بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّتِي تُجَٰدِلُكَ فِي زَوۡجِهَا وَ تَشۡتَكِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَ ٱللَّهُ يَسۡمَعُ تَحَاوُرَكُمَآ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٌ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ هر آينه شنيد خدا سخن آن زن را كه با تو ستيزه مى‌كرد درباره شويش و داورى مى‌خواست از خدا و خدا مى‌شنيد گفتگوى شما را همانا خدا است شنواى بينا

ٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَآئِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَٰتِهِمۡ إِنۡ أُمَّهَٰتُهُمۡ إِلَّا ٱلَّٰٓـِٔي وَلَدۡنَهُمۡ وَ إِنَّهُمۡ لَيَقُولُونَ مُنكَرٗا مِّنَ ٱلۡقَوۡلِ وَ زُورٗا وَ إِنَّ ٱللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٞ

آنان كه ظهار مى‌كنند از شما از زنان خويش نيستند آن زنان مادران ايشان نيستند مادرانشان مگر آنان كه زائيدندشان و هر آينه گويند ناپسندى از سخن و دروغى را و همانا خدا است گذشت‌كننده آمرزشگر

وَ ٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِن نِّسَآئِهِمۡ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُواْ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مِّن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّا ذَٰلِكُمۡ تُوعَظُونَ بِهِۦ وَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

و آنان كه ظهار مى‌كنند از زنان خويش پس بازمى‌گردند بدانچه گفتند پس آزاد كردن بنده پيش از آنكه به هم نزديك شوند اين را اندرز داده شويد بدان و خدا است بدانچه مى‌كنيد آگاه

فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ مِن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّا فَمَن لَّمۡ يَسۡتَطِعۡ فَإِطۡعَامُ سِتِّينَ مِسۡكِينٗا ذَٰلِكَ لِتُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ وَ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ

و آنكه نيافت پس روزه دو ماه پى در پى پيش از آنكه به هم نزديك شوند و آنكه نتوانست پس خوراك شصت تن بينوا اين تا ايمان آريد به خدا و پيمبرش و اين است مرزهاى خدا و كافران را است عذابى دردناك

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحَآدُّونَ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ كُبِتُواْ كَمَا كُبِتَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَ قَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتِۢ بَيِّنَٰتٖ وَ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٞ مُّهِينٞ

همانا آنان كه دشمنى كنند با خدا و پيمبرش سرنگون شوند بدانسان كه سرنگون شدند آنان كه پيش از ايشان بودند و همانا فرستاديم آيتهايى روشن و كافران را است عذابى خواركننده

يَوۡمَ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوٓاْ أَحۡصَىٰهُ ٱللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

روزى كه برانگيزدشان خدا همگى پس آگهيشان دهد بدانچه كردند بشمردش خدا و فراموشش كردند و خدا است بر همه چيز گواه

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا يَكُونُ مِن نَّجۡوَىٰ ثَلَٰثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمۡ وَ لَا خَمۡسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمۡ وَ لَآ أَدۡنَىٰ مِن ذَٰلِكَ وَ لَآ أَكۡثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمۡ أَيۡنَ مَا كَانُواْ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

آيا ننگريستى كه خدا داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و نيست رازگويى سه تن جز آنكه او است چهارميشان و نه پنج تن جز آنكه او است ششمين ايشان و نه كمتر از اين و نه بيشتر جز آنكه او است با ايشان هر جا باشند و سپس آگهيشان دهد به آنچه كردند روز رستاخيز همانا خدا است به هر چيزى دانا

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ نُهُواْ عَنِ ٱلنَّجۡوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَ يَتَنَٰجَوۡنَ بِٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡعُدۡوَٰنِ وَ مَعۡصِيَتِ ٱلرَّسُولِ وَ إِذَا جَآءُوكَ حَيَّوۡكَ بِمَا لَمۡ يُحَيِّكَ بِهِ ٱللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ لَوۡلَا يُعَذِّبُنَا ٱللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسۡبُهُمۡ جَهَنَّمُ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

آيا ننگريستى بدانان كه نهى شدند از رازگفتن (آهسته سر به گوشى سخن‌گفتن) پس بازگردند بدانچه نهى شدند از آن و راز گويند به گناه و دشمنى و نافرمانى پيمبر و هر گاه آيندت درودت گويند بدانچه درودت نگفت بدان خدا و گويند پيش خود چرا عذاب نكند ما را خدا بدانچه گوئيم بس است ايشان را دوزخ چشندش پس چه زشت است آن جايگاه

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَنَٰجَيۡتُمۡ فَلَا تَتَنَٰجَوۡاْ بِٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡعُدۡوَٰنِ وَ مَعۡصِيَتِ ٱلرَّسُولِ وَ تَنَٰجَوۡاْ بِٱلۡبِرِّ وَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد گاهى كه با هم راز گوئيد راز نگوئيد به گناه و دشمنى و نافرمانى پيمبر و راز گوئيد به نيكوكارى و پرهيزكارى و بترسيد خدايى را كه بسويش گردآورده شويد

إِنَّمَا ٱلنَّجۡوَىٰ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ لِيَحۡزُنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ لَيۡسَ بِضَآرِّهِمۡ شَيۡ‍ًٔا إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَ عَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

جز اين نيست كه رازگويى از شيطان است تا اندوهگين سازد آنان را كه ايمان آوردند و نيست زيان رساننده آنان به چيزى جز به دستور خدا و بر خدا پس بايد توكل كنند مؤمنان

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَكُمۡ تَفَسَّحُواْ فِي ٱلۡمَجَٰلِسِ فَٱفۡسَحُواْ يَفۡسَحِ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَ إِذَا قِيلَ ٱنشُزُواْ فَٱنشُزُواْ يَرۡفَعِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ دَرَجَٰتٖ وَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

اى آنان كه ايمان آورديد هر گاه گفته شود به شما جاى باز كنيد در نشستگاه‌ها پس جاى دهيد تا جاى دهد شما را خدا و گاهى كه گفته شود برخيزيد پس برخيزيد بالا برد خدا آنان را كه ايمان آوردند از شما و آنان را كه داده شدند دانش را پايه هايى و خدا است بدانچه كنيد آگاه

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نَٰجَيۡتُمُ ٱلرَّسُولَ فَقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيۡ نَجۡوَىٰكُمۡ صَدَقَةٗ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ لَّكُمۡ وَ أَطۡهَرُ فَإِن لَّمۡ تَجِدُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

اى آنان كه ايمان آورديد هر گاه راز گوئيد با پيمبر پس پيش فرستيد پيش روى رازگفتن خويش صدقه اين بهتر است شما را و پاكتر پس اگر نداشتيد همانا خدا است آمرزنده مهربان

ءَأَشۡفَقۡتُمۡ أَن تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيۡ نَجۡوَىٰكُمۡ صَدَقَٰتٖ فَإِذۡ لَمۡ تَفۡعَلُواْ وَ تَابَ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمۡ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَ ءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ وَ ٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

آيا ترسيديد كه پيش پردازيد پيش روى رازگويى خويش صدقه‌هايى اكنون كه نكرديد و توبه كرد خدا بر شما پس بپاى داريد نماز را و بدهيد زكات را و فرمان بريد خدا و پيمبرش را و خدا است بدانچه كنيد آگاه

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مَّا هُم مِّنكُمۡ وَ لَا مِنۡهُمۡ وَ يَحۡلِفُونَ عَلَى ٱلۡكَذِبِ وَ هُمۡ يَعۡلَمُونَ

آيا ننگريستى بدانان كه دوستى كردند با گروهى كه خشم گرفت خدا بر ايشان نيستند ايشان از شما و نه از ايشان و سوگند ياد كنند بر دروغ و خود مى‌دانند

أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدًا إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

آماده كرد خدا براى ايشان عذابى سخت همانا زشت است آنچه بودند مى‌كردند

ٱتَّخَذُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ جُنَّةٗ فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

بگرفتند سوگندهاى خود را سپرى تا بازداشتند از راه خدا پس ايشان را است عذابى خواركننده

لَّن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَ لَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡ‍ًٔا أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

بى‌نياز نگرداند از ايشان خواسته‌هاى ايشان و نه فرزندانشان از خدا چيزى را آنانند ياران آتش ايشانند در آن جاودانان

يَوۡمَ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ جَمِيعٗا فَيَحۡلِفُونَ لَهُۥ كَمَا يَحۡلِفُونَ لَكُمۡ وَ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ عَلَىٰ شَيۡءٍ أَلَآ إِنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ

روزى كه برانگيزدشان خدا همگى پس سوگند ياد كنند برايش چنان كه سوگند ياد كنند براى شما و گمان كنند كه ايشانند بر چيزى همانا ايشانند دروغگويان

ٱسۡتَحۡوَذَ عَلَيۡهِمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَأَنسَىٰهُمۡ ذِكۡرَ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ حِزۡبُ ٱلشَّيۡطَٰنِ أَلَآ إِنَّ حِزۡبَ ٱلشَّيۡطَٰنِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

چيره شد بر ايشان شيطان پس فراموششان كرد ياد خدا را آنانند حزب شيطان همانا حزب شيطانند زيانكاران

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحَآدُّونَ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥٓ أُوْلَٰٓئِكَ فِي ٱلۡأَذَلِّينَ

همانا آنان كه دشمنى كنند با خدا و پيمبرش آنانند در جرگه سرافكندگان

كَتَبَ ٱللَّهُ لَأَغۡلِبَنَّ أَنَا۠ وَ رُسُلِيٓ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٞ

نوشت خدا كه پيروز مى‌شوم من و فرستادگانم همانا خدا است تواناى عزيز

لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَ ٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ يُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ وَ لَوۡ كَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِيرَتَهُمۡ أُوْلَٰٓئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡإِيمَٰنَ وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٖ مِّنۡهُ وَ يُدۡخِلُهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا رَضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَ رَضُواْ عَنۡهُ أُوْلَٰٓئِكَ حِزۡبُ ٱللَّهِ أَلَآ إِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

نيابى گروهى را كه ايمان آرند به خدا و روز بازپسين دوستى كنند با آنكه دشمنى كند با خدا و پيمبرش و هر چند باشند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا خويشاوندانشان آنان نوشت در دلهاشان ايمان را و كمك كرد ايشان را با روحى از خويش و درآردشان باغهايى كه روان است زير آنها جويها جاودانان در آنها خوشنود باشد خدا از ايشان و خوشنود باشند از او آنانند حزب خدا همانا حزب خداوندند رستگاران