قرآن عثمان طه

سوره الماعون

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ آيا كسى كه همواره روز جزا را انكار مى‌كند، ديدى؟


فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ

2

همان كه يتيم را به خشونت و جفا از خود مى‌راند،


وَ لَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

3

و [كسى را] به طعام دادن به مستمند تشويق نمى‌كند.


فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ

4

پس واى بر نمازگزاران


ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ

5

كه از نمازشان غافل و نسبت به آن سهل‌انگارند.


ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ

6

همانان كه همواره ريا مى‌كنند


وَ يَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ

7

و از [دادن‌] وسايل و ابزار ضرورى زندگى [و زكات، هديه و صدقه به نيازمندان‌] دريغ مى‌ورزند.


سوره قبل

سوره الماعون

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان