قرآن عثمان طه

سوره القیامة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ نه! سوگند به روز رستاخيز،


Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi

2

و [باز] نه! سوگند به و جدان سرزنشگر!


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu

3

آيا انسان مى‌پندارد كه هرگز ريزه استخوان‌هايش را گرد نخواهيم آورد؟!


Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu

4

آرى [بلكه‌] تواناييم كه [خطوط] سر انگشتانش را [يكا يك‌] درست [و بازسازى‌] كنيم.


Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu

5

ولى نه، انسان مى‌خواهد كه در پيشگاه او فسادكارى كند.


Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi

6

مى‌پرسد: «روز رستاخيز چه وقت است؟»


Fa'idhā Bariqa Al-Başaru

7

پس آن گاه كه ديده خيره گردد،


Wa Khasafa Al-Qamaru

8

و ماه در خسوف افتد،


Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru

9

و آفتاب و ماه به هم گرد آيند،


Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru

10

آن روز انسان مى‌گويد: « [راه‌] گريز كجاست؟»


Kallā Lā Wazara

11

حاشا؟ پناهگاهى نيست!


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru

12

آن روز، قرارگاه [نهايى‌] به سوى پروردگار توست!


Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara

13

آن روز است كه انسان را از آنچه از ديرباز يا پس از آن انجام داده آگاهى دهند.


Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun

14

بلكه انسان خود بر نفس خويشتن بيناست،


Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu

15

هر چند دست به عذرتراشى زند.


Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi

16

زبانت را [در هنگام وحى‌] زود بحركت درنياور تا در خواندن [قرآن‌] شتابزدگى بخرج دهى.


'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu

17

در حقيقت گردآوردن و خواندن آن بر [عهده‌] ماست.


Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu

18

پس چون آن را برخوانديم [همان‌گونه‌] خواندن آن را دنبال كن.


Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu

19

سپس توضيح آن [نيز] بر عهده ماست!


Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha

20

ولى نه! [شما دنياى‌] زودگذر را دوست داريد،


Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha

21

و آخرت را وامى‌گذاريد.


Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun

22

در آن روز چهره‌هايى شاداب‌اند،


'Ilá Rabbihā Nāžirahun

23

و به سوى پروردگار خود مى‌نگرند.


Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun

24

و در آن روز چهره‌هايى دژم باشند.


Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun

25

[چرا كه‌] دانند موردِ عذابى كمرشكن قرار خواهند گرفت.


Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī

26

نه چنين است [كه او پندارد، زيرا] آن گاه كه جان ميان گلوگاهش رسد،


Wa Qīla Man Rāqin

27

و گفته شود: «چاره‌ساز كيست؟»


Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu

28

و داند كه همان [زمان‌] فراق است،


Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi

29

و [محتضر را] ساق به ساق ديگر درپيچد،


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu

30

آن روز است كه بسوى پروردگارت سوق دادن باشد.


Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá

31

پس [گويند] تصديق نكرد و نماز برپا نداشت،


Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá

32

بلكه تكذيب كرد و روى گردانيد،


Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá

33

سپس خرامان به سوى اهل خويش رفت!


'Awlá Laka Fa'awlá

34

واى بر تو! پس واى [بر تو!]


Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá

35

بازهم واى بر تو! واى بر تو!


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan

36

آيا انسان پندارد كه بيهوده رها مى‌شود؟!


'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná

37

مگر او [قبلًا] نطفه‌اى نبود كه [در رحم‌] ريخته مى‌شود؟!


Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá

38

سپس عَلَقه [آويزك‌] شد و [خدايش‌] شكل داد و درست كرد؟!


Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

39

و از آن دو جنس نر و ماده را قرار داد!


'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá

40

آيا چنين [خدايى‌] نتواند كه مردگان را زنده گرداند؟!


سوره قبل

سوره القیامة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان