قرآن عثمان طه

سوره القیامة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند ياد نكنم به روز رستاخيز


Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi

2

و نه سوگند آرم به نهاد (به روان) سرزنشگر


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu

3

آيا پندارد انسان كه هرگز گرد نياريم استخوانهايش را


Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu

4

بلى تواناييم بر آنكه راست كنيم سرانگشتانش را


Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu

5

بلكه خواهد انسان كه باز كند پيش رويش را


Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi

6

پرسد كى است روز قيامت


Fa'idhā Bariqa Al-Başaru

7

تا گاهى كه بدرخشد ديده


Wa Khasafa Al-Qamaru

8

و بگيرد ماه


Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru

9

و گردآورده شوند مهر و ماه


Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru

10

گويد انسان در آن روز كجا است گريزگاه


Kallā Lā Wazara

11

نه چنين است نيست گريزگاه


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru

12

بسوى پروردگار تو است در آن روز آرامشگاه


Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara

13

آگاه شود انسان در آن روز بدانچه پيش فرستاد و پس انداخت


Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun

14

بلكه انسان است بر جان خويشتن بينا


Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu

15

و هر چند بيفكند بهانه‌هاى خويش را


Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi

16

نجنبان بدان زبانت را تا بشتابى بدان


'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu

17

كه همانا بر ما است گردآوردنش و خواندنش


Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu

18

تا گاهى كه خوانيمش پس پيروى كن از خواندنش


Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu

19

سپس همانا بر ما است بيانش


Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha

20

نه چنين است بلكه دوست داريد شتابان را


Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha

21

و رها كنيد پايان را


Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun

22

چهره‌هايى است در آن روز خرم


'Ilá Rabbihā Nāžirahun

23

بسوى پروردگار خويش نگران


Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun

24

و چهره‌هايى است در آن روز دژم


Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun

25

پندارند كه كرده نشود با ايشان كارى كمرشكن


Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī

26

نه چنين است بلكه گاهى كه برسد گلوگاه‌ها را


Wa Qīla Man Rāqin

27

و گفته شود كيست درمان‌بخش (فسونگر)


Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu

28

پندارد كه آن است جدايى


Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi

29

و بپيچد ساق به ساق


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu

30

بسوى پروردگار تو است در آن روز شدنگاه


Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá

31

پس نه تصديق كرد و نه نماز گزارد


Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá

32

و ليكن تكذيب كرد و روى برتافت


Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá

33

پس روان شد بسوى خاندان خويش خرامان (خميازه‌كشان)


'Awlá Laka Fa'awlá

34

تو را سزد پس تو را سزد


Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá

35

سپس تو را سزد پس تو را سزد


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan

36

آيا پندارد انسان كه گذارده شود رها


'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná

37

آيا نبود چكه‌اى از منى كه ريخته شود


Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá

38

پس گرديد خونى بسته پس بيافريد پس بياراست


Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

39

پس گردانيد از او دو جفت را نر و ماده


'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá

40

آيا نيست آن توانا بر آنكه زنده سازد مردگان را


سوره قبل

سوره القیامة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان