سوره القلم
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ ن، سوگند به قلم و آنچه مىنويسند،
Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin
2كه به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [كه نبوت، دانش و بصيرت است] تو مجنون نيستى؛
Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin
3و بىترديد براى تو پاداشى دايم و هميشگى است؛
Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin
4و يقينا تو بر ملكات و سجاياى اخلاقى عظيمى قرار دارى.
Fasatubşiru Wa Yubşirūna
5پس به زودى مىبينى و [منكران هم] مىبينند،
Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu
6كه كدام يك از شما دچار جنوناند؛
'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna
7بىترديد پروردگارت بهتر مىداند چه كسى از راه او گمراه شده، و هم او به راهيافتگان داناتر است.
Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna
8از تكديبكنندگان [قرآن و نبوت] فرمان مبر.
Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna
9دوست دارند نرمى كنى تا نرمى كنند،
Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin
10و از هر سوگند خورده زبون و فرومايه فرمان مبر،
Hammāzin Mashshā'in Binamīmin
11آنكه بسيار عيبجوست، و براى سخنچينى در رفت و آمد است،
Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin
12به شدت بازدارنده [مردم] از كار خير و متجاوز و گنهكار است.
`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin
13گذشته از اينها كينهتوز و بىاصل و نسب است،
'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna
14[سركشى و ياغىگرىاش] براى آن [است] كه داراى ثروت و فرزندان فراوان است.
'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna
15هنگامى كه آيات ما را بر او مىخوانند، گويد: افسانههاى پيشينيان است!
Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi
16به زودى بر بينى [پر باد و خرطوم مانند] ش داغ رسوايى و خوارى مىنهيم.
'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna
17بىترديد ما آنان را [كه در مكه بودند] آزموديم همان گونه كه صاحبان آن باغ را [در منطقه يمن] آزموديم، هنگامى كه سوگند خوردند كه صبحگاهان حتما ميوههاى باغ را بچينند،
Wa Lā Yastathnūna
18و چيزى از آن را [براى تهيدستان و نيازمندان] استثنا نكردند.
Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna
19پس در حالى كه صاحبان باغ در خواب بودند، بلايى فراگير از سوى پروردگارت آن باغ را فرا گرفت.
Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi
20پس [آن باغ] به صورت شبى تاريك درآمد [و جز خاكستر چيزى در آن ديده نمىشد!]
Fatanādaw Muşbiĥīna
21وهنگام صبح يكديگر را آوازدادند،
'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna
22كه اگر قصد چيدن ميوه داريد بامدادان به سوى كشتزار و باغتان حركت كنيد؛
Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna
23پس به راه افتادند در حالى كه آهسته به هم مىگفتند:
'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun
24امروز نبايد نيازمندى در اين باغ بر شما وارد شود،
Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna
25و بامدادان به قصد اينكه تهيدستان را محروم گذارند به سوى باغ روان شدند.
Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna
26پس چون [به باغ رسيدند و آن را نابود] ديدند، گفتند: يقينا ما گمراه بودهايم [كه چنان تصميم خلاف حقى درباره مستمندان و تهيدستان گرفتيم.]
Bal Naĥnu Maĥrūmūna
27بلكه ما [از لطف خدا هم] محروميم.
Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna
28عاقلترينشان گفت: آيا به شما نگفتم كه چرا خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] ياد نمىكنيد [و چرا او را از انتقام گرفتن درمانده مىدانيد؟!]
Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna
29گفتند: پروردگارا! تو را به پاكى مىستاييم، مسلما ما ستمكار بودهايم.
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna
30پس به يكديگر رو كرده به سرزنش و ملامت هم پرداختند.
Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna
31گفتند: واى بر ما كه طغيان گر بودهايم.
`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna
32اميد است پروردگارمان بهتر از آن را به ما عوض دهد چون ما [از هر چيزى دل بريديم و] به پروردگارمان راغب و علاقهمنديم.
Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
33چنين است عذاب [دنيا] و عذاب آخرت اگر معرفت و آگاهى داشتند بزرگ تر است.
'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi
34بىترديد براى پرهيزكاران نزد پروردگارشان بهشتهاى پرنعمت است.
'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna
35آيا ما تسليم شدگان [به فرمانها و احكام خود] را چون مجرمان قرار مىدهيم؟
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
36شما را چه شده؟ چگونه داورى مىكنيد؟!
'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna
37آيا شما را كتابى [آسمانى از نزد خدا] است كه در آن مىخوانيد
'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna
38كه در آن جهان هر چه را شما بخواهيد و انتخاب كنيد براى شما خواهد بود؟!
'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna
39يا شما را بر ما تا روز قيامت پيمان و سوگند استوارى است كه هر چه را به سود خود حكم كنيد ويژه شماست؟!
Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun
40از آنان بپرس كدامشان ضامن آن ادعاست [كه مسلمان و مجرم يكسانند؟!!]
'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna
41يا شريكانى [در ربوبيت خدا] دارند [كه از آنان نزد خدا شفاعت كنند كه در اجر و ثواب با مسلمانان يكسان شوند؟] پس اگر راستگويند، شريكانشان را [به ميدان] آورند.
Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna
42[ياد كن] روزى را كه كار بر آنان به شدت سخت و دشوار شود، [و آن روز كه جاى هيچ تكليف و عبادتى نيست به عنوان سرزنش و ملامت] به سجده كردن دعوت شوند، ولى در خود قدرت و استطاعت [سجده كردن] نيابند!
Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna
43ديدگانشان از شرم و حيا فرو افتاده، خوارى و ذلت آنان را فرا گيرد و اينان [در دنيا] به سجده [بر خدا] دعوت مىشدند در حالى كه تندرست بودند [ولى از فرمان خدا متكبرانه روى مىگرداندند.]
Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna
44پس مرا با كسانى كه اين قرآن را انكار مىكنند واگذار، به زودى ما آنان را به تدريج از آن جا كه نمىدانند [به سوى عذاب] مىكشانيم؛
Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun
45و [البته] آنان را مهلت مىدهيم [تا گناهشان را در حال بىخبرى به نهايت برسانند]، بىترديد نقشه و تدبير من استوار است.
'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna
46[اينكه دعوتت را نمىپذيرند] مگر از آنان در برابر ابلاغ رسالت پاداشى مىطلبى كه از خسارت و زيانش سنگين بارند؟
'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna
47يا غيب نزد آنان است و آنان از روى آن] مىنويسند [و خود با تكيه بر آن به ادعاهاى خود يقين مىكنند و به ديگران هم خبر مىدهند؟]
Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun
48پس در برابر حكم و قضاى پروردگارت [كه هلاك كردن اين طاغيان از راه تدريج است] شكيبا باش و مانند صاحب ماهى [يونس] مباش [كه شتاب در آمدن عذاب را براى قومش خواست و به اين علت در شكم ماهى محبوس شد] و در آن حال با دلى مالامال از اندوه خدا را ندا داد.
Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun
49اگر رحمت و لطفى از سوى پروردگارش او را در نيافته بود، يقينا نكوهش شده به صحرايى بىآب و گياه افكنده مىشد.
Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna
50پس پروردگارش او را برگزيد و از شايستگان قرار داد
Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun
51و كافران چون قرآن را شنيدند، نزديك بود تو را با چشمانشان بلغزانند [و از پاى درآورند] و مىگويند: بىترديد او ديوانه است!
Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
52در حالى كه قرآن جز مايه تذكر و پند براى جهانيان نيست.