قرآن عثمان طه

سوره الماعون

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آيا كسى را كه [روزِ] جزا را دروغ مى‌خواند، ديدى؟


فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ

2

اين همان كس است كه يتيم را بسختى مى‌راند،


وَ لَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

3

و به خوراك دادن بينوا ترغيب نمى‌كند.


فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ

4

پس واى بر نمازگزارانى


ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ

5

كه از نمازشان غافلند،


ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ

6

آنان كه ريا مى‌كنند،


وَ يَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ

7

و از [دادن‌] زكات [و وسايل و ما يحتاج خانه‌] خوددارى مى‌ورزند.


سوره قبل

سوره الماعون

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان