سوره القلم
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ ن، سوگند به قلم و آنچه مينويسند،
Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin
2كه به نعمت پروردگارت تو مجنون نيستى،
Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin
3و براى تو پاداشى عظيم و هميشگى است!
Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin
4و تو اخلاق عظيم و برجسته‌اى دارى!
Fasatubşiru Wa Yubşirūna
5و بزودى تو مى‌بينى و آنان نيز مى‌بينند،
Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu
6كه كدام يك از شما مجنونند!
'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna
7پروردگارت بهتر از هر كس مى‌داند چه كسى از راه او گمراه شده، و هدايت‌يافتگان را نيز بهتر مى‌شناسد!
Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna
8حال كه چنين است از تكذيب‌كنندگان اطاعت مكن!
Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna
9آنها دوست دارند نرمش نشان دهى تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشى توأم با انحراف از مسير حق)!
Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin
10و از كسى كه بسيار سوگند ياد مى‌كند و پست است اطاعت مكن،
Hammāzin Mashshā'in Binamīmin
11كسى كه بسيار عيبجوست و به سخن چينى آمد و شد مى‌كند،
Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin
12و بسيار مانع كار خير، و متجاوز و گناهكار است؛
`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin
13علاوه بر اينها كينه توز و پرخور و خشن و بدنام است!
'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna
14مبادا بخاطر اينكه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پيروى كنى)!
'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna
15هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود مى‌گويد: «اينها افسانه‌هاى خرافى پيشينيان است!»
Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi
16(ولى) ما بزودى بر بينى او علامت و داغ ننگ مى‌نهيم!
'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna
17ما آنها را آزموديم، همان گونه كه «صاحبان باغ» را آزمايش كرديم، هنگامى كه سوگند ياد كردند كه ميوه‌هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچينند.
Wa Lā Yastathnūna
18و هيچ از آن استثنا نكنند؛
Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna
19اما عذابى فراگير (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالى كه همه در خواب بودند،
Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi
20و آن باغ سرسبز همچون شب سياه و ظلمانى شد!
Fatanādaw Muşbiĥīna
21صبحگاهان يكديگر را صدا زدند،
'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna
22كه بسوى كشتزار و باغ خود حركت كنيد اگر قصد چيدن ميوه‌ها را داريد!
Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna
23آنها حركت كردند در حالى كه آهسته با هم مى‌گفتند:»
'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun
24«مواظب باشيد امروز حتى يك فقير وارد بر شما نشود!»
Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna
25(آرى) آنها صبحگاهان تصميم داشتند كه با قدرت از مستمندان جلوگيرى كنند.
Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna
26هنگامى كه (وارد باغ شدند و) آن را ديدند گفتند: «حقا» ما گمراهيم!
Bal Naĥnu Maĥrūmūna
27(آرى، همه چيز از دست ما رفته) بلكه ما محروميم!»
Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna
28يكى از آنها كه از همه عاقلتر بود گفت: «آيا به شما نگفتم چرا تسبيح خدا نمى‌گوييد؟!
Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna
29گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بوديم!»
Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna
30سپس رو به يكديگر كرده به ملامت هم پرداختند،
Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna
31(و فريادشان بلند شد) گفتند: «واى بر ما كه طغيانگر بوديم!
`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna
32اميدواريم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جاى آن به ما بدهد، چرا كه ما به او علاقه‌منديم!»
Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna
33اين گونه است عذاب (خداوند در دنيا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر مى‌دانستند!
'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi
34مسلما براى پرهيزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پر نعمت بهشت است!
'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna
35آيا مؤمنان را همچون مجرمان قرار مى‌دهيم؟!
Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna
36شما را چه مى‌شود؟! چگونه داورى مى‌كنيد؟!
'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna
37آيا كتابى داريد كه از آن درس مى‌خوانيد ...
'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna
38كه آنچه را شما انتخاب مى‌كنيد از آن شماست؟!
'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna
39يا اينكه عهد و پيمان مؤكد و مستمرى تا روز قيامت بر ما داريد كه هر چه را حكم كنيد براى شما باشد؟!
Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun
40از آنها بپرس كدام يك از آنان چنين چيزى را تضمين مى‌كند؟!
'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna
41يا اينكه معبودانى دارند كه آنها را شريك خدا قرار داده‌اند (و براى آنان شفاعت مى‌كنند)؟! اگر راست مى‌گويند معبودان خود را بياورند!
Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna
42(به خاطر بياوريد) روزى را كه ساق پاها (از وحشت) برهنه مى‌گردد و دعوت به سجود مى‌شوند، اما نمى‌توانند (سجود كنند).
Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna
43اين در حالى است كه چشمهايشان (از شدت شرمسارى) به زير افتاده، و ذلت و خوارى وجودشان را فراگرفته؛ آنها پيش از اين دعوت به سجود مى‌شدند در حالى كه سالم بودند (ولى امروز ديگر توانايى آن را ندارند)!
Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna
44اكنون مرا با آنها كه اين سخن را تكذيب مى‌كنند واگذار! ما آنان را از آنجا كه نمى‌دانند به تدريج به سوى عذاب پيش مى‌بريم.
Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun
45و به آنها مهلت (بازگشت) مى‌دهم؛ چرا كه نقشه‌هاى من محكم و دقيق است!
'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna
46يا اينكه تو از آنها مزدى مى‌طلبى كه پرداختش براى آنها سنگين است؟!
'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna
47يا اسرار غيب نزد آنهاست و آن را مى‌نويسند (و به يكديگر مى‌دهند)؟!
Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun
48اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهى [يونس] مباش (كه در تقاضاى مجازات قومش عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولى شد) در آن زمان كه با نهايت اندوه خدا را خواند.
Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun
49و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود، (از شكم ماهى) بيرون افكنده مى‌شد در حالى كه نكوهيده بود!
Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna
50ولى پروردگارش او را برگزيد و از صالحان قرار داد!
Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun
51نزديك است كافران هنگامى كه آيات قرآن را مى‌شنوند با چشم‌زخم خود تو را از بين ببرند، و مى‌گويند: «او ديوانه است!»
Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna
52در حالى كه اين (قرآن) جز مايه بيدارى براى جهانيان نيست!
