قرآن عثمان طه

سوره القارعة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْقارِعَةُ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ آن كوبنده


مَا الْقارِعَةُ

2

چيست كوبنده


وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ

3

و چه دانستت چيست كوبنده


يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ

4

روزى كه شوند مردم چون پروانه‌هاى پراكنده


وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ

5

و شوند كوه‌ها مانند پشم زده


فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ

6

پس اما آنكه سنگين آيد سنجشهايش (ترازوهايش)


فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

7

پس او است در زندگى پسنديده


وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ

8

و اما آنكه سبك گردد ترازوهايش


فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ

9

پس مادر اوست هاويه


وَ ما أَدْراكَ ما هِيَهْ

10

و ندانستت چيست آن


نارٌ حامِيَةٌ

11

آتشى است سوزنده


سوره قبل

سوره القارعة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان