سوره الفجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به سپيدهدم،
Wa Layālin `Ashrin
2و به شبهاى دهگانه،
Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri
3و به جُفت و تاق،
Wa Al-Layli 'Idhā Yasri
4و به شب، وقتى سپرى شود.
Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin
5آيا در اين، براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟
'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin
6مگر ندانستهاى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟
'Irama Dhāti Al-`Imādi
7صاحب [بناهايى چون] تيركهاى بلند،
Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi
8كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi
9و با ثمود، همانان كه در درّه، تختهسنگها را مىبريدند؟
Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi
10و با فرعون، صاحب خرگاهها [و بناهاى بلند]؟
Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi
11همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند،
Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda
12و در آنها بسيار تبهكارى كردند.
Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin
13[تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت،
'Inna Rabbaka Labiālmirşādi
14زيرا پروردگار تو سخت در كمين است.
Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani
15امّا انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مىآزمايد، و عزيزش مىدارد و نعمت فراوان به او مىدهد، مىگويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است.»
Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani
16و امّا چون وى را مىآزمايد و روزىاش را بر او تنگ مىگرداند، مىگويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.»
Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma
17ولى نه، بلكه يتيم را نمىنوازيد
Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni
18و بر خوراك [دادن] بينوا همديگر را بر نمىانگيزيد
Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan
19و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مىخوريد
Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan
20و مال را دوست داريد، دوست داشتنى بسيار.
Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan
21نه چنان است، آن گاه كه زمين، سخت در هم كوبيده شود،
Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan
22و [فرمان] پروردگارت و فرشته [ها] صف در صف آيند،
Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá
23و جهنّم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است كه انسان پند گيرد و [لى] كجا او را جاى پندگرفتن باشد؟
Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī
24گويد: «كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم.»
Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun
25پس در آن روز هيچ كس چون عذابكردن او، عذاب نكند.
Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun
26و هيچ كس چون دربندكشيدن او، دربند نكشد.
Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu
27اى نفس مطمئنّه،
Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan
28خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،
Fādkhulī Fī `Ibādī
29و در ميان بندگان من درآى،
Wa Adkhulī Jannatī
30و در بهشت من داخل شو.