سوره المدثر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru
1بنام خداى رحمان رحيم؛ اى جامه بر خود كشيده.
Qum Fa'andhir
2برخيز، مردم را انذار كن.
Wa Rabbaka Fakabbir
3و پروردگارت را تكبير كن.
Wa Thiyābaka Faţahhir
4و لباسهايت را پاك كن.
Wa Ar-Rujza Fāhjur
5و از اضطراب و ترديد دورى نما.
Wa Lā Tamnun Tastakthiru
6و منت منه حال آنكه عملت را زياد گمان مىكنى.
Wa Lirabbika Fāşbir
7و براى پروردگارت خويشتن دار باش.
Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri
8پس چون در ناقور كوبيده شود.
Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun
9آن در آن روز، روز سختى است.
`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin
10بر كافران دشوار و ناآسان است.
Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan
11بگذار مرا با كسى كه به تنهايى او را آفريدهام.
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan
12و براى او مال زيادى قرار دادهام.
Wa Banīna Shuhūdāan
13و پسران حاضر.
Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan
14و براى او معيشت كامل آماده كردهام.
Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda
15سپس طمع دارد كه زياد كنم.
Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan
16نه، او بآيات ما عنود است.
Sa'urhiquhu Şa`ūdāan
17حتما او را به گردنه سختى بالا مىبرم.
'Innahu Fakkara Wa Qaddara
18او فكر كرد، فكرش اندازه گيرى نمود.
Faqutila Kayfa Qaddara
19بميرد چطور چنان اندازه گيرى كرد؟!
Thumma Qutila Kayfa Qaddara
20سپس بميرد چطور چنان اندازهگيرى كرد.
Thumma Nažara
21سپس نگاه كرد.
Thumma `Abasa Wa Basara
22سپس قيافه درهم كشيد و اظهار كراهت كرد.
Thumma 'Adbara Wa Astakbara
23سپس اعراض كرد و خود بزرگ بينى نمود.
Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu
24و گفت. نيست اين مگر سحرى كه از ديگران نقل مىشود.
'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari
25نيست اين مگر سخن بشر.
Sa'uşlīhi Saqara
26حتما او را داخل مىكنم به سقر.
Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru
27و چه ميدانى سقر چيست؟
Lā Tubqī Wa Lā Tadharu
28نه باقى مىگذارد و نه ترك مىكند.
Lawwāĥatun Lilbashari
29تغيير دهنده بشرههاست.
`Alayhā Tis`ata `Ashara
30بر آن نوزده نفر مأمورند.
Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari
31قرار ندادهايم مأموران آتش را مگر ملائكه و قرار ندادهايم عده آنها را مگر امتحان براى آنان كه كافر شدهاند، تا اهل كتاب يقين نمايند و اهل ايمان، ايمان خويش را زياد كنند، و اهل كتاب و مؤمنان شك ننمايند و آنان كه مريض القلب اندو كفار بگويند: خدا با اين وصف چه چيز اراده كرده است، خدا اين چنين گمراه مىكند كسى را كه اراده كند، و هدايت مىكند كسى را كه اراده نمايد، لشكرهاى پروردگارت را جز او نمىداند، اين عدد نيست مگر تذكر براى بشر.
Kallā Wa Al-Qamari
32نه، قسم به ماه.
Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara
33و قسم به شب وقتى كه پشت كند.
Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara
34و قسم به صبح چون سفيد شود.
'Innahā La'iĥdá Al-Kubari
35قرآن يكى از آيات بزرگتر الهى است.
Nadhīrāan Lilbashari
36انذار است براى بشر.
Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara
37براى كسى كه مىخواهد در ايمان و عمل پيش افتد يا پس ماند.
Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun
38هر كس در مقابل آنچه كرده گرو است:
'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni
39مگر اصحاب يمين.
Fī Jannātin Yatasā'alūna
40آنها در بهشتها هستند و از هم سؤال مىكنند.
`Ani Al-Mujrimīna
41از حال مجرمان.
Mā Salakakum Fī Saqara
42چه چيز شما را به جهنم داخل كرد؟!
Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna
43گويند: ما از نماز گزاران نبوديم.
Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna
44فقير را اطعام نمىكرديم.
Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna
45با اهل باطل وارد مىشديم.
Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni
46روز جزا را تكذيب مىكرديم.
Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu
47تا مرگ بر ما آمد.
Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna
48پس شفاعت شافعان نفعشان ندهد.
Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna
49آنها را چه شده كه از قرآن در حال اعراض هستند.
Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun
50گويى خران رم كردهاند.
Farrat Min Qaswarahin
51كه از شيرى گريخته است.
Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan
52بلكه هر كس از آنها مىخواهد نامههاى گسترده و باز شده داده شود.
Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha
53نه، بلكه از آخرت نمىترسند.
Kallā 'Innahu Tadhkirahun
54نه، آيات قرآن موعظه است.
Faman Shā'a Dhakarahu
55هر كه بخواهد از آن پند گيرد.
Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi
56و پند نمىگيرند مگر آنكه خدا بخواهد، خدا اهل تقوى و اهل آمرزش است.