قرآن عثمان طه

سوره الفلق

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ بگو: به پروردگار سپيده‌دم پناه مى‌برم،


مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

2

از زيان آنچه آفريد،


وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

3

و از زيان شب هنگامى كه با تاريكى‌اش درآيد [كه در آن تاريكى انواع حيوانات موذى و انسان‌هاى فاسق و فاجر براى ضربه زدن به انسان در كمين‌اند]


وَ مِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ

4

و از زيان زنان دمنده [كه افسون و جادو] در گره‌ها [مى‌دمند و با اين كار شيطانى در زندگى فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار مى‌آورند]


وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

5

و از زيان حسود، زمانى كه حسد مى‌ورزد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان