Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ اى‌جامه برخود پوشيده!

Qum Fa'andhir

برخيز و بيم ده،

Wa Rabbaka Fakabbir

و پروردگارت را بزرگ‌دار،

Wa Thiyābaka Faţahhir

و جامه‌ات را پاك كن،

Wa Ar-Rujza Fāhjur

و از پليدى دور شو

Wa Lā Tamnun Tastakthiru

و [احسانت را بر ديگران‌] در حالى كه [آن را] بزرگ و فراوان بينى منت مگذار،

Wa Lirabbika Fāşbir

و [بر آزار دشمنان‌] براى پروردگارت شكيبايى ورز.

Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri

پس زمانى كه در صور دميده شود،

Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun

آن روز، روز بسيار سختى است،

`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin

بر كافران آسان نيست،

Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan

مرا با كسى كه او را به تنهايى آفريدم واگذار،

Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan

و برايش ثروت گسترده و فراوان قرار دادم،

Wa Banīna Shuhūdāan

و فرزندانى كه نزدش حاضرند

Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan

و نعمت ها [ى مادى و وسايل زندگى‌] را به طور كامل براى او فراهم آوردم،

Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda

باز هم طمع دارد كه بيفزايم.

Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan

اين چنين نيست؛ زيرا او همواره به آيات ما دشمنى مى‌ورزد،

Sa'urhiquhu Şa`ūdāan

به زودى او را به بالا رفتن از گردنه عذابى بسيار سخت مجبور مى‌كنم.

'Innahu Fakkara Wa Qaddara

او [براى باطل كردن دعوت قرآن‌] انديشيد و [آن را] سنجيد؛

Faqutila Kayfa Qaddara

پس مرگ بر او باد، چگونه سنجيد؟

Thumma Qutila Kayfa Qaddara

باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجيد؟

Thumma Nažara

آن گاه نظر كرد،

Thumma `Abasa Wa Basara

سپس چهره درهم كشيد و قيافه نفرت‌آميز به خود گرفت،

Thumma 'Adbara Wa Astakbara

آن گاه [از قرآن‌] روى گردانيد و تكبر ورزيد؛

Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu

پس گفت: اين قرآن جز جادويى كه از جادوگران پيشين حكايت شده چيزى نيست،

'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari

اين جز سخن بشر نمى‌باشد.

Sa'uşlīhi Saqara

به زودى او را در سقر درآورم

Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru

و تو چه مى‌دانى سقر چيست؟

Lā Tubqī Wa Lā Tadharu

[آتشى است كه‌] نه چيزى را باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌كند؛

Lawwāĥatun Lilbashari

پوست بدن را [همه جانبه‌] دگرگون مى‌كند؛

`Alayhā Tis`ata `Ashara

بر آن نوزده نفر [موكل‌] گمارده‌اند

Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari

و ما موكلان آتش را جز فرشتگان قرار نداده‌ايم، و شماره آنان را جز آزمايشى براى كافران مقرر نكرده‌ايم تا اهل كتاب [به خاطر هماهنگى قرآن با كتابشان‌] يقين پيدا كنند و بر ايمان مؤمنان بيفزايد، و اهل كتاب و مؤمنان [در حقانيت قرآن‌] ترديد نكنند، و تا بيماردلان و كافران بگويند: خدا از توصيف گماشتگان آتش به نوزده نفر چه هدفى دارد؟ اين‌گونه خدا هر كه را بخواهد [پس از بيان حقيقت‌] گمراه مى‌كند و هر كه را بخواهد هدايت مى‌نمايد، و سپاهيان پروردگارت را جز خود او كسى نمى‌داند، و اين قرآن فقط مايه تذكر و پند براى بشر است.

Kallā Wa Al-Qamari

اين چنين نيست [كه كافران مى‌پندارند كه اين حقايق افسانه است،] سوگند به ماه

Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara

[و] سوگند به شب هنگامى كه پشت مى‌كند

Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara

و سوگند به صبح زمانى كه از پرده سياه شب درآيد و رخ نمايد

'Innahā La'iĥdá Al-Kubari

كه بى‌ترديد اين [قرآن‌] از بزرگ‌ترين پديده‌هاست؛

Nadhīrāan Lilbashari

هشدار دهنده به بشر است،

Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara

براى هر كس از شما كه بخواهد [به وسيله ايمان، طاعت و انجام كار خير] پيشى جويد يا [به سبب كفر، طغيان و گناه‌] پس ماند؛

Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun

هر كسى در گرو دست‌آورده‌هاى خويش است،

'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni

مگر سعادتمندان

Fī Jannātin Yatasā'alūna

كه در بهشت‌ها از يكديگر مى‌پرسند

`Ani Al-Mujrimīna

از روز و حال گنهكاران،

Mā Salakakum Fī Saqara

[به آنان رو كرده‌] مى‌گويند: چه چيز شما را به دوزخ وارد كرد؟

Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna

مى‌گويند: ما از نمازگزاران نبوديم

Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna

و به تهيدستان و نيازمندان طعام نمى‌داديم

Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna

و با فرورفتگان [در گفتار و كردار باطل‌] فرومى‌رفتيم،

Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni

و همواره روز جزا را انكار مى‌كرديم

Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu

تا آنكه مرگ ما فرا رسيد.

Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna

پس آنان را شفاعت شفيعان سودى نمى‌دهد؛

Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna

آنان را چه شده كه از تذكر و هشدار روى گردانند؟

Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun

گويى گورخرانى وحشى و رميده‌اند

Farrat Min Qaswarahin

كه از [چنگال‌] شيرى گريخته‌اند؛

Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan

بلكه هر كدام از آنان توقع دارد نامه‌هايى سرگشاده [از سوى خدا] دريافت دارد!

Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha

اين چنين نيست [كه علت فرارشان از دين براى دريافت نكردن نامه باشد] بلكه [فرارشان براى اين است كه‌] از آخرت نمى‌ترسند؛

Kallā 'Innahu Tadhkirahun

اين چنين نيست [كه نامه سرگشاده‌اى از سوى ما به آنان رسد]، بلكه بى‌ترديد اين قرآن تذكر و هشدارى است [كه براى جهانيان كافى است.]

Faman Shā'a Dhakarahu

پس هركه بخواهد از آن پند گيرد،

Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi

و از آن پند نمى‌گيرند مگر آنكه خدا بخواهد، او سزاوار است كه از وى پروا كنند، و سزاوار است كه به آمرزشش اميد بندند.