قرآن عثمان طه

سوره اللیل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشيٰ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به شب گاهى كه فراگيرد


وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّي

2

و روز گاهى كه برتابد


وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثيٰ

3

و آنچه (يا آنكه) آفريد نر و ماده را


إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّي

4

كه كوشش شما است همانا گوناگون


فَأَمَّا مَنْ أَعْطيٰ وَ اتَّقيٰ

5

پس اما آنكه بخشيد و پرهيزكارى كرد


وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنيٰ

6

تصديق به نكوكارى كرد


فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْريٰ

7

زود است رهنمونش شويم بسوى گشايش


وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنيٰ

8

و اما آنكه بخل ورزيد و بى‌نيازى گرفت


وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنيٰ

9

و تكذيب به نيكوكارى كرد


فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْريٰ

10

پس زود است برانيمش بسوى دشوارى


وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّي

11

و بى‌نياز نكند از او مالش گاهى كه تباه شود


إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُديٰ

12

همانا بر ما است هدايت


وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُوليٰ

13

و همانا براى ما است بازپسين و نخستين


فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظَّيٰ

14

پس ترسانيدم شما را از آتش كه زبانه كشد


لا يَصْلاها إِلَّا الْأَشْقَي

15

نچشدش جز بدبخت ترى


الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّيٰ

16

كه تكذيب كند و پشت كند


وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَي

17

و زود است دور شودش پرهيزكارترى


الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّيٰ

18

كه دهد مالش را پاكى جويد


وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزيٰ

19

و نيست كسى را نزدش نعمتى كه پاداش داده شود


إِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْليٰ

20

جز در پى روى پروردگار برترش


وَ لَسَوْفَ يَرْضيٰ

21

و همانا بزودى خوشنود شود


قاری
ترجمه گویا
انصاریان