سوره القیامة
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ به روز قيامت سوگند مىخورم،
Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi
2و به نفس سرزنشگر قسم مىخورم.
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu
3آيا انسان گمان مىكند كه ما هرگز استخوانهايش را جمع نخواهيم كرد؟
Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu
4چرا در حالى كه تواناييم كه [خطوط] سر انگشتانش را درست و نيكو بازسازى كنيم،
Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu
5[نه اينكه به گمان او قيامتى در كار نباشد] بلكه انسان مىخواهد [با دست و پا زدن در شك و ترديد] فرارويش را [از اعتقاد به قيامت كه بازدارندهاى قوى است] باز كند [تا براى ارتكاب هر گناهى آزاد باشد!]
Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi
6[با حالتى آميخته با ترديد] مىپرسد: روز قيامت چه وقت است؟
Fa'idhā Bariqa Al-Başaru
7پس هنگامى [است] كه چشم [از سختى و هولناكى آن] خيره شود،
Wa Khasafa Al-Qamaru
8و ماه تاريك و بىنور گردد،
Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru
9و خورشيد و ماه به هم جمع شوند.
Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru
10آن روز انسان گويد: گريزگاه كجاست؟
Kallā Lā Wazara
11اين چنين نيست، هرگز پناهگاهى وجود ندارد.
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru
12آن روزقرارگاه [نهايى] فقط به سوى پروردگار توست.
Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara
13آن روز است كه انسان را به اعمالى كه از ديرباز يا پس از آن انجام داده آگاه مىكنند.
Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun
14بلكه انسان خود به وضع خويش بيناست.
Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu
15و هر چند [براى توجيه گناهانش] بهانهها بتراشد
Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi
16[پيش از پايان يافتن وحى به وسيله جبرئيل] زبانت را به حركت در نياور تا در خواندن آن شتاب ورزى.
'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu
17بىترديد گردآوردن و [به هم پيوند دادن آيات كه بر تو وحى مىشود و چگونگى] قرائتش بر عهده ماست،
Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu
18پس هنگامى كه آن را [به طور كامل] خوانديم [به همان صورت] خواندنش را دنبال كن.
Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu
19سپس توضيح و بيانش نيز بر عهده ماست.
Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha
20[اينكه مىپنداريد قيامتى در كار نيست] اين چنين نيست، بلكه شما عاشق ايندنياى زودگذر هستيد،
Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha
21و همواره آخرت را [براى اين عشق بىپايه] رها مىكنيد.
Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun
22در آن روز چهرههايى شاداب است؛
'Ilá Rabbihā Nāžirahun
23[با ديده دل] به پروردگارش نظر مىكند
Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun
24و چهرههايى عبوس و درهم كشيده است؛
Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun
25چون يقين دارند كه در معرض عذابى كمرشكن قرار خواهند گرفت.
Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī
26اين چنين نيست [كه مىپندارد]، هنگامى كه جان به گلوگاه رسد،
Wa Qīla Man Rāqin
27و [كسان بيمار] گويند: درمان كننده اين بيمار كيست؟
Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu
28و [بيمار] يقين مىكند [كه با رسيدن جان به گلوگاه] زمان جدايى [از دنيا، ثروت، زن و فرزند] فرا رسيده است!
Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi
29و [از سختى جان كندن] ساق به ساق به هم پيچد؛
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu
30آن روز، روز سوق و مسير به سوى پروردگار توست.
Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá
31[در آن حال فرشتگان مىگويند: اين به كام مرگ افتاده] نه [دعوت پيامبر را] باور كرد، و نه نماز خواند؛
Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá
32بلكه [در ميان اجتماعات] تكذيب كرد و روى گرداند؛
Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá
33سپس متكبرانه و خرامان به سوى كسانش رفت.
'Awlá Laka Fa'awlá
34[و گويند: با اين وضعى كه دارى، عذاب دوزخ] براى تو شايستهتر است، شايستهتر!
Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá
35باز هم شايستهتر است شايستهتر.
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan
36آيا انسان گمان مىكند بيهوده و مهمل [و بدون تكليف و مسئوليت] رها مىشود؟!
'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná
37آيا از نطفهاى از منى كه در رحم ريخته مىشود نبود؟
Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá
38سپس علقه شد و خدا او را آفريد و اندامش را درست و نيكو ساخت،
Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá
39و از او دو زوج به وجود آورد يكى نر و ديگر ماده،
'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá
40آيا چنين نيرومند آگاهى توانا نيست كه مردگان را زنده كند؟