بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ همانا پيروزى داديم پيروزى آشكار (يا بگشوديم برايت گشايشى آشكار)

لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِراطاً مُسْتَقِيماً

تا بيامرزد برايت خدا آنچه را كه پيشى گرفت از گناهت و آنچه را پس آمد و انجام رساند نعمتش را بر تو و رهبريت كند به راهى راست

وَ يَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزِيزاً

و ياريت كند خدا ياريى سرفراز (عزتمند)

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً

او است آنكه فرستاد آرامش را در دلهاى مؤمنان تا بيفزايند ايمانى بر ايمانشان و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمين و خدا است داناى حكيم

لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ كانَ ذٰلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً

تا درآرد مردان و زنان مؤمن را به بهشتهايى كه روان است زير آنها جويها جاودانان در آنها و بزدايد از ايشان بديهاى ايشان را و آن است نزد خدا رستگارى بزرگ

وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً

و عذاب كند مردان و زنان منافق (دوروى) و مردان و زنان مشرك را آنان كه به خدا گمان بد برند بر ايشان بار گردش بد (پيش‌آمد بد) و خشم گيرد خدا بر ايشان و لعن كند ايشان را و آماده سازد براى ايشان دوزخ را و چه زشت است جايگاهى

وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً

و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمين و خدا است عزتمند حكيم

إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً

همانا فرستاديمت گواهى و مژده‌دهنده و ترساننده

لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً

تا ايمان آريد به خدا و پيمبرش و ياريش كنيد (گراميش داريد) و ارجمندش داريد و تسبيحش گوييد بامدادان و شب‌هنگام

إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَليٰ نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفيٰ بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً

همانا آنان كه با تو پيمان بندند (دست بيعت به تو دهند) جز اين نيست كه با خدا پيمان بندند دست خدا است فراز دستهاى ايشان پس هر كه پيمان‌شكنى كند جز اين نيست كه بر خويش پيمان شكند و آنكه پايدار ماند (وفا كند) بر آنچه پيمان بست با خدا بر آن زود است بدو دهد پاداشى گران (بزرگ را)

سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرابِ شَغَلَتْنا أَمْوالُنا وَ أَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً

زود است به تو گويند بازنشستگان از دشت‌نشينان كه سرگرم داشت ما را خواسته‌هاى ما و خاندانهاى ما پس آمرزش خواه براى ما گويند با زبانهاى خويش آنچه را نيست در دلهاشان بگو پس كه دارا گردد براى شما از خدا چيزى را اگر بخواهد به شما زيانى را يا بخواهد به شما سودى را بلكه خدا است بدانچه مى‌كنيد آگاه

بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِليٰ أَهْلِيهِمْ أَبَداً وَ زُيِّنَ ذٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَ كُنْتُمْ قَوْماً بُوراً

بلكه پنداشتيد كه هرگز بازنگردند پيمبر و مؤمنان بسوى كسانشان هيچگاه و بياراست اين در دلهاى شما و گمان برديد گمان بد را و شديد قومى تباه

وَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَعِيراً

و آنكه ايمان نيارد به خدا و پيمبرش همانا آماده ساختيم براى كافران آتش سوزان را

وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً

خداى را است پادشاهى آسمانها و زمين بيامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا است آمرزنده مهربان

سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انْطَلَقْتُمْ إِليٰ مَغانِمَ لِتَأْخُذُوها ذَرُونا نَتَّبِعْكُمْ يُرِيدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلامَ اللَّهِ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونا كَذٰلِكُمْ قالَ اللَّهُ مِنْ قَبْلُ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنا بَلْ كانُوا لا يَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِيلاً

زود است گويند بازنشستگان گاهى كه روان شويد بسوى برده‌هايى كه به چنگ زريد بگذاريد از پى شما آئيم خواهند دگرگون كنند سخن خدا را بگو از پى ما نيائيد هرگز بدينسان گفته است خدا از پيش زود است گويند بلكه شما به ما حسادت ورزيد بلكه آنان درنيابند جز اندكى را

قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِليٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا كَما تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِيماً

بگو به بازنشستگان از دشت‌نشينان زود است خوانده مى‌شويد بسوى گروهى دارنده نيرويى سخت پيكارشان كنيد يا (تا) اسلام آرند پس اگر فرمانبردارى كنيد بدهد شما را خدا پاداش نيك و اگر پشت كنيد بدانسان كه پشت كرديد از پيش عذاب كند شما را عذابى دردناك

لَيْسَ عَلَي الْأَعْميٰ حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذاباً أَلِيماً

نيست بر كور پروايى و نه بر لنگ پروايى و نه بر بيمار پروايى و آنكه فرمانبردارى كند خدا و پيمبرش را درآردش بهشتهايى كه روان است زيرا آنها جويها و آنكه پشت كند عذابش كند عذابى دردناك

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً

همانا خوشنود شد خدا از مؤمنان گاهى كه پيمان بستند (بيعت كردند) با تو زير آن درخت پس دانست آنچه در دلهاى ايشان است پس فرود آورد آرامش را بر ايشان و پاداش داد بديشان پيروزيى نزديك را

وَ مَغانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَها وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً

برده‌هايى فراوان كه به چنگ آرند آنها را و خداست عزتمند حكيم

وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَها فَعَجَّلَ لَكُمْ هذِهِ وَ كَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنْكُمْ وَ لِتَكُونَ آيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ يَهْدِيَكُمْ صِراطاً مُسْتَقِيماً

وعده داد شما را خدا خواسته‌هايى (برده‌هايى) فراوان كه به چنگ آريد آنها را پس شتافت براى شما در اين و باز داشت دستهاى مردم را از شما و تا باشد آيتى براى مؤمنان و رهبرى كند شما را به راهى راست

وَ أُخْريٰ لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْها قَدْ أَحاطَ اللَّهُ بِها وَ كانَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيراً

و ديگرى كه توانا نبوديد بر آن همانا خدا فراگرفت آن را و خدا است بر همه چيز توانا

وَ لَوْ قاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً

و اگر جنگ كنند با شما آنان كه كفر ورزيدند هر آينه برگردانند پشتهاى خويش را سپس نيابند دوست و نه ياورى را

سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً

شيوه خدا كه گذشت از پيش و هرگز نيابى براى شيوه خدا دگرگونى را

وَ هُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيراً

و اوست آنكه باز داشت دستهاى ايشان را از شما و دستهاى شما را از ايشان در شكم مكه از پس آنكه پيروزى داد شما را بر ايشان و خدا است بدانچه كنيد بينا

هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفاً أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْلا رِجالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِساءٌ مُؤْمِناتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَلِيماً

آنانند كه كفر ورزيدند و بازداشتند شما را از مسجد حرام و قربانى را بسته از آنكه به جايگاه خود رسد و اگر نبود مردان مومن و زنان مؤمنه كه نشناخته پايمال كنيد پس برسد شما را از ايشان گنهى به نادانى تا درآرد خدا به رحمت خويش هر كه را خواهد اگر جدا مى‌شدند هر آينه عذاب مى‌كرديم آنان را كه كفر ورزيدند از ايشان عذابى دردناك

إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَليٰ رَسُولِهِ وَ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْويٰ وَ كانُوا أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً

گاهى كه نهادند آنان كه كفر ورزيدند در دل خويش خون‌گرمى (غيرت) را خون‌گرمى جاهليت پس فرستاد خدا آرامش خويش را بر پيمبرش و بر مؤمنان و همراه ايشان داشت گفتار پرهيزكارى (كلمه تقوى) را و آنانند سزاوارتر بدان و اهل آن و خدا است به همه چيز دانا

لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لا تَخافُونَ فَعَلِمَ ما لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذٰلِكَ فَتْحاً قَرِيباً

همانا راست آورد خدا به پيمبر خويش خواب را به درست (به حق) كه درآئيد در مسجد حرام اگر خدا خواهد آسودگان (ايمنان) تراشندگان سرهاى خويش و كوتاه‌كنندگان (ناخن و موى) ناهراسندگان پس دانست آنچه را ندانستيد پس گذارد نزديك آن پيروزيى نزديك را

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُديٰ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ كُلِّهِ وَ كَفيٰ بِاللَّهِ شَهِيداً

او است آنكه فرستاد پيمبر خود را به رهبرى و كيش حق تا چيره گرداندش بر كيشها همگى و بس است خدا گواهى

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَي الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَويٰ عَليٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً

محمد (صلى الله عليه و آله) فرستاده خدا است و آنان كه با اويند سخت‌گيرانند بر كفار مهربانند به خويشتن ببينيشان ركوع‌گزاران و سجده‌كنان جويند فضلى از خدا و خوشنودى را نشانى (سيماى) ايشان در چهره‌هاى ايشان است از جاى سجده اين است مثل آنان در تورات و مثل آنان در انجيل چون كشتى است كه برون دهد بوته‌هاى خود را پس استوارش كند تا سطبر گردد و بر پايه‌هاى خويش ايستد شگفت آرد برزگران را تا به خشم آرد بديشان كافران را نويد داد خدا آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند از ايشان آمرزشى و پاداشى بزرگ را