بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَ ٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ نزديك شد ساعت و بشكافت ماه

وَ إِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَ يَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

و اگر بينند آيتى روى برتابند و گويند جادويى است گذران (يا نيرومند)

وَ كَذَّبُواْ وَ ٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ وَ كُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

و تكذيب كردند و پيروى كردند هوسهاى خويش را و هر كارى است پايدار (جايگزين)

وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

و هر آينه بيامدشان از داستانها آنچه در آن است بازداشتى

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

حكمتى است رسا پس بى‌نياز نكنند ترسانندگان

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

پس روى برتاب از ايشان روزى كه خواند خواننده به چيزى ناپسند

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

سرافكنده است ديدگانشان برون آيند از گورها گوئيا آنانند ملخهاى پراكنده

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

شتابندگان بسوى خواننده گويند كافران امروز است روزى سخت

كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَ قَالُواْ مَجۡنُونٞ وَ ٱزۡدُجِرَ

تكذيب كردند پيش از ايشان قوم نوح پس تكذيب كردند بنده ما را و گفتند ديوانه است و آزرده شد

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

پس خواند پروردگار خويش را كه منم شكست‌خورده پس يارى كن

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

پس گشوديم درهاى آسمان را به آبى ريزنده

وَ فَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

و بشكافتيم زمين را چشمه‌هايى پس به هم پيوستند آبها بر كارى مقدر شده

وَ حَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَ دُسُرٖ

و سوارش كرديم بر دارنده تخته‌ها و ميخهايى

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

روان مى‌شد پيش چشم ما پاداشى براى آنكه كفران شد

وَ لَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و همانا گذارديم آن را آيتى پس آيا هست ياد آورنده

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ

پس چگونه بود عذابم و ترسانيدنم

وَ لَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و همانا آسان ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ

تكذيب كردند عاد پس چگونه بود عذاب من و ترسانيدنم

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

همانا فرستاديم بر ايشان تندبادى در روزى شوم پيوسته

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

برمى‌انداخت مردم را گوئيا آنانند بنهاى نخلهاى كنده‌شده

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ

پس چگونه بود عذاب من و ترسانيدنم

وَ لَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و همانا هموار ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

دروغ پنداشتند ثمود ترسانندگان مرا

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَ سُعُرٍ

پس گفتند آيا بشرى را از خويش كه يك تن است پيروى كنيمش همانا مائيم آن هنگام در گمراهى و آتشهايى

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

آيا افكنده شد بر او ذكر از ميان ما بلكه او است دروغ‌پردازى برترى‌جوى

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

زود است بدانند فردا كيست دروغ‌پرداز برترى‌جوى

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَ ٱصۡطَبِرۡ

ما فرستنده‌ايم اشتر ماده را آزمايشى براى ايشان پس بنگر ايشان را و شكيبا شو

وَ نَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

و آگهيشان ده كه آب بخش است ميان ايشان هر آبشخورى است حاضر شده

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

پس خواندند يار خويش را پس بيامد پس پى كرد

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ

پس چگونه بود عذاب من و ترسانندگان من

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

همانا فرستاديم بر ايشان خروشى را تا شدند مانند برگ خشكيده كوخ سازنده

وَ لَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و همانا آسان ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۢ بِٱلنُّذُرِ

تكذيب كردند قوم لوط ترسانندگان را

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

همانا فرستاديم بر ايشان سنگريزه جز خاندان لوط كه رهائيشان داديم به سحر

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

نعمتى از نزد ما بدينسان پاداش دهيم آن را كه سپاس گزارد

وَ لَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

و هر آينه ترسانيد ايشان را از خشم ما پس ستيزه كردند با بيم‌دهندگان

وَ لَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَ نُذُرِ

و همانا كام خواستندش از ميهمانانش پس پوشيديم ديدگان ايشان را پس بچشيد عذاب من و ترسانندگان مرا

وَ لَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

و همانا بامداد كرد بر ايشان بگاه عذابى جايگزين

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَ نُذُرِ

پس بچشيد عذاب من و ترسانندگان مرا

وَ لَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و همانا آماده ساختيم قرآن را براى ياد آوردن پس آيا هست ياد آورنده

وَ لَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

و همانا بيامدند خاندان فرعون را ترسانندگان

كَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

پس تكذيب كردند به آيتهاى ما همگى آنها پس گرفتيمشان گرفتن مهترى نيرومند

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

آيا كافران شما بهترند از اينان يا شما را است بيزارى در كتب

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

يا گويند مائيم همگى يارى‌شدگان

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَ يُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

زود است شكست خورند گروه و بازگردانند پشتها را

بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَ ٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَ أَمَرُّ

بلكه ساعت است وعده‌گاه ايشان و ساعت است هراسناك‌تر و تلخ‌تر

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَ سُعُرٖ

همانا گنهكارانند در گمراهى و آتشهاى سوزان

يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ

روزى كه كشيده شوند در آتش بر رويهاى خويش بچشيد سودن دوزخ

إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ

نا ما همه چيز را آفريديم به اندازه‌اى

وَ مَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۢ بِٱلۡبَصَرِ

و نيست كار ما جز يكى مانند ديدنى به چشم (بهم زدن چشم)

وَ لَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و هر آينه نابود ساختيم پيروان شما را پس آيا هست ياد آورنده‌اى

وَ كُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ

و هر چيزى كه كردند در كتابها است

وَ كُلُّ صَغِيرٖ وَ كَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ

و هر كوچكى و بزرگى است نوشته

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ نَهَرٖ

همانا پرهيزكارانند در باغها و چشمه‌هايى

فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۢ

در نشيمنى راست نزد پادشاهى نيرومند