قرآن عثمان طه

سوره القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ نزديك شد ساعت و بشكافت ماه


وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ

2

و اگر بينند آيتى روى برتابند و گويند جادويى است گذران (يا نيرومند)


وَ كَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ وَ كُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ

3

و تكذيب كردند و پيروى كردند هوسهاى خويش را و هر كارى است پايدار (جايگزين)


وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنَ الْأَنْباءِ ما فِيهِ مُزْدَجَرٌ

4

و هر آينه بيامدشان از داستانها آنچه در آن است بازداشتى


حِكْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ

5

حكمتى است رسا پس بى‌نياز نكنند ترسانندگان


فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِليٰ شَيْءٍ نُكُرٍ

6

پس روى برتاب از ايشان روزى كه خواند خواننده به چيزى ناپسند


خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ

7

سرافكنده است ديدگانشان برون آيند از گورها گوئيا آنانند ملخهاى پراكنده


مُهْطِعِينَ إِلَي الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هٰذا يَوْمٌ عَسِرٌ

8

شتابندگان بسوى خواننده گويند كافران امروز است روزى سخت


كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنا وَ قالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ

9

تكذيب كردند پيش از ايشان قوم نوح پس تكذيب كردند بنده ما را و گفتند ديوانه است و آزرده شد


فَدَعا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ

10

پس خواند پروردگار خويش را كه منم شكست‌خورده پس يارى كن


فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ

11

پس گشوديم درهاى آسمان را به آبى ريزنده


وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَي الْماءُ عَليٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ

12

و بشكافتيم زمين را چشمه‌هايى پس به هم پيوستند آبها بر كارى مقدر شده


وَ حَمَلْناهُ عَليٰ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ

13

و سوارش كرديم بر دارنده تخته‌ها و ميخهايى


تَجْرِي بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ كانَ كُفِرَ

14

روان مى‌شد پيش چشم ما پاداشى براى آنكه كفران شد


وَ لَقَدْ تَرَكْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

15

و همانا گذارديم آن را آيتى پس آيا هست ياد آورنده


فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ

16

پس چگونه بود عذابم و ترسانيدنم


وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

17

و همانا آسان ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده


كَذَّبَتْ عادٌ فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ

18

تكذيب كردند عاد پس چگونه بود عذاب من و ترسانيدنم


إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ

19

همانا فرستاديم بر ايشان تندبادى در روزى شوم پيوسته


تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ

20

برمى‌انداخت مردم را گوئيا آنانند بنهاى نخلهاى كنده‌شده


فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ

21

پس چگونه بود عذاب من و ترسانيدنم


وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

22

و همانا هموار ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده


كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ

23

دروغ پنداشتند ثمود ترسانندگان مرا


فَقالُوا أَ بَشَراً مِنَّا واحِداً نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَفِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ

24

پس گفتند آيا بشرى را از خويش كه يك تن است پيروى كنيمش همانا مائيم آن هنگام در گمراهى و آتشهايى


أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ

25

آيا افكنده شد بر او ذكر از ميان ما بلكه او است دروغ‌پردازى برترى‌جوى


سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ

26

زود است بدانند فردا كيست دروغ‌پرداز برترى‌جوى


إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ

27

ما فرستنده‌ايم اشتر ماده را آزمايشى براى ايشان پس بنگر ايشان را و شكيبا شو


وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ

28

و آگهيشان ده كه آب بخش است ميان ايشان هر آبشخورى است حاضر شده


فَنادَوْا صاحِبَهُمْ فَتَعاطيٰ فَعَقَرَ

29

پس خواندند يار خويش را پس بيامد پس پى كرد


فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ

30

پس چگونه بود عذاب من و ترسانندگان من


إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ

31

همانا فرستاديم بر ايشان خروشى را تا شدند مانند برگ خشكيده كوخ سازنده


وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

32

و همانا آسان ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده


كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ

33

تكذيب كردند قوم لوط ترسانندگان را


إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ

34

همانا فرستاديم بر ايشان سنگريزه جز خاندان لوط كه رهائيشان داديم به سحر


نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا كَذٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ

35

نعمتى از نزد ما بدينسان پاداش دهيم آن را كه سپاس گزارد


وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ

36

و هر آينه ترسانيد ايشان را از خشم ما پس ستيزه كردند با بيم‌دهندگان


وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ

37

و همانا كام خواستندش از ميهمانانش پس پوشيديم ديدگان ايشان را پس بچشيد عذاب من و ترسانندگان مرا


وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ

38

و همانا بامداد كرد بر ايشان بگاه عذابى جايگزين


فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ

39

پس بچشيد عذاب من و ترسانندگان مرا


وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

40

و همانا آماده ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده


وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ

41

و همانا بيامدند خاندان فرعون را ترسانندگان


كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ

42

پس تكذيب كردند به آيتهاى ما همگى آنها پس گرفتيمشان گرفتن مهترى نيرومند


أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ

43

آيا كافران شما بهترند از اينان يا شما را است بيزارى در كتب


أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ

44

يا گويند مائيم همگى يارى‌شدگان


سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ

45

زود است شكست خورند گروه و بازگردانند پشتها را


بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهيٰ وَ أَمَرُّ

46

بلكه ساعت است وعده‌گاه ايشان و ساعت است هراسناك‌تر و تلخ‌تر


إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ

47

همانا گنهكارانند در گمراهى و آتشهاى سوزان


يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَليٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ

48

روزى كه كشيده شوند در آتش بر رويهاى خويش بچشيد سودن دوزخ


إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ

49

نا ما همه چيز را آفريديم به اندازه‌اى


وَ ما أَمْرُنا إِلَّا واحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ

50

و نيست كار ما جز يكى مانند ديدنى به چشم (بهم زدن چشم)


وَ لَقَدْ أَهْلَكْنا أَشْياعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

51

و هر آينه نابود ساختيم پيروان شما را پس آيا هست ياد آورنده‌اى


وَ كُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ

52

و هر چيزى كه كردند در كتابها است


وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ

53

و هر كوچكى و بزرگى است نوشته


إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ

54

همانا پرهيزكارانند در باغها و چشمه‌هايى


فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ

55

در نشيمنى راست نزد پادشاهى نيرومند


قاری
ترجمه گویا
انصاریان