سوره المدثر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ اى كشيده رداىِ شب بر سر،
Qum Fa'andhir
2برخيز و بترسان.
Wa Rabbaka Fakabbir
3و پروردگار خود را بزرگ دار.
Wa Thiyābaka Faţahhir
4و لباس خويشتن را پاك كن.
Wa Ar-Rujza Fāhjur
5و از پليدى دور شو.
Wa Lā Tamnun Tastakthiru
6و منّت مگذار و فزونى مَطَلب.
Wa Lirabbika Fāşbir
7و براى پروردگارت شكيبايى كن.
Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri
8پس چون در صور دميده شود،
Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun
9آن روز [چه] روز ناگوارى است!
`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin
10بر كافران آسان نيست.
Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan
11مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار.
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan
12و دارايى بسيار به او بخشيدم،
Wa Banīna Shuhūdāan
13و پسرانى آماده [به خدمت، دادم]،
Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan
14و برايش [عيش خوش] آماده كردم.
Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda
15باز [هم] طمع دارد كه بيفزايم.
Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan
16ولى نه، زيرا او دشمنِ آيات ما بود.
Sa'urhiquhu Şa`ūdāan
17به زودى او را به بالا رفتن از گردنه [عذاب] وادار مىكنم.
'Innahu Fakkara Wa Qaddara
18آرى، [آن دشمن حقّ] انديشيد و سنجيد.
Faqutila Kayfa Qaddara
19كُشته بادا، چگونه [او] سنجيد؟
Thumma Qutila Kayfa Qaddara
20[آرى،] كشته بادا، چگونه [او] سنجيد.
Thumma Nažara
21آن گاه نظر انداخت.
Thumma `Abasa Wa Basara
22سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد.
Thumma 'Adbara Wa Astakbara
23آن گاه پشت گردانيد و تكبّر ورزيد،
Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu
24و گفت: «اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموختهاند نيست.
'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari
25اين غير از سخن بشر نيست.»
Sa'uşlīhi Saqara
26زودا كه او را به سَقَر در آورم.
Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru
27و تو چه دانى كه آن سَقَر چيست؟
Lā Tubqī Wa Lā Tadharu
28نه باقى مىگذارد و نه رها مىكند.
Lawwāĥatun Lilbashari
29پوستها را سياه مىگرداند.
`Alayhā Tis`ata `Ashara
30[و] بر آن [دوزخ]، نوزده [نگهبان] است.
Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari
31و ما موكّلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم، و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شدهاند قرار نداديم، تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند، و ايمان كسانى كه ايمان آوردهاند افزون گردد، و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شكّ نيفتند، و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند: «خدا از اين وصف كردن، چه چيزى را اراده كرده است؟» اين گونه، خدا هر كه را بخواهد بيراه مىگذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند، و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمىداند، و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست.
Kallā Wa Al-Qamari
32نه چنين است [كه مىپندارند!] سوگند به ماه،
Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara
33و سوگند به شامگاه چون پشت كند،
Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara
34و سوگند به بامداد چون آشكار شود،
'Innahā La'iĥdá Al-Kubari
35كه آيات [قرآن] از پديدههاى بزرگ است.
Nadhīrāan Lilbashari
36بشر را هشداردهنده است.
Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara
37هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد.
Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun
38هر كسى در گروِ دستاورد خويش است،
'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni
39بجز ياران دست راست:
Fī Jannātin Yatasā'alūna
40در ميان باغها. از يكديگر مىپرسند،
`Ani Al-Mujrimīna
41درباره مجرمان:
Mā Salakakum Fī Saqara
42«چه چيز شما را در آتش [سَقَر] درآورد؟»
Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna
43گويند: «از نمازگزاران نبوديم،
Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna
44و بينوايان را غذا نمىداديم،
Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna
45با هرزهدرايان هرزهدرايى مىكرديم،
Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni
46و روز جزا را دروغ مىشمرديم،
Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu
47تا مرگ ما در رسيد.»
Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna
48و شفاعت شفاعتگران آنها را سود نبخشد!
Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna
49پس چرا از اين تذكار رو گردانند؟
Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun
50به خرانِ رمندهاى مانند:
Farrat Min Qaswarahin
51كه از پيش شيرى گريزان شده است.
Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan
52بلكه هر مردى از ايشان خواهد كه نامههايى سرگشاده دريافت كند.
Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha
53امّا نه چنان است! كه از آخرت نمىترسند.
Kallā 'Innahu Tadhkirahun
54نه چنان است! در حقيقت اين (سخن) اندرزى است،
Faman Shā'a Dhakarahu
55تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد.
Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi
56و [لى] تا خدا نخواهد [از آن] پند نگيرند. اوست سزاوار ترس و سزاوار آمرزش.