قرآن عثمان طه

سوره المدثر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ اى كشيده رداىِ شب بر سر،


Qum Fa'andhir

2

برخيز و بترسان.


Wa Rabbaka Fakabbir

3

و پروردگار خود را بزرگ دار.


Wa Thiyābaka Faţahhir

4

و لباس خويشتن را پاك كن.


Wa Ar-Rujza Fāhjur

5

و از پليدى دور شو.


Wa Lā Tamnun Tastakthiru

6

و منّت مگذار و فزونى مَطَلب.


Wa Lirabbika Fāşbir

7

و براى پروردگارت شكيبايى كن.


Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri

8

پس چون در صور دميده شود،


Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun

9

آن روز [چه‌] روز ناگوارى است!


`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin

10

بر كافران آسان نيست.


Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan

11

مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار.


Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan

12

و دارايى بسيار به او بخشيدم،


Wa Banīna Shuhūdāan

13

و پسرانى آماده [به خدمت، دادم‌]،


Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan

14

و برايش [عيش خوش‌] آماده كردم.


Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda

15

باز [هم‌] طمع دارد كه بيفزايم.


Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan

16

ولى نه، زيرا او دشمنِ آيات ما بود.


Sa'urhiquhu Şa`ūdāan

17

به زودى او را به بالا رفتن از گردنه [عذاب‌] وادار مى‌كنم.


'Innahu Fakkara Wa Qaddara

18

آرى، [آن دشمن حقّ‌] انديشيد و سنجيد.


Faqutila Kayfa Qaddara

19

كُشته بادا، چگونه [او] سنجيد؟


Thumma Qutila Kayfa Qaddara

20

[آرى،] كشته بادا، چگونه [او] سنجيد.


Thumma Nažara

21

آن گاه نظر انداخت.


Thumma `Abasa Wa Basara

22

سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد.


Thumma 'Adbara Wa Astakbara

23

آن گاه پشت گردانيد و تكبّر ورزيد،


Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu

24

و گفت: «اين [قرآن‌] جز سحرى كه [به برخى‌] آموخته‌اند نيست.


'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari

25

اين غير از سخن بشر نيست.»


Sa'uşlīhi Saqara

26

زودا كه او را به سَقَر در آورم.


Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru

27

و تو چه دانى كه آن سَقَر چيست؟


Lā Tubqī Wa Lā Tadharu

28

نه باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌كند.


Lawwāĥatun Lilbashari

29

پوستها را سياه مى‌گرداند.


`Alayhā Tis`ata `Ashara

30

[و] بر آن [دوزخ‌]، نوزده [نگهبان‌] است.


Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari

31

و ما موكّلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم، و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده‌اند قرار نداديم، تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند، و ايمان كسانى كه ايمان آورده‌اند افزون گردد، و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شكّ نيفتند، و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند: «خدا از اين وصف كردن، چه چيزى را اراده كرده است؟» اين گونه، خدا هر كه را بخواهد بيراه مى‌گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند، و [شماره‌] سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‌داند، و اين [آيات‌] جز تذكارى براى بشر نيست.


Kallā Wa Al-Qamari

32

نه چنين است [كه مى‌پندارند!] سوگند به ماه،


Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara

33

و سوگند به شامگاه چون پشت كند،


Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara

34

و سوگند به بامداد چون آشكار شود،


'Innahā La'iĥdá Al-Kubari

35

كه آيات [قرآن‌] از پديده‌هاى بزرگ است.


Nadhīrāan Lilbashari

36

بشر را هشداردهنده است.


Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara

37

هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد.


Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun

38

هر كسى در گروِ دستاورد خويش است،


'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni

39

بجز ياران دست راست:


Fī Jannātin Yatasā'alūna

40

در ميان باغها. از يكديگر مى‌پرسند،


`Ani Al-Mujrimīna

41

درباره مجرمان:


Mā Salakakum Fī Saqara

42

«چه چيز شما را در آتش [سَقَر] درآورد؟»


Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna

43

گويند: «از نمازگزاران نبوديم،


Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna

44

و بينوايان را غذا نمى‌داديم،


Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna

45

با هرزه‌درايان هرزه‌درايى مى‌كرديم،


Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni

46

و روز جزا را دروغ مى‌شمرديم،


Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu

47

تا مرگ ما در رسيد.»


Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna

48

و شفاعت شفاعتگران آنها را سود نبخشد!


Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna

49

پس چرا از اين تذكار رو گردانند؟


Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun

50

به خرانِ رمنده‌اى مانند:


Farrat Min Qaswarahin

51

كه از پيش شيرى گريزان شده است.


Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan

52

بلكه هر مردى از ايشان خواهد كه نامه‌هايى سرگشاده دريافت كند.


Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha

53

امّا نه چنان است! كه از آخرت نمى‌ترسند.


Kallā 'Innahu Tadhkirahun

54

نه چنان است! در حقيقت اين (سخن) اندرزى است،


Faman Shā'a Dhakarahu

55

تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد.


Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi

56

و [لى‌] تا خدا نخواهد [از آن‌] پند نگيرند. اوست سزاوار ترس و سزاوار آمرزش.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان