بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡقَارِعَةُ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ آن كوبنده

مَا ٱلۡقَارِعَةُ

چيست آن كوبنده؟

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ

و تو چه مى‌دانى آن كوبنده چيست؟

يَوۡمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ

روزى كه مردم [در سراسيمگى‌] چون پروانه‌هاى پراكنده‌اند

وَ تَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ

و كوه‌ها مانند پشم رنگين حلاجى شده گردد!

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

اما هركس اعمال وزن شده‌اش سنگين و باارزش است؛

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

پس او در يك زندگى خوش و پسنديده‌اى است،

وَ أَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

و اما هركس‌اعمال وزن شده‌اش سبك و بى‌ارزش است،

فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٞ

پس جايگاه و پناهگاهش هاويه است،

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا هِيَهۡ

و تو چه مى‌دانى هاويه چيست؟

نَارٌ حَامِيَةُۢ

آتشى بسيار داغ و سوزان‌است.