قرآن عثمان طه

سوره الماعون

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ آيا ديدى كسى را كه (روز) جزا را دروغ مى‌انگارد؟!


فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ

2

پس آن كسى است كه يتيم را به سختى مى‌راند،


وَ لَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

3

و بر غذا دادن به بينوا (يان) تشويق نمى‌كند،


فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ

4

و واى بر نمازگزاران،


ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ

5

(همان) كسانى كه آنان از نمازشان غافلند،


ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ

6

(همان) كسانى كه ايشان رياكارى مى‌كنند؛


وَ يَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ

7

و چيزهاى اندك (وسايل زندگى را از ديگران) دريغ مى‌كنند.


سوره قبل

سوره الماعون

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان