قرآن عثمان طه

سوره المرسلات

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ قسم به رسولانى كه از پى هم (بر خير و سعادت خلق) فرستاده شدند.


فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا

2

قسم به فرشتگانى كه به سرعت تندباد به انجام حكم حق مى‌شتابند.


وَ ٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا

3

قسم به آنان كه (وحى حق و شرع الهى را) نيكو نشر مى‌دهند.


فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا

4

و به آنان كه (بين حق و باطل را) كاملا جدا مى‌كنند.


فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا

5

و به آنان كه ذكر (خدا و كتاب الهى) را به انبيا وحى مى‌كنند.


عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا

6

تا عذر نيكان و بيم و تهديد كافران بدان شود.


إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ

7

قسم به همه اينان كه آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دادند البته واقع خواهد شد.


فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ

8

وقتى كه ستارگان همه بى‌نور و محو شوند.


وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ

9

و آسمان شكافته شود.


وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ

10

و كوه‌ها (چون خاك بر دم باد) پراكنده شوند.


وَ إِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ

11

و در آن هنگام كه براى پيامبران (به منظور اداى شهادت) تعيين وقت شود.


لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ

12

براى چه وقت معين مى‌شود؟.


لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ

13

براى روز قيامت كه بين حق و باطل و سعيد و شقى جدايى افتد.


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ

14

و تو چگونه توانى عظمت آن روز جدايى را تصور كنى؟.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

15

واى در آن روز (به حال منكران خدا و قيامت) و تكذيب كنندگان (كتاب و رسالت).


أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ

16

آيا ما پيشينيان را (به كيفر كفر) هلاك نكرديم؟.


ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ

17

از پى آنان هم قومى ديگر را (كه منكران قرآن باشند) نيز هلاك مى‌كنيم.


كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

18

ما بدكاران عالم را همين گونه هلاك مى‌سازيم.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

19

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند!.


أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

20

آيا ما شما آدميان را از آبى پست و ناچيز بدين زيبايى نيافريديم؟.


فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ

21

سپس آن را (از صلب پدر) به قرارگاه رحم منتقل ساختيم.


إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

22

تا مدتى معين و معلوم (در رحم بماند).


فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ

23

و ما تقدير مدت رحم (و تعيين سرنوشت او تا ابد) را كرديم، كه نيكو مقدر حكيمى هستيم.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

24

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا

25

آيا ما زمين را محل اجتماع بشر قرار نداديم؟.


أَحۡيَآءٗ وَ أَمۡوَٰتٗا

26

تا زندگان روى زمين تعيش كنند و مردگان درونش پنهان شوند.


وَ جَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَ أَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا

27

و در زمين كوه‌هاى بلند برافراشتيم و از ابر و باران به شما آب زلال گوارا نوشانديم.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

28

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

29

خطاب رسد اى منكران! شما امروز به سوى آن دوزخى كه تكذيب كرديد برويد.


ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ

30

برويد زير سايه دودهاى آتش دوزخ كه داراى سه شعبه است.


لَّا ظَلِيلٖ وَ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ

31

نه آنجا سايه‌اى خواهد بود و نه از شرار آتش هيچ نجاتى دارند.


إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ

32

آن آتش هر شرارى بيفكند مانند قصرى است.


كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ

33

گويى آن شراره (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد موى است.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

34

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ

35

اين روزى است كه كافران (براى نجات خود) سخنى نتوانند گفت.


وَ لَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ

36

و به آنها رخصت عذرخواهى نيز نخواهند داد.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

37

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَ ٱلۡأَوَّلِينَ

38

اين روز فصل (حكم و جدايى نيك و بد) است كه شما را با همه در گذشتگان پيشين به عرصه محشر جمع گردانيم.


فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ

39

پس اگر چاره‌اى بر نجات خود مى‌توانيد انجام دهيد كنيد.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

40

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَ عُيُونٖ

41

آن روز سخت بندگان با تقوا در سايه درختان بهشت و كنار نهرهاى جارى متنعمند.


وَ فَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ

42

و از هر نوع ميوه كه مايل باشند فراهم است.


كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

43

به آنها خطاب شود كه از هر طعام و شراب بخواهيد بخوريد و بياشاميد كه شما را گوارا باد پاداش اعمال نيكى كه در دنيا بجا آورديد.


إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

44

ما البته نيكوكاران عالم را چنين پاداش مى‌دهيم.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

45

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


كُلُواْ وَ تَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ

46

اى كافران شما هم بخوريد و تمتع بريد به عمر كوتاه دنيا كه شما بسيار بدكاريد.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

47

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ

48

و هر گاه به آنها گفته شد كه نماز و طاعت خدا را به جاى آريد اطاعت نكردند.


وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

49

واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.


فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

50

شما پس از آيات خدا (كه آن را تكذيب كرديد) باز به كدامين حديث ايمان مى‌آوريد؟!.


سوره قبل

سوره المرسلات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان