قرآن عثمان طه

سوره الفجر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ سوگند به سپيده‌دم،


Wa Layālin `Ashrin

2

و به شبهاى دهگانه،


Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri

3

و به جُفت و تاق،


Wa Al-Layli 'Idhā Yasri

4

و به شب، وقتى سپرى شود.


Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin

5

آيا در اين، براى خردمند [نياز به‌] سوگندى [ديگر] است؟


'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin

6

مگر ندانسته‌اى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟


'Irama Dhāti Al-`Imādi

7

صاحب [بناهايى چون‌] تيرك‌هاى بلند،


Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi

8

كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟


Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi

9

و با ثمود، همانان كه در درّه، تخته‌سنگها را مى‌بريدند؟


Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi

10

و با فرعون، صاحب خرگاه‌ها [و بناهاى بلند]؟


Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi

11

همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند،


Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda

12

و در آنها بسيار تبهكارى كردند.


Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin

13

[تا آنكه‌] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت،


'Inna Rabbaka Labiālmirşādi

14

زيرا پروردگار تو سخت در كمين است.


Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani

15

امّا انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مى‌آزمايد، و عزيزش مى‌دارد و نعمت فراوان به او مى‌دهد، مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است.»


Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani

16

و امّا چون وى را مى‌آزمايد و روزى‌اش را بر او تنگ مى‌گرداند، مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.»


Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma

17

ولى نه، بلكه يتيم را نمى‌نوازيد


Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni

18

و بر خوراك [دادن‌] بينوا همديگر را بر نمى‌انگيزيد


Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan

19

و ميراث [ضعيفان‌] را چپاولگرانه مى‌خوريد


Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan

20

و مال را دوست داريد، دوست داشتنى بسيار.


Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan

21

نه چنان است، آن گاه كه زمين، سخت در هم كوبيده شود،


Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan

22

و [فرمان‌] پروردگارت و فرشته [ها] صف در صف آيند،


Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá

23

و جهنّم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است كه انسان پند گيرد و [لى‌] كجا او را جاى پندگرفتن باشد؟


Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī

24

گويد: «كاش براى زندگانى خود [چيزى‌] پيش فرستاده بودم.»


Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun

25

پس در آن روز هيچ كس چون عذاب‌كردن او، عذاب نكند.


Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun

26

و هيچ كس چون دربندكشيدن او، دربند نكشد.


Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu

27

اى نفس مطمئنّه،


Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan

28

خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،


Fādkhulī Fī `Ibādī

29

و در ميان بندگان من درآى،


Wa Adkhulī Jannatī

30

و در بهشت من داخل شو.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان