قرآن عثمان طه

سوره القدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ ما [قرآن را] در شب قدر نازل كرديم.


وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ

2

و از شب قدر، چه آگاهت كرد.


لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

3

شبِ قدر از هزار ماه ارجمندتر است.


تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ

4

در آن [شب‌] فرشتگان، با روح، به فرمان پروردگارشان، براى هر كارى [كه مقرّر شده است‌] فرود آيند


سَلامٌ هِيَ حَتَّي مَطْلَعِ الْفَجْرِ

5

[آن شب‌] تا دَمِ صُبح، صلح و سلام است.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان