بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعامِ إِلَّا ما يُتْليٰ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ ما يُرِيدُ

به نام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ اى آنان كه ايمان آورديد وفا كنيد به پيمانها حلال شده است براى شما دامهاى چهارپا مگر آنچه سروده شود بر شما حلال ناشمرندگان شكار حالى كه هستيد در احرام همانا خدا حكم مى‌كند بدانچه مى‌خواهد

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لَا الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لَا الْهَدْيَ وَ لَا الْقَلائِدَ وَ لَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَي الْبِرِّ وَ التَّقْويٰ وَ لا تَعاوَنُوا عَلَي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ

اى آنان كه ايمان آورديد روا نداريد شعارهاى خدا و نه ماه حرام را و نه قربانى و نه اشتران قلاده‌دار و نه پويندگان خانه حرام را كه مى‌جويند فضلى از پروردگار خود و خوشنوديى و هنگامى كه برون شديد از احرام پس شكار كنيد و واندارد شما را كينه گروهى كه بازداشتند شما را از مسجد حرام بر آنكه ستم كنيد و كمك كنيد همديگر را بر نكوكارى و پرهيزكارى و كمك نكنيد بر گناه و ستم و بترسيد خدا را همانا خدا است سخت‌شكنجه

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ ما أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا ما ذَكَّيْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ ذٰلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

حرام شد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه نام غير از خدا بر آن برده شود و گلوگير شده و كوبيده و پرتاب‌شده و شاخ‌زده و آنچه خورند ددان مگر آنچه پاك كنيد و آنچه نزد بتان كشته شود و آنكه بخش كنيد با تيرها اين است برون‌رفتن از فرمان خدا امروز نوميد شدند آنان كه كفر ورزيدند از دين شما پس نترسيد ايشان را و مرا بترسيد امروز به انجام رسانيدم براى شما دين شما را و تمام كردم بر شما نعمتم را و پسنديدم براى شما اسلام را كيشى پس آن كس كه ناچار شود در گرسنگى ناگراينده به سوى گناهى همانا خدا است آمرزنده مهربان

يَسْئَلُونَكَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَ اذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ

پرسندت چه چيز حلال شده است براى ايشان بگو حلال شده است براى شما پاكيزه‌ها و شكار و آنچه آموختيد از ددان شكارى حالى كه پرورش‌دهندگان آنها باشيد كه بياموزيد آنها را از آنچه آموختتان خدا پس بخوريد از آنچه نگهداشتند بر شما و ياد كنيد نام خدا را بر آن و بترسيد خدا را كه خدا است شتاب‌كننده در حساب

الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ وَ طَعامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ وَ لا مُتَّخِذِي أَخْدانٍ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ

امروز حلال شد براى شما پاكيزه‌ها و خوراك آنان كه داده شدند كتاب را حلال است براى شما و خوراك شما حلال است براى آنان و زنان پارسا از ايمان‌آورندگان و زنان پارسا از آنان كه داده شدند كتاب را پيش از شما هر گاه دهيد بديشان مزدهاى ايشان را حالى كه پارسا باشيد نه زناكاران و نه گيرندگان يار و آن كه كفر ورزد به ايمان همانا تباه شده است كردار او و اوست در آخرت از زيانكاران

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَي الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَي الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَي الْكَعْبَيْنِ وَ إِنْ كُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضيٰ أَوْ عَليٰ سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ مِنْهُ ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لٰكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد گاهى كه برخاستيد به سوى نماز بشوئيد رويها و دستهاى خويش را تا مرفقها (آرنجها) و بماليد سرها و پايهاى خود را تا دو قاب يا اگر جنب شديد پس پاك كنيد خود را و اگر بيمار بوديد يا در سفرى يا برون آمد يكى از شما از آب‌ريز يا با زنان درآميختيد و آب نيافتيد پس آهنگ زمينى پاك كنيد سپس بماليد بر رويها و دستهاى خود از آن نخواهد خدا كه سخت بر شما گيرد ليكن خواهد كه شما را پاك سازد و تمام كند بر شما نعمتش را و شايد شكر گزاريد

وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثاقَهُ الَّذِي واثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

و ياد آريد نعمت خدا را بر شما و پيمانش را كه با شما بست هنگامى كه گفتيد شنيديم و فرمان برديم و بترسيد خدا را كه خداوند است دانا بدانچه در سينه‌ها است

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَليٰ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْويٰ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد باشيد نگهبانان يا قيام‌كنندگان براى خدا گواهانى به داد و واندارد شما را كين قومى بر آنكه داد نكنيد دادگرى كنيد كه آن نزديكتر است به پرهيزكارى و بترسيد خدا را كه خدا آگاه است بدانچه مى‌كنيد

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ

نويد داده است خدا آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند ايشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ

و آنان كه كفر ورزيدند و دروغ پنداشتند آيتهاى ما را آنانند ياران دوزخ

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد ياد آريد نعمت خدا را بر شما هنگامى كه آهنگ نمودند گروهى كه دست به سوى شما دراز كنند پس بازداشت دستهاى ايشان را از شما و بترسيد خدا را و بر خدا بايد توكل كنند مؤمنان

وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً وَ قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ

همانا برگرفت خدا پيمان بنى اسرائيل را و برانگيختيم از ايشان دوازده سردار و گفت خدا منم با شما اگر بپا داشتيد نماز را و داديد زكاة را و ايمان آورديد به فرستادگان من و احترام گذارديد آنان را و وام داديد خدا را وامى نكو همانا بسترم از شما زشتيهاى شما را و درآرم شما را باغهايى كه جارى است زير آنها جويها پس آن كس كه كفر ورزد پس از اين از شما هر آينه گم كرده است راه راست را

فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَليٰ خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

پس بشكستن ايشان پيمان خويش را لعنتشان كرديم و گردانيديم دلهاى ايشان را سنگين كه برگردانند (جابجا كنند) سخنان را از جايهاى خود و فراموش كردند بخشى را از آنچه يادآورى شدند بدان و گاهى نيست كه آگاه نشوى بر خيانتى از آنان مگر كمى از آنان پس درگذر از ايشان و چشم‌پوشى كن كه خدا دوست دارد نكوكاران را

وَ مِنَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصاريٰ أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِليٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِما كانُوا يَصْنَعُونَ

و از آنان كه گفتند مائيم ترسايان گرفتيم پيمان ايشان را پس فراموش كردند بخشى را از آنچه يادآورى شدند بدان و برانگيختيم ميان آنان دشمنى و كينه را تا روز قيامت و بزودى آگهيشان دهد خدا بدانچه بودند مى‌ساختند

يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيراً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ

اى اهل كتاب همانا بيامد شما را فرستاده‌اى كه بيان مى‌كند براى شما بيشى را از آنچه بوديد نهان مى‌داشتيد از كتاب و درمى‌گذرد از بيشى همانا بيامد شما را از خدا پرتوى و نامه‌اى آشكارا

يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِليٰ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ

هدايت مى‌كند خدا بدان هر كه را پيرو خوشنودى او باشد به راه‌هاى آشتى (و آرامش) و برون مى‌برد ايشان را از تاريكيها به سوى روشنايى به اذن خود و رهبريشان مى‌كند به راهى راست

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

همانا كفر ورزيدند آنان كه گفتند خدا او مسيح فرزند مريم است بگو كه را دستى بر خدا است اگر خواهد نابود كند مسيح فرزند مريم و مادرش را و هر كه در زمين است همگى و خدا را است فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است مى‌آفرد هر چه خواهد و خدا است بر هر چيز توانا

وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصاريٰ نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ

گفتند جهودان و ترسايان مائيم فرزندان خدا و دوستان او بگو پس چرا عذاب كند شما را به گناهانتان بلكه شمائيد بشرى از آنكه بيافريد بيامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و از آن خدا است پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است و به سوى او است بازگشت

يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَليٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا ما جاءَنا مِنْ بَشِيرٍ وَ لا نَذِيرٍ فَقَدْ جاءَكُمْ بَشِيرٌ وَ نَذِيرٌ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

اى اهل كتاب همانا بيامد شما را فرستاده ما بيان مى‌كند براى شما پس از فترتى از پيمبران تا نگوئيد نيامد ما را اميددهنده و بيم‌دهنده همانا آمد شما را نويددهنده‌اى و ترساننده‌اى و خدا است بر همه چيز توانا

وَ إِذْ قالَ مُوسيٰ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِياءَ وَ جَعَلَكُمْ مُلُوكاً وَ آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ

و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود اى قوم من ياد آريد نعمت خدا را بر شما هنگامى كه قرار داد در شما پيمبرانى و گردانيد شما را پادشاهانى و ارزانى داشت به شما آنچه را نداد به كسى از جهانيان

يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَليٰ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ

اى قوم من اندر آئيد سرزمين مقدسى را كه خدا براى شما نوشت و برنگرديد بر پشتهاى خود تا بازگرديد زيانكاران

قالُوا يا مُوسيٰ إِنَّ فِيها قَوْماً جَبَّارِينَ وَ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها حَتَّي يَخْرُجُوا مِنْها فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْها فَإِنَّا داخِلُونَ

گفتند اى موسى همانا در آنند گروهى سركش و هرگز ما در آن نرويم تا برون آيند از آن سپس گاهى كه برون آمدند از آن مائيم درآيندگان

قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبابَ فَإِذا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غالِبُونَ وَ عَلَي اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

گفتند دو تن از آنان كه مى‌ترسيدند و خدا بر ايشان انعام كرده بود درآئيد بر ايشان درگاه را كه هر گاه درون شديد همانا شمائيد پيروزمندان و بر خدا تكيه كنيد اگر هستيد مؤمنان

قالُوا يا مُوسيٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها أَبَداً ما دامُوا فِيها فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنَّا هاهُنا قاعِدُونَ

گفتند اى موسى هرگز در آن نشويم هيچگاه تا آنان در آنند پس برو تو و پروردگار خود و نبرد كنيد كه مائيم در اينجا نشستگان

قالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَ أَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقِينَ

گفت پروردگارا مالك نيستم من جز خود و برادرم را پس جدايى افكن ميان ما و گروه نافرمانان

قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ فَلا تَأْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْفاسِقِينَ

گفت همانا آن حرام است بر ايشان چهل سال سرگردان مانند در زمين پس دريغ نخور بر گروه نافرمانان

وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ

و بخوان بر ايشان داستان فرزندان آدم را به حق هنگامى كه قربان كردند پس پذيرفته شد از يكيشان و پذيرفته نشد از ديگرى گفت همانا مى‌كشمت گفت جز اين نيست كه مى‌پذيرد خدا از پرهيزكاران

لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي ما أَنَا بِباسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِينَ

اگر دست فراسوى من آرى كه بكشى مرا دراز نكنم دستم را به تو تا تو را بكشم همانا مى‌ترسم من خداوند را پروردگار جهانيان

إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذٰلِكَ جَزاءُ الظَّالِمِينَ

همانا مى‌خواهم كه برگيرى گناه من و گناه خويش را تا شوى از ياران آتش و اين است پاداش ستمگران

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرِينَ

پس بياراست براى او دلش كشتن برادر خويش را پس كشت او را و گرديد از زيانكاران

فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوارِي سَوْأَةَ أَخِيهِ قالَ يا وَيْلَتي أَ عَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هٰذَا الْغُرابِ فَأُوارِيَ سَوْأَةَ أَخِي فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ

پس برانگيخت خدا كلاغى كه مى‌كاويد در زمين تا بنماياندش چگونه نهان سازد پيكر برادر خويش را گفت اى واى بر من آيا عاجز شدم از آنكه مانند اين غراب باشم كه نهان كنم پيكر برادر خويش را پس گشت از پشيمانان

مِنْ أَجْلِ ذٰلِكَ كَتَبْنا عَليٰ بَنِي إِسْرائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُنا بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ بَعْدَ ذٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ

براى اين نوشتيم بر بنى اسرائيل كه هر كس بكشد تنى را نه در برابر تنى يا تبهكاريى در زمين مانند آن است كه بكشد مردم را همگى و آن كس كه زنده سازدش گوئيا زنده ساخته است مردم را همگى و همانا بيامدشان فرستادگان ما به نشانيها سپس بسيارى از ايشانند پس از اين در زمين اسراف‌كنندگان

إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ

همانا پاداش آنان كه با خدا و رسولش بستيزند و راه تبهكارى در زمين پويند (به تبهكارى در زمين كوشند) آن است كه به سختى كشته شوند يا به دار آويخته شوند يا به سختى بريده شود دستها و پايهاى ايشان از برابر يكديگر يا رانده شوند از زمين اين است براى ايشان خواريى در دنيا و ايشان را است در آخرت عذابى سنگين

إِلَّا الَّذِينَ تابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

مگر آنان كه توبه كردند پيش از آنكه بر ايشان دست يابيد پس بدانيد كه خداوند است آمرزنده مهربان

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد بترسيد خدا را و بجوئيد به سوى او دستاويزى و كوشش كنيد (جهاد كنيد) در راه او شايد رستگار شويد

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذابِ يَوْمِ الْقِيامَةِ ما تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ

همانا آنان كه كفر ورزيدند اگر براى ايشان باشد آنچه در زمين است همگى و مانند آن با آن تا عوض خود دهند از عذاب روز قيامت پذيرفته نشود از ايشان و ايشان را است عذابى دردناك

يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجِينَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ

خواهند برون روند از آتش و نيستند برون روندگان از آن و ايشان را است عذابى پاينده

وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما جَزاءً بِما كَسَبا نَكالاً مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

مرد دزد و زن دزد را ببريد دستهاى آنان را كيفرى بدانچه خود فراهم كردند شكنجه‌اى از نزد خدا و خدا است عزتمند حكيم

فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

ولى آن كس كه توبه كند پس از ستمگريش و شايستگى گزيند بپذيرد خدا توبه او را و خدا است آمرزنده مهربان

أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

آيا ندانستى كه خداى را است پادشاهى آسمانها و زمين عذاب كند هر كه را خواهد و بيامرزد هر كه را خواهد و خداوند است بر هر چيز توانا

يا أَيُّهَا الرَّسُولُ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هٰذا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَ مَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً أُولئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ

اى پيمبر اندوهگينت نكند آنان كه مى‌شتابند در كفر از آنان كه گويند ايمان آورديم با دهانهاى خود ولى ايمان نياورده است دلهاى ايشان و از آنان كه جهودند شنوندگانند دروغ را شنوانندگانند براى گروهى ديگر كه نيامدند تو را برمى‌گردانند كلمات را پس از جايگاه‌هاى آن گويند اگر داده شديد اين را بگيريدش و اگر داده نشديدش پس بترسيد و كسى كه خدا خواهد آزمايش وى را هرگز مالك نيستى براى او از خدا چيزى را آنانند كه نخواسته است خدا پاك ساختن دلهاى ايشان را آنان را است در دنيا خواريى و آنان را است در آخرت عذابى بزرگ

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ إِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئاً وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

شنوندگانند دروغ را خورندگانند رشوت را اگر آمدند تو را پس حكم كن ميان ايشان يا روى گردان از ايشان و اگر روى گردانى از ايشان همانا آسيبت نرسانند به چيزى و هر گاه حكم كنى پس حكم كن ميان ايشان به داد همانا خدا دوست دارد دادگران را

وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فِيها حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ

چگونه تو را به داورى گزينند حالى كه نزد ايشان است تورات كه در آن است حكم خدا سپس پشت مى‌كنند پس از آن و نيستند آنان مؤمنان

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُديً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللَّهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلاً وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ

همانا فرستاديم تورات را در آن رهبريى و روشناييى حكم مى‌كنند بدان پيمبرانى كه اسلام آوردند براى آنان كه جهود شدند و علماء عاملين و دانشمندان بدانچه نگهبان آن شدند از كتاب خدا و بودند گواهانى بر آن پس نترسيد مردم را و بترسيد مرا و نفروشيد آيتهاى مرا به بهايى اندك و كسى كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند كافران

وَ كَتَبْنا عَلَيْهِمْ فِيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصاصٌ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

و نوشتيم بر ايشان در آنكه جان برابر جان و چشم برابر چشم و بينى برابر بينى و گوش برابر گوش و دندان برابر دندان و زخمها برابر است پس كسى كه تصدق كند بدان همانا آن زداينده گناهان او است و آن كس كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند ستمگران

وَ قَفَّيْنا عَليٰ آثارِهِمْ بِعِيسَي ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْراةِ وَ آتَيْناهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُديً وَ نُورٌ وَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْراةِ وَ هُديً وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ

و از پى ايشان فرستاديم عيسى بن مريم را تصديق‌كننده آنچه پيش روى اوست از تورات و بدو داديم انجيل را كه در آن بود راهنمايى و روشناييى و تصديق‌كننده آنچه پيش روى اوست از تورات و رهبرى و اندرزى براى مؤمنان

وَ لْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ

و بايد حكم كنند انجيليان بدانچه فرستاده است خدا در آن و آن كس كه حكم نكند بدانچه فرستاده است خدا آنانند تبهكاران

وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ إِلَي اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ

فرستاديم بر تو كتاب را به حق تصديق‌كننده آنچه پيش روى اوست از كتاب و نگهبانى بر آن پس حكم كن ميان ايشان بدانچه خدا فرستاد و پيروى مكن آرزوهاى ايشان را كه متجاوز است از آنچه بيامده است تو را از حق براى هر كدام قرار داديم راه و روشى و اگر مى‌خواست خدا مى‌گردانيد شما را يك ملت ليكن تا بيازمايد شما را در آنچه به شما داده است پس بشتابيد به سوى نيكيها به سوى خدا است بازگشت شما همگى سپس آگهى دهد شما را بدانچه بوديد در آن اختلاف‌كنندگان

وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ

و آنكه حكم كن ميان ايشان بدانچه فرستاد خدا و پيروى منما هوسهاى ايشان را و بترس از ايشان كه نبادا بفريبندت از پاره آنچه خدا فرستاده است به سوى تو پس اگر پشت كردند بدانكه مى‌خواهد خدا آنكه بگيرد ايشان را به پاره‌اى از گناهانشان و همانا بسيارى از مردمند نافرمانان

أَ فَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ

آيا دستور جاهليت را خواهند و كيست نكوتر از خدا در دستور براى گروهى كه يقين دارند

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصاريٰ أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

اى آنان كه ايمان آورديد نگيريد جهودان و ترسايان را دوستانى برخى از ايشانند دوستان برخى و كسى كه دوستى كند با آنان از شما هر آينه او از آنان است همانا خدا هدايت نكند گروه ستمگران را

فَتَرَي الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشيٰ أَنْ تُصِيبَنا دائِرَةٌ فَعَسَي اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَليٰ ما أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نادِمِينَ

بينى آنان را كه در دلهاشان بيماريى است مى‌شتابند در ايشان گويند ترسيم به ما رسد پيشامدى اميد است خدا بيارد پيروزى يا امرى را از نزد خويش چنان كه بگردند از آنچه در دلهاى خود نهان مى‌داشتند پشيمان

وَ يَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَ هٰؤُلاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خاسِرِينَ

گويند كسانى كه ايمان آوردند آيا اينانند آنان كه سوگند ياد نمودند به سوگندهاى سخت خويش كه ايشانند با شما تباه شد كارهاى ايشان و شدند زيانكاران

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَي الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ

اى آنان كه ايمان آورديد هر كس بازگردد از شما از دين خود بزودى بيارد خدا قومى را كه دوستش دارند و دوستشان دارد فروتنان برابر مؤمنان گردن فرازان بر كافران بكوشند در راه خدا و نترسند سرزنش سرزنشگرى را اين است فضل خدا كه دهدش به هر كه خواهد و خدا است گشايشمند دانا

إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ

جز اين نيست كه دوست شما خدا است و رسول او و آنان كه ايمان آوردند آنان كه بپاى دارند نماز را و بدهند زكاة را حالى كه ايشانند ركوع‌گزاران

وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ

و آن كس كه دوستى كند با خدا و پيمبرش و آنان كه ايمان آوردند همانا حزب خدا است پيروزمندان

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُواً وَ لَعِباً مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِياءَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

اى آنان كه ايمان آورديد نگيريد آنان را كه دين شما را ريشخند و بازيچه گرفتند از آنان كه داده شدند كتاب را پيش از شما و كافران و دوستانى و بترسيد خدا را اگر هستيد مؤمنان

وَ إِذا نادَيْتُمْ إِلَي الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْقِلُونَ

و هنگامى كه بانگ برآريد براى نماز گيرندش مسخره و بازيچه اين بدان است كه آنانند گروهى نابخردان

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ

بگو اى اهل كتاب آيا كينه جوييد از ما جز آنكه ايمان آورديم به خدا و آنچه بر ما فرستاده شده و آنچه فرستاده شده است از پيش و همانا بيشتر شمائيد نافرمانان

قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ

بگو آيا خبر دهم شما را به بدتر از اين پاداشى از نزد خدا آن كس كه دور كردش خدا و خشم بر او گرفت و قرار داد از ايشان ميمونان و خوكان و پرستندگان سركش آنانند بدترين در جايگاه و گمراهتر از راه راست

وَ إِذا جاءُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ

و هر گاه شما را آيند گويند ايمان آورديم حالى كه با كفر درون رفتند و با آن برون آمدند و خدا است داناتر بدانچه نهان مى‌سازند

وَ تَريٰ كَثِيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ

بينى بسيارى را از ايشان پيشى مى‌گيرند بر همديگر در شتافتن به سوى گناه و ستمگرى و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‌كردند

لَوْلا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ

چرا نهيشان نمى‌كنند خداپرستان و دانشمندان از گفتنشان گناه را و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‌ساختند

وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشاءُ وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً وَ أَلْقَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِليٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ كُلَّما أَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ

گفتند جهودان دست خدا بسته به زنجير است به زنجير بسته باد دستهاى آنان و لعنت بر آنان باد بدانچه گفتند بلكه دستهاى او است باز مى‌بخشد هر گونه خواهد و همانا مى‌افزايد بسيارى از آنان را آنچه فرستاده شد بسوى تو از پروردگارت سركشى و كفر و افكنديم ميان ايشان دشمنى و كينه را تا روز قيامت هر گاه بيفروزند آتشى را براى جنگ فرونشاندش خدا و بكوشند به تبهكارى در زمين و خدا دوست ندارد تبهكاران را

وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتابِ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَكَفَّرْنا عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأَدْخَلْناهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ

اگر آنكه اهل كتاب ايمان مى‌آوردند و پرهيزكارى مى‌كردند هرآينه مى‌سترديم از ايشان گناهان ايشان را و درمى‌آورديمشان به باغستان نعمت

وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ

و اگر بپاى مى‌داشتند تورات و انجيل و آنچه را فرستاده شده است به سوى ايشان از پروردگارشان همانا مى‌خوردند از بالاى سر و از زير پايهاى خود ايشانند گروهى ميانه‌رو و بسيارى از ايشان زشت است آنچه مى‌كنند

يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ

اى پيمبر ابلاغ كن آنچه را فرود آمد بر تو از پروردگارت و اگر نكنى نرسانده باشى پيام او را و خدا نگه مى‌داردت از مردم همانا خدا هدايت نكند گروه كافران را

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَليٰ شَيْءٍ حَتَّي تُقِيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً فَلا تَأْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْكافِرِينَ

بگو اى اهل كتاب نيستيد بر چيزى تا بپاى داريد تورات و انجيل را و آنچه فرود آمده است بر شما از پروردگار شما و هرآينه بيفزايد بسيارى از ايشان را آنچه فرود آمده است بر تو از پروردگارت سركشى و كفر پس اندوهگين نباش بر گروه كافران

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصاريٰ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ

همانا آنكه ايمان آوردند و آنان كه جهود شدند و صابيان و ترسايان هر كس ايمان آرد به خدا و روز بازپسين و كردار شايسته كند نيست بر ايشان بيمى و نه اندوهگين شوند

لَقَدْ أَخَذْنا مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمْ رُسُلاً كُلَّما جاءَهُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْويٰ أَنْفُسُهُمْ فَرِيقاً كَذَّبُوا وَ فَرِيقاً يَقْتُلُونَ

همانا گرفتيم پيمان بنى اسرائيل را و فرستاديم بسوى آنان پيمبرانى هر گاه مى‌آمدشان پيمبرى بدانچه هوس نمى‌كرد دلهاى ايشان گروهى را دروغگو شمردند و كشتند گروهى را

وَ حَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ

پنداشتند نخواهد بود آزمايشى پس كور شدند و كر شدند سپس پذيرفت توبه ايشان را خدا پس كور شدند و كر گرديدند بسيارى از ايشان و خدا بينا است بدانچه مى‌كنند

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قالَ الْمَسِيحُ يا بَنِي إِسْرائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ

همانا كفر ورزيدند آنان كه گفتند خدا مسيح فرزند مريم است حالى كه گفت مسيح اى بنى اسرائيل پرستش كنيد خدا پروردگار من و پروردگار شما را همانا كسى كه شرك ورزد به خدا حرام كرده است بر او بهشت را و جايگاه او است آتش و نيست ستمكاران را يارانى

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ

همانا كفر ورزيدند آنان كه گفتند خدا سيمين سه تا است حالى كه نيست خداوندى جز خداى يكتا و اگر دست برندارند از آنچه گويند هر آينه برسد آنان را كه كفر ورزيدند از ايشان عذابى دردناك

أَ فَلا يَتُوبُونَ إِلَي اللَّهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

چرا بازنگردند بسوى خدا و از او آمرزش نخواهند و خدا است آمرزنده مهربان

مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَ أُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كانا يَأْكُلانِ الطَّعامَ انْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْآياتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنَّي يُؤْفَكُونَ

نيست مسيح پسر مريم جز پيمبرى كه بگذشت پيش از او پيمبرانى و مادرش زنى است راستگو بودند مى‌خوردند خوراك را بنگر چگونه براى ايشان بيان كنيم آيتها را سپس بنگر كجا به دروغ رانده مى‌شوند

قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

بگو آيا پرستش كنيد جز خداى آنچه را ندارد براى شما زيان و نه سودى و خدا است شنونده دانا

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ

بگو اى اهل كتاب فزون نرويد در دين خود به ناحق و پيروى نكنيد خواسته‌هاى گروهى را كه گمراه شدند از پيش و گمراه كردند بسيارى را و گم شدند از راه راست

لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَليٰ لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَي ابْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ

لعنت شدند آنان كه كفر ورزيدند از بنى اسرائيل بر زبان داود و عيسى ابن مريم اين بدان است كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان

كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما كانُوا يَفْعَلُونَ

بودند دست برنمى‌داشتند از زشتى كه مى‌كردند چه زشت است آنچه بودند مى‌كردند

تَريٰ كَثِيراً مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ

بينى بسيارى از ايشان را دوستى مى‌كنند با آنان كه كفر ورزيدند چه زشت است آنچه پيش آورده است براى ايشان نفوسشان كه خشم گرفت خدا بر ايشان و در عذابند جاودانان

وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ وَ لٰكِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ

و اگر اينان ايمان مى‌آوردند به خدا و پيمبر و آنچه فرستاده شده است بسوى او نمى‌گرفتندشان دوستانى ليكن بسيارى از ايشانند نافرمانان

لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصاريٰ ذٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ

همانا بيابى سخت‌ترين مردم را در دشمنى با آنان كه ايمان آوردند جهودان و آنان كه مشرك شدند و همى يابى هر آينه نزديكترين مردم را در دوستى با آنان كه ايمان آوردند كسانى كه گويند مائيم ترسايان اين بدان است كه از ايشانند كشيشان و صومعه‌نشينانى و آنكه ايشان كبر نمى‌ورزند

وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَي الرَّسُولِ تَريٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ

و گاهى كه بشنوند آنچه را فرود آمده است بر پيمبر بينى ديدگانشان را اشك ريزد بدانچه شناخته‌اند از حق گويند پروردگارا همانا ايمان آورديم پس بنويس ما را با گواهان

وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ

و چه شود ما را ايمان نياريم به خدا و آنچه بيامد ما را از حق حالى كه طمع داريم كه درآرد ما را پروردگار ما با گروه شايستگان

فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذٰلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ

پس پاداششان داد خدا بدانچه گفتند باغهايى كه روان است زير آنها جويها جاودانان در آن و اين است پاداش نكوكاران

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ

و آنان كه كفر ورزيدند و دروغ پنداشتند آيتهاى ما را آنانند ياران دوزخ

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ

اى آنان كه ايمان آورديد حرام نكنيد پاكهاى آنچه را حلال كرده خدا براى شما و تجاوز نكنيد كه خدا دوست ندارد تجاوزكنندگان را

وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ

و بخوريد از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكيزه و بترسيد خداوندى را كه شمائيد بدو ايمان‌آورندگان

لا يُؤاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمانِكُمْ وَ لٰكِنْ يُؤاخِذُكُمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيْمانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكِينَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ ذٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمانِكُمْ إِذا حَلَفْتُمْ وَ احْفَظُوا أَيْمانَكُمْ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

نگيرد شما را خدا به ياوه در سوگندهاى شما و ليكن بگيرد شما را به بستن سوگندها پس كفاره آن خوراك ده تن بينوا است از ميانه آنچه خوراك دهيد خانواده خود را يا پوشاك آنان يا آزادكردن يك بنده و آن كس كه ندارد پس روزه سه روز اين است كفاره سوگندهاى شما هر گاه سوگند خورديد و نگهداريد سوگندهاى خويش را چنين بيان كند خدا براى شما آيتهاى خود را شايد شكر گزاريد

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد جز اين نيست كه باده و قمار و بتان و تيرها پليدى است از كردار شيطان پس دورى گزينيد از آن شايد رستگار شويد

إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ

جز اين نيست كه خواهد شيطان آنكه بيفكند ميان شما دشمنى و كينه را در باده و قمار و بازدارد شما را از ياد خدا و از نماز پس آيا هستيد دست‌بردارندگان

وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَليٰ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ

فرمان بريد خدا را و فرمان بريد پيمبر را و بترسيد پس اگر پشت كرديد بدانيد كه بر فرستاده ما است همانا رساندن آشكار

لَيْسَ عَلَي الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فِيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

نيست بر آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند باكى در آنچه بخورند اگر پرهيزكارى كنند و ايمان آرند و كردار شايسته كنند پس پرهيز كنند و ايمان آورند سپس پرهيز كنند و نيكى كنند و خدا دوست دارد نكوكاران را

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِماحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَديٰ بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَلِيمٌ

اى آنان كه ايمان آورديد همانا بيازمايد شما را خدا به چيزى از شكار كه دريابدش دستهاى شما و نيزه‌هاى شما تا بداند خدا آن را كه مى‌ترسدش در نهان پس هر كس تجاوز كند پس از اين او را است عذابى دردناك

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْياً بالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعامُ مَساكِينَ أَوْ عَدْلُ ذٰلِكَ صِياماً لِيَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ

اى آنان كه ايمان آورديد نكشيد شكار را حالى كه در جامه احراميد و آن كس كه بكشد آن را از شما دانسته و خواسته پس كيفرى مانند آنچه كشته است از دامهاى چهارپا كه داورى بدان كند دو تن دادگر از شما قربانيى رسيده به كعبه يا كفاره خوراك بينوايان يا برابر آن روزه تا بچشد كيفر كار خود را درگذشت خدا از آنچه گذشت و آن كس كه بازگردد انتقام كشد از او خدا و خداست عزتمند انتقام‌جوى

أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

حلال است براى شما شكار دريا و خوراك آن بهره‌اى براى شما و كاروان و حرام است بر شما شكار دشت مادامى كه در لباس احراميد و بترسيد خداوندى را كه بسوى او گردآورده شويد

جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْيَ وَ الْقَلائِدَ ذٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

گردانيد خدا كعبه آن خانه محترم را ايستادگيى براى مردم و ماه محترم را و قربانى و دامهاى قلاده بگردن را اين تا بدانيد خدا مى‌داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و آنكه خدا است به هر چيز دانا

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

بدانيد كه خدا است سخت‌شكنجه و آنكه خدا است به هر آمرزنده مهربان

ما عَلَي الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَكْتُمُونَ

نيست بر پيغمبر جز رساندن و خدا مى‌داند آنچه آشكار و آنچه نهان كنيد

قُلْ لا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

بگو يكسان نيستند پليد و پاكيزه اگر چه تو را شگفت آيد فراوانى پليد پس بترسيد خدا را اى خردمندان شايد رستگار شويد

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَ إِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْها وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ

اى آنان كه ايمان آورديد نپرسيد از چيزهايى كه اگر فاش شود براى شما بد آيد شما را و اگر بپرسيد از آنها هنگامى كه فرود آيد قرآن فاش شود براى شما درگذشت خدا از آنها و خدا است آمرزنده بردبار

قَدْ سَأَلَها قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِها كافِرِينَ

همانا پرسيدند آنها را گروهى پيش از شما پس گرديدند بدانها كافران

ما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصِيلَةٍ وَ لا حامٍ وَ لٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ

قرار نداده است خدا «بحيره» و نه «سائبه» و نه «وصيله» و نه «حامى» ليكن آنان كه كفر ورزيدند مى‌بندند بر خدا دروغ را و بيشتر ايشان بخرد درنمى‌يابند

وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِليٰ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَي الرَّسُولِ قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ

و اگر گفته شود بديشان بيائيد بسوى آنچه خدا فرستاده است و بسوى پيمبر گويند بس است ما را آنچه يافتيم بر آن پدران خويش را اگرچه پدران ايشان ندانند چيزى را و نه راه برند

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَي اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد بر شما باد خود شما زيان نرساند شما را آن كو گمراه شده است اگر هدايت يافته‌ايد به سوى خدا است بازگشت شما همگى پس آگهيتان دهد بدانچه بوديد مى‌كرديد

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبيٰ وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمِينَ

اى آنان كه ايمان آورديد گواهى ميان شما گاهى كه برسد يكى از شما را مرگ به هنگام وصيت دو عدالتمند از شما يا دو تن ديگر از غير شما اگر سفر كرديد در زمين پس رسيد شما را پيش آمد مرگ بازداريد آنان را پس از نماز تا سوگند ياد كنند به خدا اگر گمان بد برديد كه نفروشيمش به هيچ بهايى اگرچه باشد خويشاوند و پنهان ننمائيم شهادت خدا را همانا مائيم در آن هنگام از گناهكاران

فَإِنْ عُثِرَ عَليٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ

و اگر اطلاع حاصل شد كه آنان مستوجب گناهى شدند پس دو ديگر جانشين آنان شوند از آنان كه مستوجب شدند بر ايشان آن دو نخستين (يا آن دو سزاوارتران) پس سوگند ياد كنند به خدا كه گواهى ما درست‌تر است از گواهى آنان و تجاوز ننموديم كه مائيم در آن هنگام از ستمكاران

ذٰلِكَ أَدْنيٰ أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهادَةِ عَليٰ وَجْهِها أَوْ يَخافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمانٌ بَعْدَ أَيْمانِهِمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْمَعُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ

اين است نزديكتر كه بيارند گواهى را بر گونه آن يا بترسند كه رد شود سوگندهايى پس از سوگندهاى ايشان و بترسيد خدا را و بشنويد و خدا هدايت نكند گروه نافرمانان را

يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ

روزى كه گردآرد خدا پيامبران را پس گويد چه چيز پاسخ داده شديد گويند نيست علمى ما را همانا تويى تو داننده نهانها

إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَليٰ والِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيها فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتيٰ بِإِذْنِي وَ إِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هٰذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ

هنگامى كه گفت خدا اى عيسى ابن مريم به ياد آر نعمت مرا بر تو و بر مادر تو گاهى كه تأييدت نمودم به روح القدس سخن گويى با مردم در گهواره و هنگام سال خوردگى و گاهى كه آموختمت كتاب و حكمت و تورات و انجيل را و هنگامى كه مى‌آفريدى از گل مانند پيكر پرنده به اذن من پس مى‌دميدى در آن پس مى‌شد مرغى به اذن من و بهبودى مى‌دادى كور و پيس را به اذن من و هنگامى كه برون مى‌آوردى مردگان را به اذن من و آن هنگامى كه بازداشتم بنى اسرائيل را از تو گاهى كه بيامدى ايشان را با نشانيها پس گفتند آنان كه كفر ورزيدند از ايشان نيست اين جز جادويى آشكار

وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَي الْحَوارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَ بِرَسُولِي قالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنا مُسْلِمُونَ

و هنگامى كه وحى فرستادم بسوى حواريون كه ايمان آريد به من و به فرستاده من گفتند ايمان آورديم و گواه باش كه مائيم مسلمانان

إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

هنگامى كه گفتند حواريون اى عيسى ابن مريم آيا تواند پروردگار تو بفرستد بر ما سفره خوراكى از آسمان گفت بترسيد خدا را اگر هستيد مؤمنان

قالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْها وَ تَطْمَئِنَّ قُلُوبُنا وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنا وَ نَكُونَ عَلَيْها مِنَ الشَّاهِدِينَ

گفتند خواهيم از آن خوريم و مطمئن گردد دلهاى ما و بدانيم كه راست گفته‌اى با ما و باشيم بر آن از گواهان

قالَ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

گفت عيسى بن مريم بار خدايا پروردگارا بفرست بر ما خوان خوراكى از آسمان كه عيدى باشد براى آغاز ما و انجام ما و آيتى از تو و روزى ده به ما و تويى بهترين روزى‌دهندگان

قالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذاباً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ

گفت خدا هرآينه فرستنده‌ام آن را بر شما تا هر كس كفر ورزد پس از آن از شما عذابش كنم بدانسان كه عذاب نكنم بدان هيچكس را از جهانيان

وَ إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّيَ إِلهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالَ سُبْحانَكَ ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فِي نَفْسِي وَ لا أَعْلَمُ ما فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ

و هنگامى كه گفت خدا اى عيسى بن مريم آيا تو گفتى به مردم كه بگيريد من و مادرم را خدايانى جز خداوند گفت منزهى تو نرسد مرا كه گويم آنچه را سزاوار من نيست اگر مى‌گفتمش همانا مى‌دانستيش مى‌دانى آنچه را در نهاد من است و ندانم آنچه را در نهان تو است همانا تويى تو داناى نهانها

ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً ما دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

نگفتم بديشان جز آنچه مرا فرمودى كه پرستش كنيد خدا را پروردگار من و پروردگار شما و بودم گواه بر ايشان مادامى كه بودم در ايشان تا هنگامى كه مرا برگرفتى تو مراقب ايشان بودى و تويى بر همه چيز گواه

إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

اگر عذابشان كنى ايشانند بندگان تو و اگر بيامرزيشان همانا تويى عزتمند حكيم

قالَ اللَّهُ هٰذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

گفت خدا اين است روزى كه سود دهد راستگويان را راستى ايشان آنان را است باغهايى كه جارى است زير آنها جويها جاودانند در آن هميشه خوشنود است خدا از ايشان و خوشنودند از او اين است رستگارى بزرگ

لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

خداى را است پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه در آنها است و او است بر همه چيز توانا