سوره القلم
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ نون، سوگند به قلم و آنچه مى‌نويسند،
Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin
2[كه] تو، به لطف پروردگارت، ديوانه نيستى.
Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin
3و بى‌گمان، تو را پاداشى بى‌منّت خواهد بود.
Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin
4و راستى كه تو را خويى والاست!
Fasatubşiru Wa Yubşirūna
5به زودى خواهى ديد و خواهند ديد،
Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu
6[كه] كدام يك از شما دستخوش جنونيد.
'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna
7پروردگارت خود بهتر مى‌داند چه كسى از راه او منحرف شده، و [هم] او به راه يافتگان داناتر است.
Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna
8پس، از دروغزنان فرمان مبر.
Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna
9دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند.
Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin
10و از هر قَسَم‌خورنده فرومايه‌اى فرمان مبر:
Hammāzin Mashshā'in Binamīmin
11[كه] عيبجوست و براى خبرچينى گام برمى‌دارد،
Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin
12مانع خير، متجاوز، گناه پيشه،
`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin
13گستاخ، [و] گذشته از آن زنازاده است،
'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna
14به صرف اينكه مالدار و پسر دار است،
'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna
15چون آيات ما بر او خوانده شود، گويد: «افسانه‌هاى پيشينيان است.»
Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi
16زودا كه بر بينى‌اش داغ نهيم [و رسوايش كنيم].
'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna
17ما آنان را همان گونه كه باغداران را آزموديم، مورد آزمايش قرار داديم، آن گاه كه سوگند خوردند كه صبح برخيزند و [ميوه] آن [باغ] را حتماً بچينند.
Wa Lā Yastathnūna
18و [لى] «ان شاء اللَّه» نگفتند.
Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna
19پس در حالى كه آنان غنوده بودند، بلايى از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش درآمد.
Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi
20و [باغ،] آفت زده [و زمين باير] گرديد.
Fatanādaw Muşbiĥīna
21پس [باغداران] بامدادان يكديگر را صدا زدند،
'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna
22كه: «اگر ميوه مى‌چينيد، بامدادان به سوى كشت خويش رويد.»
Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna
23پس به راه افتادند و آهسته به هم مى‌گفتند
'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun
24«كه: امروز نبايد در باغ بينوايى بر شما درآيد.»
Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna
25و صبحگاهان در حالى كه خود را بر منع [بينوايان] توانا مى‌ديدند، رفتند.
Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna
26و چون [باغ] را ديدند، گفتند: «قطعاً ما راه گم كرده‌ايم.
Bal Naĥnu Maĥrūmūna
27[نه!] بلكه ما محروميم.»
Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna
28خردمندترينشان گفت: «آيا به شما نگفتم: چرا خدا را به پاكى نمى‌ستاييد؟»
Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna
29گفتند: «پروردگارا، تو را به پاكى مى‌ستاييم، ما واقعاً ستمگر بوديم.»
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna
30پس بعضى‌شان رو به بعضى ديگر آوردند و همديگر را به نكوهش گرفتند.
Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna
31گفتند: «اى واى بر ما كه سركش بوده‌ايم!
`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna
32اميد است كه پروردگار ما بهتر از آن را به ما عوض دهد، زيرا ما به پروردگارمان مشتاقيم.
Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
33عذاب [دنيا] چنين است، و عذاب آخرت، اگر مى‌دانستند قطعاً بزرگتر خواهد بود.
'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi
34براى پرهيزگاران، نزد پروردگارشان باغستانهاى پرناز و نعمت است.
'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna
35پس آيا فرمانبرداران را چون بدكاران قرار خواهيم داد؟
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
36شما را چه شده؟ چگونه داورى مى‌كنيد؟
'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna
37يا شما را كتابى هست كه در آن فرا مى‌گيريد،
'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna
38كه هر چه را برمى‌گزينيد، براى شما در آن خواهد بود؟
'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna
39يا اينكه شما تا روز قيامت [از ما] سوگندهايى رسا گرفته‌ايد كه هر چه دلتان خواست حكم كنيد؟
Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun
40از آنان بپرس: كدامشان ضامن اين [ادّعا] يند؟
'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna
41يا شريكانى دارند؟ پس اگر راست مى‌گويند شريكانشان را بياورند.
Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna
42روزى كه كار، زار [و رهايى دشوار] شود و به سجده فرا خوانده شوند و در خود توانايى نيابند.
Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna
43ديدگانشان به زير افتاده، خوارى آنان را فرو مى‌گيرد، در حالى كه [پيش از اين] به سجده دعوت مى‌شدند و تندرست بودند.
Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna
44پس مرا با كسى كه اين گفتار را تكذيب مى‌كند واگذار. به تدريج آنان را به گونه‌اى كه در نيابند [گريبان] خواهيم گرفت،
Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun
45و مهلتشان مى‌دهم، زيرا تدبير من [سخت] استوار است.
'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna
46آيا از آنان مزدى درخواست مى‌كنى، و آنان خود را زير بار تاوان، گرانبار مى‌يابند؟
'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna
47يا [علم] غيب پيش آنهاست و آنها مى‌نويسند؟
Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun
48پس در [امتثال] حكم پروردگارت شكيبايى ورز، و مانند همدم ماهى [يونس] مباش آن گاه كه اندوه‌زده ندا درداد.
Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun
49اگر لطفى از جانب پروردگارش تدارك [حالِ] او نمى‌كرد، قطعاً نكوهش شده بر زمين خشك انداخته مى‌شد.
Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna
50پس پروردگارش وى را برگزيد و از شايستگانش گردانيد.
Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun
51و آنان كه كافر شدند، چون قرآن را شنيدند چيزى نمانده بود كه تو را چشم بزنند، و مى‌گفتند: «او واقعاً ديوانه‌اى است.»
Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
52و حال آنكه [قرآن] جز تذكارى براى جهانيان نيست.
