سوره المرسلات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا
1به نام خداى رحمان و رحيم.؛ قسم به رسولانى كه از پى هم (بر خير و سعادت خلق) فرستاده شدند.
فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا
2قسم به فرشتگانى كه به سرعت تندباد به انجام حكم حق مىشتابند.
وَ ٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا
3قسم به آنان كه (وحى حق و شرع الهى را) نيكو نشر مىدهند.
فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا
4و به آنان كه (بين حق و باطل را) كاملا جدا مىكنند.
فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا
5و به آنان كه ذكر (خدا و كتاب الهى) را به انبيا وحى مىكنند.
عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا
6تا عذر نيكان و بيم و تهديد كافران بدان شود.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ
7قسم به همه اينان كه آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دادند البته واقع خواهد شد.
فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ
8وقتى كه ستارگان همه بىنور و محو شوند.
وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ
9و آسمان شكافته شود.
وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ
10و كوهها (چون خاك بر دم باد) پراكنده شوند.
وَ إِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ
11و در آن هنگام كه براى پيامبران (به منظور اداى شهادت) تعيين وقت شود.
لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ
12براى چه وقت معين مىشود؟.
لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ
13براى روز قيامت كه بين حق و باطل و سعيد و شقى جدايى افتد.
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ
14و تو چگونه توانى عظمت آن روز جدايى را تصور كنى؟.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
15واى در آن روز (به حال منكران خدا و قيامت) و تكذيب كنندگان (كتاب و رسالت).
أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ
16آيا ما پيشينيان را (به كيفر كفر) هلاك نكرديم؟.
ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ
17از پى آنان هم قومى ديگر را (كه منكران قرآن باشند) نيز هلاك مىكنيم.
كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
18ما بدكاران عالم را همين گونه هلاك مىسازيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
19واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند!.
أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ
20آيا ما شما آدميان را از آبى پست و ناچيز بدين زيبايى نيافريديم؟.
فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ
21سپس آن را (از صلب پدر) به قرارگاه رحم منتقل ساختيم.
إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
22تا مدتى معين و معلوم (در رحم بماند).
فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ
23و ما تقدير مدت رحم (و تعيين سرنوشت او تا ابد) را كرديم، كه نيكو مقدر حكيمى هستيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
24واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا
25آيا ما زمين را محل اجتماع بشر قرار نداديم؟.
أَحۡيَآءٗ وَ أَمۡوَٰتٗا
26تا زندگان روى زمين تعيش كنند و مردگان درونش پنهان شوند.
وَ جَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَ أَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا
27و در زمين كوههاى بلند برافراشتيم و از ابر و باران به شما آب زلال گوارا نوشانديم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
28واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
29خطاب رسد اى منكران! شما امروز به سوى آن دوزخى كه تكذيب كرديد برويد.
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ
30برويد زير سايه دودهاى آتش دوزخ كه داراى سه شعبه است.
لَّا ظَلِيلٖ وَ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ
31نه آنجا سايهاى خواهد بود و نه از شرار آتش هيچ نجاتى دارند.
إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ
32آن آتش هر شرارى بيفكند مانند قصرى است.
كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ
33گويى آن شراره (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد موى است.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
34واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ
35اين روزى است كه كافران (براى نجات خود) سخنى نتوانند گفت.
وَ لَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ
36و به آنها رخصت عذرخواهى نيز نخواهند داد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
37واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَ ٱلۡأَوَّلِينَ
38اين روز فصل (حكم و جدايى نيك و بد) است كه شما را با همه در گذشتگان پيشين به عرصه محشر جمع گردانيم.
فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ
39پس اگر چارهاى بر نجات خود مىتوانيد انجام دهيد كنيد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
40واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَ عُيُونٖ
41آن روز سخت بندگان با تقوا در سايه درختان بهشت و كنار نهرهاى جارى متنعمند.
وَ فَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ
42و از هر نوع ميوه كه مايل باشند فراهم است.
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
43به آنها خطاب شود كه از هر طعام و شراب بخواهيد بخوريد و بياشاميد كه شما را گوارا باد پاداش اعمال نيكى كه در دنيا بجا آورديد.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
44ما البته نيكوكاران عالم را چنين پاداش مىدهيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
45واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
كُلُواْ وَ تَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ
46اى كافران شما هم بخوريد و تمتع بريد به عمر كوتاه دنيا كه شما بسيار بدكاريد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
47واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ
48و هر گاه به آنها گفته شد كه نماز و طاعت خدا را به جاى آريد اطاعت نكردند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
49واى در آن روز به حال آنان كه آيات خدا را تكذيب كردند.
فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ
50شما پس از آيات خدا (كه آن را تكذيب كرديد) باز به كدامين حديث ايمان مىآوريد؟!.