بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْقارِعَةُ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ آن كوبنده

مَا الْقارِعَةُ

چيست آن كوبنده؟

وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ

و تو چه مى‌دانى آن كوبنده چيست؟

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ

روزى كه مردم [در سراسيمگى‌] چون پروانه‌هاى پراكنده‌اند

وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ

و كوه‌ها مانند پشم رنگين حلاجى شده گردد!

فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ

اما هركس اعمال وزن شده‌اش سنگين و باارزش است؛

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

پس او در يك زندگى خوش و پسنديده‌اى است،

وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ

و اما هركس‌اعمال وزن شده‌اش سبك و بى‌ارزش است،

فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ

پس جايگاه و پناهگاهش هاويه است،

وَ ما أَدْراكَ ما هِيَهْ

و تو چه مى‌دانى هاويه چيست؟

نارٌ حامِيَةٌ

آتشى بسيار داغ و سوزان‌است.