بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡغَٰشِيَةِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ آيا داستان غاشيه [روز قيامت كه حوادث وحشتناكش همه را مى‌پوشاند] به تو رسيده است؟!

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ

چهره‌هايى در آن روز خاشع و ذلت‌بارند،

عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ

آنها كه پيوسته عمل كرده و خسته شده‌اند (و نتيجه‌اى عايدشان نشده است)،

تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِيَةٗ

و در آتش سوزان وارد مى‌گردند؛

تُسۡقَىٰ مِنۡ عَيۡنٍ ءَانِيَةٖ

از چشمه‌اى بسيار داغ به آنان مى‌نوشانند؛

لَّيۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٖ

غذايى جز از ضريع [خار خشك تلخ و بدبو] ندارند؛

لَّا يُسۡمِنُ وَ لَا يُغۡنِي مِن جُوعٖ

غذايى كه نه آنها را فربه مى‌كند و نه از گرسنگى مى‌رهاند!

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ

چهره‌هايى در آن روز شاداب و با طراوتند،

لِّسَعۡيِهَا رَاضِيَةٞ

و از سعى و تلاش خود خشنودند،

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

در بهشتى عالى جاى دارند،

لَّا تَسۡمَعُ فِيهَا لَٰغِيَةٗ

كه در آن هيچ سخن لغو و بيهوده‌اى نمى‌شنوند!

فِيهَا عَيۡنٞ جَارِيَةٞ

در آن چشمه‌اى جارى است،

فِيهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ

در آن تختهاى زيباى بلندى است،

وَ أَكۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ

و قدحهايى (كه در كنار اين چشمه) نهاده،

وَ نَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ

و بالشها و پشتيهاى صف‌داده شده،

وَ زَرَابِيُّ مَبۡثُوثَةٌ

و فرشهاى فاخر گسترده!

أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَيۡفَ خُلِقَتۡ

آيا آنان به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده است؟!

وَ إِلَى ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ رُفِعَتۡ

و به آسمان نگاه نمى‌كنند كه چگونه برافراشته شده؟!

وَ إِلَى ٱلۡجِبَالِ كَيۡفَ نُصِبَتۡ

و به كوه‌ها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده!

وَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَيۡفَ سُطِحَتۡ

و به زمين كه چگونه گسترده و هموار گشته است؟!

فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ

پس تذكر ده كه تو فقط تذكر دهنده‌اى!

لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ

تو سلطه‌گر بر آنان نيستى كه (بر ايمان) مجبورشان كنى،

إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَ كَفَرَ

مگر كسى كه پشت كند و كافر شود،

فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ

كه خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات مى‌كند!

إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ

به يقين بازگشت (همه) آنان به سوى ماست،

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم

و مسلما حسابشان (نيز) با ماست!