياز مى‌نمايد.


وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ

8

در آن روز چهره‌هايى شاداب و باطراوت‌اند


لِّسَعۡيِهَا رَاضِيَةٞ

9

از تلاش و كوشش خود خشنودند


فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

10

در بهشتى برين‌اند


لَّا تَسۡمَعُ فِيهَا لَٰغِيَةٗ

11

در آنجا سخن لغو وبيهوده نشنوند


فِيهَا عَيۡنٞ جَارِيَةٞ

12

در آن چشمه‌اى روان است


فِيهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ

13

[و] در آنجا تخت‌هايى بلند و با ارزش قرار دارد


وَ أَكۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ

14

و [در كنار چشمه‌هايش‌] قدح‌ها نهاده شده است


وَ نَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ

15

و [ديگر از نعمت هايش‌] بالش‌هايى پهلوى هم چيده [براى تكيه زدن بهشتى‌ها] است


وَ زَرَابِيُّ مَبۡثُوثَةٌ

16

و فرش‌هايى زربفت و گسترده [كه روى آن مى‌نشينند.]


أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَيۡفَ خُلِقَتۡ

17

آيا با تأمل به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده؟


وَ إِلَى ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ رُفِعَتۡ

18

و به آسمان كه چگونه بر افراشته شده؟


وَ إِلَى ٱلۡجِبَالِ كَيۡفَ نُصِبَتۡ

19

و به كوه‌ها كه چگونه در جاى خود نصب شده؟


وَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَيۡفَ سُطِحَتۡ

20

و به زمين كه چگونه گسترده شده؟


فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ

21

پس تذكر ده، كه تو فقط تذكر دهنده‌اى؛


لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ

22

تو بر آنان مسلط نيستى [كه به قبول ايمان مجبورشان كنى،]


إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَ كَفَرَ

23

ولى كسى كه [به دنبال تذكر پى در پى‌] روى گردانيد و كفر ورزيد.


فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ

24

پس خدا او را به عذاب بزرگ‌تر عذاب خواهد كرد.


إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ

25

قطعا بازگشت آنان به سوى ماست.


ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم

26

آن گاه بى‌ترديد حسابشان بر عهده ماست.


سوره قبل

سوره الغاشیة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان