سوره المرسلات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به فرستاده شدگان پياپى!
فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا
2و توفندگان توفنده،
وَ ٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا
3و سوگند به گسترانندگان گستراننده!
فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا
4و جداسازان جدا كننده،
فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا
5و به ياد افكنان،
عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا
6براى (قطع) عذر يا هشدار گرى،
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ
7قطعا آنچه بدان وعده داده مى‌شويد واقع شدنى است؛
فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ
8و هنگامى كه ستارگان محو شوند،
وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ
9و هنگامى كه (كرات) آسمان شكافته شود،
وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ
10و هنگامى كه كوه‌ها بركنده و پراكنده شوند،
وَ إِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ
11و هنگامى كه فرستادگان (براى گواهى) وقت داده شوند.
لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ
12براى چه روزى مدت معين شده است؟!
لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ
13براى روز جدايى (رستاخيز).
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ
14و چه چيز تو را آگاه كرد كه روز جدايى چيست؟!
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
15در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ
16آيا (ملت‌هاى) نخستين را هلاك نكرده‌ايم؟!
ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ
17سپس پسينيان را بدنبال آنان (هلاك) مى‌گردانيم.
كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
18با خلافكاران اين چنين مى‌كنيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
19در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ
20آيا شما را از آبى پست نيافريده‌ايم.
فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ
21و آن را در جايگاه استوار [رحم] قرار داديم،
إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
22تا اندازه معين؟!
فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ
23و توانا بوديم، و چه خوب تواناييم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
24در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا
25آيا زمين را قرار نداده‌ايم فراگيرنده
أَحۡيَآءٗ وَ أَمۡوَٰتٗا
26زندگان و مردگان؟!
وَ جَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَ أَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا
27و در آن [كوه‌هاى] استوار [و] بلندى قرار داديم، و آبى گوارا به شما نوشانديم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
28در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
29(گفته مى‌شود:) به سوى چيزى كه همواره آن را تكذيب مى‌كرديد شتابان برويد.
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ
30به سوى سايه سه شاخه (آتش) شتابان برويد!
لَّا ظَلِيلٖ وَ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ
31سايه‌اى كه پايدار (و فرح بخش) نيست و شعله (آتش) را دفع نمى‌كند!
إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ
32كه آن (آتش) شراره‌هايى همچون قصرى (عظيم) مى‌افكند!
كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ
33چنانكه گويى (خصوصيات) آن (همچون) شتران زرد است.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
34در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ
35اين روزى است كه سخن نمى‌گويند،
وَ لَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ
36و به آنان رخصت (عذر خواهى) داده نمى‌شود و عذر خواهى نمى‌كنند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
37در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَ ٱلۡأَوَّلِينَ
38(گفته مى‌شود:) اين روز جدايى است كه شما و پيشينيان را جمع‌آورى كرديم.
فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ
39و اگر براى شما نيرنگى است پس [به من] نيرنگ زنيد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
40در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَ عُيُونٖ
41در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در سايه‌هاى (درختان بهشتى) و چشمه سارانند،
وَ فَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ
42و ميوه‌هايى از آنچه ميل دارند.
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
43بخوريد و بياشاميد گوارا، بخاطر آنچه همواره انجام مى‌داديد.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
44در واقع ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
45در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
كُلُواْ وَ تَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ
46(و به مجرمان گفته مى‌شود:) بخوريد و اندكى بهره‌مند شويد، كه شما خلافكاريد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
47در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ
48و هنگامى كه به آنان گفته شود ركوع كنيد ركوع نمى‌كنند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
49در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ
50پس بعد از آن (قرآن) به كدام سخن ايمان مى‌آورند؟!
