قرآن عثمان طه

سوره القلم

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ ن، سوگند به قلم و آنچه مى‌نويسند،


Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin

2

كه به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [كه نبوت، دانش و بصيرت است‌] تو مجنون نيستى؛


Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin

3

و بى‌ترديد براى تو پاداشى دايم و هميشگى است؛


Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin

4

و يقينا تو بر ملكات و سجاياى اخلاقى عظيمى قرار دارى.


Fasatubşiru Wa Yubşirūna

5

پس به زودى مى‌بينى و [منكران هم‌] مى‌بينند،


Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu

6

كه كدام يك از شما دچار جنون‌اند؛


'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna

7

بى‌ترديد پروردگارت بهتر مى‌داند چه كسى از راه او گمراه شده، و هم او به راه‌يافتگان داناتر است.


Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna

8

از تكديب‌كنندگان [قرآن و نبوت‌] فرمان مبر.


Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna

9

دوست دارند نرمى كنى تا نرمى كنند،


Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin

10

و از هر سوگند خورده زبون و فرومايه فرمان مبر،


Hammāzin Mashshā'in Binamīmin

11

آنكه بسيار عيب‌جوست، و براى سخن‌چينى در رفت و آمد است،


Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin

12

به شدت بازدارنده [مردم‌] از كار خير و متجاوز و گنهكار است.


`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin

13

گذشته از اين‌ها كينه‌توز و بى‌اصل و نسب است،


'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna

14

[سركشى و ياغى‌گرى‌اش‌] براى آن [است‌] كه داراى ثروت و فرزندان فراوان است.


'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna

15

هنگامى كه آيات ما را بر او مى‌خوانند، گويد: افسانه‌هاى پيشينيان است!


Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi

16

به زودى بر بينى [پر باد و خرطوم مانند] ش داغ رسوايى و خوارى مى‌نهيم.


'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna

17

بى‌ترديد ما آنان را [كه در مكه بودند] آزموديم همان گونه كه صاحبان آن باغ را [در منطقه يمن‌] آزموديم، هنگامى كه سوگند خوردند كه صبحگاهان حتما ميوه‌هاى باغ را بچينند،


Wa Lā Yastathnūna

18

و چيزى از آن را [براى تهيدستان و نيازمندان‌] استثنا نكردند.


Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna

19

پس در حالى كه صاحبان باغ در خواب بودند، بلايى فراگير از سوى پروردگارت آن باغ را فرا گرفت.


Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi

20

پس [آن باغ‌] به صورت شبى تاريك درآمد [و جز خاكستر چيزى در آن ديده نمى‌شد!]


Fatanādaw Muşbiĥīna

21

وهنگام صبح يكديگر را آوازدادند،


'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna

22

كه اگر قصد چيدن ميوه داريد بامدادان به سوى كشتزار و باغتان حركت كنيد؛


Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna

23

پس به راه افتادند در حالى كه آهسته به هم مى‌گفتند:


'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun

24

امروز نبايد نيازمندى در اين باغ بر شما وارد شود،


Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna

25

و بامدادان به قصد اينكه تهيدستان را محروم گذارند به سوى باغ روان شدند.


Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna

26

پس چون [به باغ رسيدند و آن را نابود] ديدند، گفتند: يقينا ما گمراه بوده‌ايم [كه چنان تصميم خلاف حقى درباره مستمندان و تهيدستان گرفتيم.]


Bal Naĥnu Maĥrūmūna

27

بلكه ما [از لطف خدا هم‌] محروميم.


Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna

28

عاقل‌ترينشان گفت: آيا به شما نگفتم كه چرا خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى‌] ياد نمى‌كنيد [و چرا او را از انتقام گرفتن درمانده مى‌دانيد؟!]


Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna

29

گفتند: پروردگارا! تو را به پاكى مى‌ستاييم، مسلما ما ستمكار بوده‌ايم.


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna

30

پس به يكديگر رو كرده به سرزنش و ملامت هم پرداختند.


Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna

31

گفتند: واى بر ما كه طغيان گر بوده‌ايم.


`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna

32

اميد است پروردگارمان بهتر از آن را به ما عوض دهد چون ما [از هر چيزى دل بريديم و] به پروردگارمان راغب و علاقه‌منديم.


Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna

33

چنين است عذاب [دنيا] و عذاب آخرت اگر معرفت و آگاهى داشتند بزرگ تر است.


'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi

34

بى‌ترديد براى پرهيزكاران نزد پروردگارشان بهشت‌هاى پرنعمت است.


'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna

35

آيا ما تسليم شدگان [به فرمان‌ها و احكام خود] را چون مجرمان قرار مى‌دهيم؟


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

36

شما را چه شده؟ چگونه داورى مى‌كنيد؟!


'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna

37

آيا شما را كتابى [آسمانى از نزد خدا] است كه در آن مى‌خوانيد


'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna

38

كه در آن جهان هر چه را شما بخواهيد و انتخاب كنيد براى شما خواهد بود؟!


'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna

39

يا شما را بر ما تا روز قيامت پيمان و سوگند استوارى است كه هر چه را به سود خود حكم كنيد ويژه شماست؟!


Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun

40

از آنان بپرس كدامشان ضامن آن ادعاست [كه مسلمان و مجرم يكسانند؟!!]


'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna

41

يا شريكانى [در ربوبيت خدا] دارند [كه از آنان نزد خدا شفاعت كنند كه در اجر و ثواب با مسلمانان يكسان شوند؟] پس اگر راستگويند، شريكانشان را [به ميدان‌] آورند.


Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna

42

[ياد كن‌] روزى را كه كار بر آنان به شدت سخت و دشوار شود، [و آن روز كه جاى هيچ تكليف و عبادتى نيست به عنوان سرزنش و ملامت‌] به سجده كردن دعوت شوند، ولى در خود قدرت و استطاعت [سجده كردن‌] نيابند!


Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna

43

ديدگانشان از شرم و حيا فرو افتاده، خوارى و ذلت آنان را فرا گيرد و اينان [در دنيا] به سجده [بر خدا] دعوت مى‌شدند در حالى كه تندرست بودند [ولى از فرمان خدا متكبرانه روى مى‌گرداندند.]


Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna

44

پس مرا با كسانى كه اين قرآن را انكار مى‌كنند واگذار، به زودى ما آنان را به تدريج از آن جا كه نمى‌دانند [به سوى عذاب‌] مى‌كشانيم؛


Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun

45

و [البته‌] آنان را مهلت مى‌دهيم [تا گناهشان را در حال بى‌خبرى به نهايت برسانند]، بى‌ترديد نقشه و تدبير من استوار است.


'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna

46

[اينكه دعوتت را نمى‌پذيرند] مگر از آنان در برابر ابلاغ رسالت پاداشى مى‌طلبى كه از خسارت و زيانش سنگين بارند؟


'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna

47

يا غيب نزد آنان است و آنان از روى آن‌] مى‌نويسند [و خود با تكيه بر آن به ادعاهاى خود يقين مى‌كنند و به ديگران هم خبر مى‌دهند؟]


Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun

48

پس در برابر حكم و قضاى پروردگارت [كه هلاك كردن اين طاغيان از راه تدريج است‌] شكيبا باش و مانند صاحب ماهى [يونس‌] مباش [كه شتاب در آمدن عذاب را براى قومش خواست و به اين علت در شكم ماهى محبوس شد] و در آن حال با دلى مالامال از اندوه خدا را ندا داد.


Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun

49

اگر رحمت و لطفى از سوى پروردگارش او را در نيافته بود، يقينا نكوهش شده به صحرايى بى‌آب و گياه افكنده مى‌شد.


Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna

50

پس پروردگارش او را برگزيد و از شايستگان قرار داد


Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun

51

و كافران چون قرآن را شنيدند، نزديك بود تو را با چشمانشان بلغزانند [و از پاى درآورند] و مى‌گويند: بى‌ترديد او ديوانه است!


Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

52

در حالى كه قرآن جز مايه تذكر و پند براى جهانيان نيست.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان