قرآن عثمان طه

سوره القارعة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡقَارِعَةُ

1

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ آن حادثه كوبنده،


مَا ٱلۡقَارِعَةُ

2

و چه حادثه كوبنده‌اى!


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ

3

و تو چه مى‌دانى كه حادثه كوبنده چيست؟! (آن حادثه همان روز قيامت است!)


يَوۡمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ

4

روزى كه مردم مانند پروانه‌هاى پراكنده خواهند بود،


وَ تَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ

5

و كوه‌ها مانند پشم رنگين حلاجى‌شده مى‌گردد!


فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

6

اما كسى كه (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگين است،


فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

7

در يك زندگى خشنودكننده خواهد بود!


وَ أَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

8

و اما كسى كه ترازوهايش سبك است،


فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٞ

9

پناهگاهش «هاويه» [دوزخ‌] است!


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا هِيَهۡ

10

و تو چه مى‌دانى «هاويه» چيست؟!


نَارٌ حَامِيَةُۢ

11

آتشى است سوزان!


سوره قبل

سوره القارعة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان