قرآن عثمان طه

سوره المدثر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى جامه خواب به خود پيچيده!


Qum Fa'andhir

2

برخيز و هشدار ده،


Wa Rabbaka Fakabbir

3

و پروردگارت را بزرگ شمار،


Wa Thiyābaka Faţahhir

4

و لباست را پاك كن،


Wa Ar-Rujza Fāhjur

5

و از پليدى دورى كن،


Wa Lā Tamnun Tastakthiru

6

و منت مگذار در حالى كه فزونى مى‌طلبى،


Wa Lirabbika Fāşbir

7

و بخاطر پروردگارت شكيبا باش.


Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri

8

و هنگامى كه در شيپور دميده شود،


Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun

9

و آن، در آن روز، روزى سخت است،


`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin

10

كه بر كافران غير آسان است!


Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan

11

مرا باكسى كه (او را) به تنهايى آفريده‌ام واگذار!


Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan

12

و براى او مال گسترده‌اى قرار دادم،


Wa Banīna Shuhūdāan

13

و پسرانى شاهد (و حاضر به خدمت)،


Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan

14

و براى او (وسايل زندگى را) كاملا آماده كردم.


Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda

15

سپس طمع ورزيد كه بيفزايم.


Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan

16

هرگز چنين نيست؛ [چرا] كه او نسبت به (آيات و) نشانه‌هاى ما ستيزه‌گر بود.


Sa'urhiquhu Şa`ūdāan

17

بزودى اورا به بالا رفتن (از گردنه عذاب) وا مى‌دارم.


'Innahu Fakkara Wa Qaddara

18

[چرا] كه او تفكر كرد و (نقشه را) معين نمود.


Faqutila Kayfa Qaddara

19

پس كشته باد! كه چگونه معين كرد؟!


Thumma Qutila Kayfa Qaddara

20

سپس كشته باد! كه چگونه معين نمود؟!


Thumma Nažara

21

سپس نظر كرد،


Thumma `Abasa Wa Basara

22

سپس چهره در هم كشيد و با ترشرويى شتاب كرد؛


Thumma 'Adbara Wa Astakbara

23

سپس پشت كرد و تكبر ورزيد،


Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu

24

و گفت:« اين (قرآن) جز سحرى حكايت شده نيست.


'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari

25

اين جز گفتار بشر نيست. »


Sa'uşlīhi Saqara

26

بزودى او را به دوزخ آزار دهنده وارد مى‌كنم (و مى‌سوزانم)!


Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru

27

و چه چيز تورا آگاه كرد كه« دوزخ آزار دهنده »چيست؟!


Lā Tubqī Wa Lā Tadharu

28

(دوزخى) كه نه باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌سازد.


Lawwāĥatun Lilbashari

29

كه (آن دوزخ) سوزاننده و تغيير دهنده (رنگ) پوست‌هاست.


`Alayhā Tis`ata `Ashara

30

كه نوزده (فرشته) برآن (گماشته) است.


Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari

31

و (مأموران) اهل آتش را جز فرشتگان قرار نداديم، و تعداد آنان را جز آزمايشى براى كسانى كه كفر ورزيدند قرار نداديم، تا كسانى كه به آنان كتاب داده شده يقين كنند و بر ايمان كسانى كه ايمان آوردند بيفزايد، و كسانى كه به آنان كتاب داده شده و مؤمنان ترديد نكنند، و براى اينكه كسانى كه در دل‌هايشان [نوعى‌] بيمارى است و كافران بگويند:« خدا از اين مثل چه اراده كرده است؟! »اينگونه خدا هر كس را بخواهد (بخاطر اعمالش) در گمراهى وا مى‌نهد، و هر كس را (شايسته بداند و) بخواهد راهنمايى مى‌كند. و (تعداد) لشكريان پروردگارت را جز او نمى‌داند و اين جز يادآورى براى بشر نيست.


Kallā Wa Al-Qamari

32

هرگز چنين نيست، (كه تصور مى‌كنند،) سوگند به ماه!


Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara

33

و سوگند به شب، هنگامى كه پشت كند!


Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara

34

و سوگند به صبح، هنگامى كه روشن شود!


'Innahā La'iĥdá Al-Kubari

35

قطعا آن (دوزخ) يكى از (نشانه‌هاى) بزرگ است.


Nadhīrāan Lilbashari

36

در حالى كه هشدار گرى براى بشر است.


Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara

37

براى هر كس از شما كه بخواهد پيشرو باشد يا واپس ماند.


Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun

38

هر شخصى در گرو دستاورد (خويش) است.


'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni

39

مگر ياران خجسته (دست راست)،


Fī Jannātin Yatasā'alūna

40

كه در بوستان‌هاى (بهشتى) پرسش مى‌كند،


`Ani Al-Mujrimīna

41

از خلافكاران:


Mā Salakakum Fī Saqara

42

« چه چيز شما را به دوزخ آزار دهنده وارد ساخت؟! »


Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna

43

مى‌گويند:« از نمازگزاران نبوده‌ايم،


Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna

44

و هرگز به بينوايان غذا نمى‌داديم،


Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna

45

و پيوسته با فرورفتگان (در باطل) فرو مى‌رفتيم،


Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni

46

و همواره روز جزا را تكذيب مى‌كرديم،


Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu

47

تا اينكه يقين (به مرگ) به سراغ ما آمد. »


Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna

48

پس شفاعت شفاعت كنندگان براى آنان سودى نخواهد داشت.


Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna

49

و آنان را چه شده كه از ياد آورى (قرآن) رويگردانند؟!


Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun

50

چنانكه گويى كه آنان گور خرانى رميده‌اند،


Farrat Min Qaswarahin

51

كه از (مقابل) شيرى فرار كرده‌اند!


Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan

52

بلكه هر مردى از آنان مى‌خواهد كه كتابى گشاده (به او) داده شود.


Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha

53

هرگز چنين نيست (كه آنان مى‌گويند،) بلكه از آخرت نمى‌ترسيد.


Kallā 'Innahu Tadhkirahun

54

هرگز چنين نيست (كه آنها مى‌گويند،) در واقع آن (قرآن) ياد آورى است.


Faman Shā'a Dhakarahu

55

و هر كس بخواهد آن (قرآن) را ياد كند؛


Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi

56

و يادآور نمى‌شوند مگر اينكه خدا بخواهد؛ كه او اهل پارسايى (و خود نگهدارى) و اهل آمرزش است.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان