سوره المدثر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā Al-Muddaththiru
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ اى جامه خواب به خود پيچيده (و در بستر آرميده)!
Qum Fa'andhir
2برخيز و انذار كن (و عالميان را بيم ده)،
Wa Rabbaka Fakabbir
3و پروردگارت را بزرگ بشمار،
Wa Thiyābaka Faţahhir
4و لباست را پاك كن،
Wa Ar-Rujza Fāhjur
5و از پليدى دورى كن،
Wa Lā Tamnun Tastakthiru
6و منت مگذار و فزونى مطلب،
Wa Lirabbika Fāşbir
7و بخاطر پروردگارت شكيبايى كن!
Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri
8هنگامى كه در «صور» دميده شود،
Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun
9آن روز، روز سختى است،
`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin
10و براى كافران آسان نيست!
Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan
11مرا با كسى كه او را خود به تنهايى آفريدهام واگذار!
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan
12همان كسى كه براى او مال گستردهاى قرار دادم،
Wa Banīna Shuhūdāan
13و فرزندانى كه همواره نزد او (و در خدمت او) هستند،
Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan
14و وسايل زندگى را از هر نظر براى وى فراهم ساختم!
Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda
15باز هم طمع دارد كه بر او بيفزايم!
Kallā 'Innahu Kāna Li'ytinā `Anīdāan
16هرگز چنين نخواهد شد؛ چرا كه او نسبت به آيات ما دشمنى مىورزد!
Sa'urhiquhu Şa`ūdāan
17و بزودى او را مجبور مىكنم كه از قله زندگى بالا رود (سپس او را به زير مىافكنم)!
'Innahu Fakkara Wa Qaddara
18او (براى مبارزه با قرآن) انديشه كرد و مطلب را آماده ساخت!
Faqutila Kayfa Qaddara
19مرگ بر او باد! چگونه (براى مبارزه با حق) مطلب را آماده كرد!
Thumma Qutila Kayfa Qaddara
20باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شيطانى خود را) آماده نمود!
Thumma Nažara
21سپس نگاهى افكند،
Thumma `Abasa Wa Basara
22بعد چهره درهم كشيد و عجولانه دست به كار شد؛
Thumma 'Adbara Wa Astakbara
23سپس پشت (به حق) كرد و تكبر ورزيد،
Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu
24و سرانجام گفت: «اين (قرآن) چيزى جز افسون و سحرى همچون سحرهاى پيشينيان نيست!
'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari
25اين فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!»
Sa'uşlīhi Saqara
26(اما) بزودى او را وارد سقر [دوزخ] مىكنم!
Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru
27و تو نمىدانى «سقر» چيست!
Lā Tubqī Wa Lā Tadharu
28(آتشى است كه) نه چيزى را باقى مىگذارد و نه چيزى را رها مىسازد!
Lawwāĥatun Lilbashari
29پوست تن را بكلى دگرگون مىكند!
`Alayhā Tis`ata `Ashara
30نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شدهاند!
Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari
31مأموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار داديم، و تعداد آنها را جز براى آزمايش كافران معين نكرديم تا اهل كتاب [يهود و نصارى] يقين پيدا كنند و بر ايمان مؤمنان بيفزايد، و اهل كتاب و مؤمنان (در حقانيت اين كتاب آسمانى) ترديد به خود راه ندهند، و بيماردلان و كافران بگويند: «خدا از اين توصيف چه منظورى دارد؟!» (آرى) اين گونه خداوند هر كس را بخواهد گمراه مىسازد و هر كس را بخواهد هدايت مىكند! و لشكريان پروردگارت را جز او كسى نمىداند، و اين جز هشدار و تذكرى براى انسانها نيست!
Kallā Wa Al-Qamari
32اينچنين نيست كه آنها تصور مىكنند سوگند به ماه،
Wa Al-Layli 'Idh 'Adbara
33و به شب، هنگامى كه (دامن برچيند و) پشت كند،
Wa Aş-Şubĥi 'Idhā 'Asfara
34و به صبح هنگامى كه چهره بگشايد،
'Innahā La'iĥdá Al-Kubari
35كه آن (حوادث هولناك قيامت) از مسائل مهم است!
Nadhīrāan Lilbashari
36هشدار و انذارى است براى همه انسانها،
Liman Shā'a Minkum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akhkhara
37براى كسانى از شما كه مىخواهند پيش افتند يا عقب بمانند [بسوى هدايت و نيكى پيش روند يا نروند]!
Kullu Nafsin Bimā Kasabat Rahīnahun
38(آرى) هر كس در گرو اعمال خويش است،
'Illā 'Aşĥāba Al-Yamīni
39مگر «اصحاب يمين» (كه نامه اعمالشان را به نشانه ايمان و تقوايشان به دست راستشان مىدهند)!
Fī Jannātin Yatasā'alūna
40آنها در باغهاى بهشتند، و سؤال مىكنند ...
`Ani Al-Mujrimīna
41از مجرمان:
Mā Salakakum Fī Saqara
42چه چيز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!»
Qālū Lam Naku Mina Al-Muşallīna
43مىگويند: «ما از نمازگزاران نبوديم،
Wa Lam Naku Nuţ`imu Al-Miskīna
44و اطعام مستمند نمىكرديم،
Wa Kunnā Nakhūđu Ma`a Al-Khā'iđīna
45و پيوسته با اهل باطل همنشين و همصدا بوديم،
Wa Kunnā Nukadhdhibu Biyawmi Ad-Dīni
46و همواره روز جزا را انكار مىكرديم،
Ĥattá 'Atānā Al-Yaqīnu
47تا زمانى كه مرگ ما فرا رسيد!»
Famā Tanfa`uhum Shafā`atu Ash-Shāfi`īna
48از اين رو شفاعت شفاعتكنندگان به حال آنها سودى نمىبخشد.
Famā Lahum `Ani At-Tadhkirati Mu`riđīna
49چرا آنها از تذكر روى گردانند؟!
Ka'annahum Ĥumurun Mustanfirahun
50گويى گورخرانى رميدهاند،
Farrat Min Qaswarahin
51كه از (مقابل) شيرى فرار كردهاند!
Bal Yurīdu Kullu Amri'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munashsharahan
52بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانهاى (از سوى خدا) براى او فرستاده شود!
Kallā Bal Lā Yakhāfūna Al-'Ākhiraha
53چنين نيست كه آنان مىگويند، بلكه آنها از آخرت نمىترسند!
Kallā 'Innahu Tadhkirahun
54چنين نيست كه آنها مىگويند، آن (قرآن) يك تذكر و يادآورى است!
Faman Shā'a Dhakarahu
55هر كس بخواهد از آن پند مىگيرد؛
Wa Mā Yadhkurūna 'Illā 'An Yashā'a Allāhu Huwa 'Ahlu At-Taqwá Wa 'Ahlu Al-Maghfirahi
56و هيچ كس پند نمىگيرد مگر اينكه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است!