بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشيٰ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ سوگند به شب چون پرده افكند،

وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّي

سوگند به روز چون جلوه‌گرى آغازد،

وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثيٰ

و [سوگند به‌] آنكه نر و ماده را آفريد،

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّي

كه همانا تلاش شما پراكنده است.

فَأَمَّا مَنْ أَعْطيٰ وَ اتَّقيٰ

امّا آنكه [حقّ خدا را] داد و پروا داشت،

وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنيٰ

و [پاداش‌] نيكوتر را تصديق كرد،

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْريٰ

بزودى راهِ آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت.

وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنيٰ

و امّا آنكه بخل ورزيد و خود را بى‌نياز ديد،

وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنيٰ

و [پاداش‌] نيكوتر را به دروغ گرفت،

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْريٰ

بزودى راهِ دشوارى به او خواهيم نمود.

وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّي

و چون هلاك شد، [ديگر] مالِ او به كارش نمى‌آيد.

إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُديٰ

همانا هدايت بر ماست.

وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُوليٰ

و در حقيقت، دنيا و آخرت از آنِ ماست.

فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظَّيٰ

پس شما را به آتشى كه زبانه مى‌كشد هشدار دادم.

لا يَصْلاها إِلَّا الْأَشْقَي

جز نگون‌بخت‌تر [ازين مردم‌] در آن درنيايد:

الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّيٰ

همان كه تكذيب كرد و رُخ برتافت.

وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَي

و پاك‌رفتارتر [ازين مردم‌] از آن دور داشته خواهد شد:

الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّيٰ

همان كه مالِ خود را مى‌دهد [براى آنكه‌] پاك شود،

وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزيٰ

و هيچ كس را به قصد پاداش‌يافتن نعمت نمى‌بخشد،

إِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْليٰ

جز خواستنِ رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد].

وَ لَسَوْفَ يَرْضيٰ

و قطعاً بزودى خشنود خواهد شد.