قرآن عثمان طه

سوره القارعة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡقَارِعَةُ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ (رستاخيز) كوبنده!


مَا ٱلۡقَارِعَةُ

2

(رستاخيز) كوبنده چيست؟


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ

3

و چه چيز تو را آگاه كرد كه (رستاخيز) كوبنده چيست؟


يَوۡمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ

4

روزى كه مردم همچون پروانه پراكنده‌اند.


وَ تَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ

5

و كوه‌ها همچون پشم رنگين زده شده‌اند.


فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

6

و اما كسى كه (در آن روز) ترازوهاى (اعمال)- ش سنگين است،


فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

7

پس او در زندگى رضايت‌بخش است.


وَ أَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

8

و اما كسى كه ترازوهاى (اعمال)- ش سبك است،


فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٞ

9

پس بازگشتگاه او ساقط شدن (در دوزخ) است!


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا هِيَهۡ

10

و چه چيز تو را آگاه كرد كه آن (دوزخ) چيست؟!


نَارٌ حَامِيَةُۢ

11

(آن) آتشى سوزان است!


سوره قبل

سوره القارعة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان