سوره المجادلة
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qad Sami`a Allāhu Qawla Allatī Tujādiluka Fī Zawjihā Wa Tashtakī 'Ilá Allāhi Wa Allāhu Yasma`u Taĥāwurakumā 'Inna Allāha Samī`un Başīrun
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ خدا سخن آن (زنى) را كه درباره همسرش با تو مجادله مىكرد و به خدا شكوه مىكرد، شنيد، و خدا گفتمان شما را مىشنود؛ [چرا] كه خدا شنواى بيناست.
Al-Ladhīna Yužāhirūna Minkum Min Nisā'ihim Mā Hunna 'Ummahātihim 'In 'Ummahātuhum 'Illā Al-Lā'ī Waladnahum Wa 'Innahum Layaqūlūna Munkarāan Mina Al-Qawli Wa Zūrāan Wa 'Inna Allāha La`afūwun Ghafūrun
2كسانى از شما كه زنانشان را ظهار مىكنند (و مادر خود مىخوانند) آنان مادرانشان نيستند؛ مادرانشان جز كسانى كه آنان را زاييدهاند نيستند و قطعا آنان سخن ناپسند و باطل مىگويند؛ و مسلما خدا بخشاينده [و] بسيار آمرزنده است.
Wa Al-Ladhīna Yužāhirūna Min Nisā'ihim Thumma Ya`ūdūna Limā Qālū Fataĥrīru Raqabatin Min Qabli 'An Yatamāssā Dhalikum Tū`ažūna Bihi Wa Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrun
3و كسانى كه زنانشان را ظهار مىكنند (و مادر خود مىخوانند) سپس از آنچه گفتهاند باز مىگردند، پس پيش از آنكه با همديگر تماس گيرند آزاد كردن بندهاى (بر آنان واجب است). آن (چيزى است كه شما) بدان پند داده مىشويد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
Faman Lam Yajid Faşiyāmu Shahrayni Mutatābi`ayni Min Qabli 'An Yatamāssā Faman Lam Yastaţi` Fa'iţ`āmu Sittīna Miskīnāan Dhālika Litu'uminū Billāhi Wa Rasūlihi Wa Tilka Ĥudūdu Allāhi Wa Lilkāfirīna `Adhābun 'Alīmun
4و هر كس (بندهاى) نيافت، پس پيش از آنكه با يكديگر تماس گيرند روزه دو ماه پياپى (بر او واجب است). و هر كس نتواند، پس غذا دادن شصت بينوا (بر او واجب است). اين بخاطر آن است كه به خدا و فرستادهاش ايمان بياوريد؛ و اينها مرزهاى خداست؛ و براى كافران عذاب دردناكى است!
'Inna Al-Ladhīna Yuĥāddūna Allāha Wa Rasūlahu Kubitū Kamā Kubita Al-Ladhīna Min Qablihim Wa Qad 'Anzalnā 'Āyātin Bayyinātin Wa Lilkāfirīna `Adhābun Muhīnun
5در حقيقت كسانى كه با خدا و فرستادهاش به شدت مخالفت مىكنند، خوار شدهاند همانگونه كه كسانى كه پيش از آنان بودند خوارشدند؛ و بيقين ما نشانهاى روشن فروفرستاديم و براى كافران عذابى خوار كننده است،
Yawma Yab`athuhumu Allāhu Jamī`āan Fayunabbi'uhum Bimā `Amilū 'Aĥşāhu Allāhu Wa Nasūhu Wa Allāhu `Alá Kulli Shay'in Shahīdun
6در روزى كه خدا همه آنان را بر مىانگيزد و به آنان از آنچه انجام دادهاند خبر مىدهد، كه خدا آن (اعمال) را به شمار آورده و [لى آنان] آن را فراموش كردهاند؛ و خدا بر هر چيزى گواه است.
'Alam Tará 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Mā Yakūnu Min Najwá Thalāthatin 'Illā Huwa Rābi`uhum Wa Lā Khamsatin 'Illā Huwa Sādisuhum Wa Lā 'Adná Min Dhālika Wa Lā 'Akthara 'Illā Huwa Ma`ahum 'Ayna Mā Kānū Thumma Yunabbi'uhum Bimā `Amilū Yawma Al-Qiyāmati 'Inna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun
7آيا اطلاع نيافتهاى كه خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند؛ هيچ رازگويى سه (نفرى) نيست مگر آنكه او چهارمين آنان است، و هيچ رازگويى پنج (نفرى) نيست مگر آنكه او ششمين آنان است، و نه كمتر از آن و نه بيشتر (از آن است) مگر آنكه او همراه آنان است هر كجا كه باشند، سپس روز رستاخيز به آنان از آنچه انجام دادهاند، خبر مىدهد؛ [چرا] كه خدا به هر چيزى داناست.
'Alam Tará 'Ilá Al-Ladhīna Nuhū `Ani An-Najwá Thumma Ya`ūdūna Limā Nuhū `Anhu Wa Yatanājawna Bil-'Ithmi Wa Al-`Udwāni Wa Ma`şiyati Ar-Rasūli Wa 'Idhā Jā'ūka Ĥayyawka Bimā Lam Yuĥayyika Bihi Allāhu Wa Yaqūlūna Fī 'Anfusihim Lawlā Yu`adhdhibunā Al-Lahu Bimā Naqūlu Ĥasbuhum Jahannamu Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Maşīru
8آيا نظر نكردهاى به كسانى كه از رازگويى منع شده بودند، سپس به آنچه كه از آن منع شده بودند باز مىگردند، و براى گناه و تعدى و نافرمانى فرستاده (خدا) با يكديگر رازگويى مىكنند، و هنگامى كه نزد تو مىآيند به چيزى كه خدا بدان تو را زنده باد نگفته است به تو« زنده باد »مىگويند؛ و در (دلهاى) خودشان مىگويند:« چرا خدا ما را بخاطر آنچه مىگوييم عذاب نمىكند؟! »جهنم براى آنان كافى است، در حالى كه وارد آن مىشوند (و مىسوزند) و چه بد فرجامى است!
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Tanājaytum Falā Tatanājawā Bil-'Ithmi Wa Al-`Udwāni Wa Ma`şiyati Ar-Rasūli Wa Tanājawā Bil-Birri Wa At-Taqwá Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī 'Ilayhi Tuĥsharūna
9اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه رازگويى مىكنيد، پس براى گناه و تعدى و نافرمانى فرستاده (خدا) با يكديگر رازگويى نكنيد، و براى نيكى و پارسايى (و خود نگهدارى) رازگويى كنيد؛ و [خودتان را] از [عذاب] خدايى حفظ كنيد كه فقط به سوى او گردآورى مىشويد.
'Innamā An-Najwá Mina Ash-Shayţāni Liyaĥzuna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Laysa Biđārrihim Shay'āan 'Illā Bi'idhni Allāhi Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna
10رازگويى فقط از شيطان است؛ تا كسانى را كه ايمان آوردهاند اندوهگين سازد، در حالى كه جز به رخصت خدا، هيچ چيز زيان رسان به آنان نيست؛ و مؤمنان پس بايد تنها بر خدا توكل كنند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Qīla Lakum Tafassaĥū Fī Al-Majālisi Fāfsaĥū Yafsaĥi Allāhu Lakum Wa 'Idhā Qīla Anshuzū Fānshuzū Yarfa`i Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Minkum Wa Al-Ladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Darajātin Wa Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrun
11اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه به شما گفته شود:« در مجلسها جاى گشاييد، پس جاى گشاييد، كه خدا براى شما جاى مىگشايد؛ و هنگامى كه گفته شود:« برخيزيد. »پس برخيزيد؛ كه خدا كسانى از شما را كه ايمان آوردهاند و كسانى را كه به آنان دانش داده شده، به رتبههايى بالا مىبرد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Nājaytumu Ar-Rasūla Faqaddimū Bayna Yaday Najwākum Şadaqatan Dhālika Khayrun Lakum Wa 'Aţharu Fa'in Lam Tajidū Fa'inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun
12اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه با فرستاده (خدا) رازگويى مىكنيد پس پيش (از آن) بخشش صادقانهاى تقديم داريد؛ اين براى شما بهتر و پاك كنندهتر است؛ و اگر نيافتيد پس مسلما خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
A'ashfaqtum 'An Tuqaddimū Bayna Yaday Najwākum Şadaqātin Fa'idh Lam Taf`alū Wa Tāba Allāhu `Alaykum Fa'aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa 'Aţī`ū Allaha Wa Rasūlahu Wa Allāhu Khabīrun Bimā Ta`malūna
13آيا بيمناك شديد كه پيش از رازگوييتان بخششهاى صادقانه تقديم داريد؟! پس در اين هنگام كه انجام ندادهايد، و خدا توبه شما را پذيرفت، پس نماز را برپا داريد و [ماليات] زكات را بپردازيد و از خدا و فرستادهاش اطاعت كنيد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
'Alam Tará 'Ilá Al-Ladhīna Tawallawā Qawmāan Ghađiba Allāhu `Alayhim Mā Hum Minkum Wa Lā Minhum Wa Yaĥlifūna `Alá Al-Kadhibi Wa Hum Ya`lamūna
14آيا نظر نكردهاى به كسانى كه با گروهى كه خدا بر آنان خشم كرده دوستى كردند؟! آنان از شما نيستند و (شما) از آنان نيستيد، و به دروغ سوگند ياد مىكنند در حالى كه آنان مىدانند (كه دروغ مىگويند).
'A`adda Allāhu Lahum `Adhābāan Shadīdāan 'Innahum Sā'a Mā Kānū Ya`malūna
15خدا عذابى شديد براى آنان آماده ساخته است، [چرا] كه بد است آنچه را آنان همواره انجام مىدادند!
Attakhadhū 'Aymānahum Junnatan Faşaddū `An Sabīli Allāhi Falahum `Adhābun Muhīnun
16سوگندهايشان را سپرى قرار دادند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند؛ پس براى آنان عذابى خوار كننده است!
Lan Tughniya `Anhum 'Amwāluhum Wa Lā 'Awlāduhum Mina Allāhi Shay'āan 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna
17هرگز اموالشان و فرزندانشان هيچ چيزى [مجازات] خدا را از آنان دفع نخواهد كرد؛ آنان اهل آتشند در حالى كه آنان در آنجا ماندگارند.
Yawma Yab`athuhumu Allāhu Jamī`āan Fayaĥlifūna Lahu Kamā Yaĥlifūna Lakum Wa Yaĥsabūna 'Annahum `Alá Shay'in 'Alā 'Innahum Humu Al-Kādhibūna
18(يادكن) روزى را كه خدا همه آنان را بر مىانگيزد، و براى او سوگند ياد مىكنند همان گونه كه براى شما سوگند ياد مىكنند؛ و مىپندارند كه آنان بر چيزى (سودمند دست يافته) اند؛ آگاه باشيد كه آنان فقط دروغگويند.
Astaĥwadha `Alayhimu Ash-Shayţānu Fa'ansāhum Dhikra Allāhi 'Ūlā'ika Ĥizbu Ash-Shayţāni 'Alā 'Inna Ĥizba Ash-Shayţāni Humu Al-Khāsirūna
19شيطان بر آنان مسلط شده و ياد خدا را از ياد آنان برد؛ آنان حزب شيطانند. آگاه باشيد كه حزب شيطان فقط زيانكارند!
'Inna Al-Ladhīna Yuĥāddūna Allāha Wa Rasūlahu 'Ūlā'ika Fī Al-'Adhallīna
20در حقيقت كسانى كه با خدا و فرستادهاش بشدت مخالفت كنند، آنان در (زمره) خوارترين (افراد) ند.
Kataba Allāhu La'aghlibanna 'Anā Wa Rusulī 'Inna Allāha Qawīyun `Azīzun
21خدا مقرر داشته كه قطعا من و فرستادگانم پيروز مىشويم؛ [چرا] كه خدا نيرومندى شكستناپذير است.
Lā Tajidu Qawmāan Yu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Yuwāddūna Man Ĥādda Allāha Wa Rasūlahu Wa Law Kānū 'Ābā'ahum 'Aw 'Abnā'ahum 'Aw 'Ikhwānahum 'Aw `Ashīratahum 'Ūlā'ika Kataba Fī Qulūbihimu Al-'Īmāna Wa 'Ayyadahum Birūĥin Minhu Wa Yudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Rađiya Allāhu `Anhum Wa Rađū `Anhu 'Ūlā'ika Ĥizbu Allāhi 'Alā 'Inna Ĥizba Allāhi Humu Al-Mufliĥūna
22هيچ قومى را كه ايمان به خدا و روز بازپسين بياورند، نمىيابى كه با كسانى كه با خدا و فرستادهاش به شدت مخالفت ورزند، دوستى كنند، و گرچه پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا خاندانشان باشند، اينانند كه خدا ايمان را در دلهايشان نوشته و با روحى از (جانب خود) ش تاييد كرده، و آنان را در بوستانهاى (بهشتى) وارد مىكند كه نهرها از زير [درختان] ش روان است، در حالى كه در آنجا ماندگارند. خدا از آنان خشنود است، و آنان (نيز) از او خشنودند؛ آنان حزب خدا هستند، آگاه باشيد در واقع فقط حزب خدا رستگارند!