بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها وَ تَشْتَكِي إِلَي اللَّهِ وَ اللَّهُ يَسْمَعُ تَحاوُرَكُما إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ

بنام خداى رحمان رحيم؛ حقا كه خدا سخن زنى را كه در باره شوهرش با تو مجادله مى‌كرد و به خدا شكايت مى‌نمود شنيد، خدا گفتگوى شما دو نفر را مى‌شنود كه خدا شنوا و بيناست.

الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسائِهِمْ ما هُنَّ أُمَّهاتِهِمْ إِنْ أُمَّهاتُهُمْ إِلَّا اللاَّئِي وَلَدْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ

كسانى كه با زنان خويش ظهار مى‌كنند آنها مادرانشان نيستند، مادرانشان فقط زنانى هستند كه آنها را زائيده‌اند و آنها سخن ناشناخته و باطل مى‌گويند خدا بسيار عفو كننده و چاره ساز است.

وَ الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْ نِسائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما قالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ذٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ

آنان كه با زنان خويش ظهار مى‌كنند سپس به آنچه گفته‌اند بر مى‌گردند، آنها راست آزاد كردن برده‌اى پيش از مقاربت با اين دستور موعظه مى‌شويد، خدا از آنچه مى‌كنيد با خبر است.

فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعامُ سِتِّينَ مِسْكِيناً ذٰلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ

هر كس برده پيدا نكند، براى اوست دو ماه پى در پى روزه پيش از مقاربت هر كس قدرت نداشته باشد براى اوست اطعام شصت نفر فقير، اين براى آنست كه به خدا و رسولش ايمان بياوريد حدود خدا اينهاست، كافران را عذاب دردناكى است.

إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ كُبِتُوا كَما كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ قَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ بَيِّناتٍ وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ مُهِينٌ

آنان كه با خدا و رسولش دشمنى مى‌كنند ذليل شده‌اند، چنان كه پيشينيان ذليل گرديدند، ما آيات روشن نازل كرده‌ايم كافران را عذاب خوار كننده‌اى هست.

يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

در روزى كه خدا همه‌شان را زنده مى‌كند، از آنچه كرده‌اند خبرشان مى‌دهد خدا همه آنها را شمارش كرده ولى آنها فراموش نموده‌اند، خدا بر هر چيز شاهد است.

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ما يَكُونُ مِنْ نَجْويٰ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنيٰ مِنْ ذٰلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

آيا ندانسته‌اى كه خدا مى‌داند آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است؟ نجواى هيچ سه نفر نمى‌شود مگر اينكه خدا چهارم آنهاست و نه پنج نفر مگر آنكه خدا ششم آنهاست نه كمتر و نه زيادتر مگر آنكه خدا با آنهاست هر جا كه باشند، سپس روز قيامت از عملى كه كرده‌اند خبرشان مى‌دهد، خدا به هر چيز داناست.

أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْويٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَناجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاءُوكَ حَيَّوْكَ بِما لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِيرُ

آيا نگاه نكردى به آنان كه از نجوى نهى شده‌اند، سپس به آنچه نهى شده‌اند بر مى‌گردند جلسه مى‌كنند با آنچه گناه و تجاوز و مخالفت پيامبر است و چون پيش تو آيند تو را تحيت گويند به طريقى كه خدا تحيت نگفته است، و در ضمير خويش مى‌گويند: چرا خدا به گفته‌مان عذابمان نمى‌كند، جهنم براى آنها كافى است ...

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَناجَيْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْويٰ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون جلسه سرى مى‌كنيد با چيزى كه در آن گناه و تجاوز و مخالفت پيامبر است نجوى نكنيد، نجوى كنيد با آنچه در آن نيكويى و تقوى هست ...

إِنَّمَا النَّجْويٰ مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

نجواى منافقان از شيطان است تا اهل ايمان را محزون كند ولى هيچ چيز ضررشان نمى‌زند، مگر به اذن خدا، مؤمنان بر خدا توكل كنند.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَ إِذا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ

اى اهل ايمان چون به شما گفته شود: در مجالس جا باز كنيد، جا باز كنيد، تا خدا به شما وسعت دهد، و چون گفته شد برخيزيد، برخيزيد، خدا آنان را از شما كه ايمان آورده و علم داده شده‌اند درجاتى بالا مى‌برد، خدا به آنچه مى‌كنيد داناست.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقَةً ذٰلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد چون با پيامبر خلوت كرديد پيش از خلوت صدقه‌اى بدهيد اين براى شما بهتر و پاكيزه‌تر است و اگر توانايى نداشتيد، خدا آمرزنده و مهربان است.

أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ

آيا ترسيديد از اينكه پيش از خلوتتان صدقات بدهيد، پس چون عمل نكرديد و خدا بشما برگشت، پس نماز را بر پا داريد و زكاة را بدهيد، خدا و رسولش را اطاعت كنيد، خدا بآنچه مى‌كنيد داناست.

أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ما هُمْ مِنْكُمْ وَ لا مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَي الْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ

آيا نگاه نكردى به كسانى كه دوست داشته‌اند قومى غضب شده را، آنها نه از شما هستند و نه از آنها و قسم مى‌خورند بر دروغ با آنكه مى‌دانند.

أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدِيداً إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ

خدا براى آنها عذابى سخت آماده كرده بد است آنچه مى‌كنند.

اتَّخَذُوا أَيْمانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ

سوگندهاى خويش را سپر قرار داده‌اند و از راه خدا اعراض نموده‌اند، آنها راست عذابى دردناك.

لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ

اموال و اولادشان هرگز از عذاب خدا كفايتشان نمى‌كند، آنها اهل آتشند و در آن پيوسته خواهند بود.

يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَما يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَليٰ شَيْءٍ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْكاذِبُونَ

در روزى كه خدا همه‌شان را زنده مى‌كند براى خدا سوگند مى‌خورند چنان كه براى شما مى‌خورند و گمان مى‌كنند كه بر چيزى هستند.

اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولئِكَ حِزْبُ الشَّيْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ

شيطان بر آنها چيره شده و ياد خدا را فراموششان كرده است، آنها حزب شيطانند، بدانيد كه حزب شيطان جز زيانكار نيستند.

إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ

آنهايى كه با خدا و رسولش دشمنى مى‌كنند در رديف ذليلترين خلق مى‌باشند.

كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ

خدا حتمى كرده كه من و رسولانم حتما غلبه خواهيم كرد، خدا قومى و داناست.

لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

پيدا نخواهى كرد قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت مى‌آورند، دوست بدارند دشمنان خدا و رسولش را هر چند كه پدران يا پسران يا برادران و يا عشيره‌شان باشند، خدا در قلب آنها ايمان را ثبت كرده و با روحى از جانب خويش تأييدشان فرموده است داخلشان مى‌كند به جناتى كه از زير آنها نهرها روان است، در آنها پيوسته‌اند ...